اصفهان شرق/ ولی الله عرب مختاری، 11 آبان 1390 در آستانه اذان مغرب بود که کاروان سومین سفر بخشی فرماندار اصفهان به اتفاق هیاتی متشکل از مدیران ارشد استانی و شهرستانی با یک دستگاه اتوبوس وارد شهر نصرآباد شد و مورد استقبال با شکوه مردم و مسوولان این شهر قرار گرفت پس از اقامه نماز جماعت مغرب و عشاء مشکلات و خواسته های مردم محروم این شهر مطرح شد.

به دستور فرماندار، مسئولان یکی پس از دیگری پشت جایگاه رفتند و توضیحات و قول هایی دادند که برخی از اینها مصوب شد. تعدادی از مصوبات خیلی زود و برخی نیز به مرور زمان اجرایی و تمام شد و آثار این سفر پر برکت کام مردم را شیرین و حلاوت خدمت را به آنها چشاند و ثمرات زیادی برای مردم این شهر داشت.

اما یکی از این مصوبات سودای تکمیل شدن در سر نمی پروراند و مکاتبات و مراجعات و پیگیری های مکرر مرهمی بر این زخم طولانی نداشته اما به لطف عدم تکمیل جاده نصرآباد به محمد آباد، بانی خیلی از زخم ها و مرگ ها در این مسیر شده است؛ اضطراب و دلهره ها، وحشت ها و نگرانی ها کابوس هایی است که مسافرین و اهالی محمدآباد ونصرآباد در این مسیر می بینند؛ مردم عادی، مسئولان شهر را مقصر می دانند غافل از اینکه کلید بازار تکمیل در دست تدبیر مسوولان اداره راه است.
اگر آنها بخواهند قفل این پروژه باز و طلسم طول کشیدن آن شکسته خواهد شد… اما نه خواستنی در کار است و نه توانستنی؛

مردم که می خواهند نمی توانند و دولت مردان که می توانند نمی خواهند. این است معمای این چهار کیلومتر جاده ؛ یکی از مدیران اداره کل راه و شهرسازی استان می گفت که ما اگر بخواهیم هر ماه می توانیم یک کیلومتر جاده بسازیم و تحویل بدهیم و خودمان کارمان بکنیم ولی گویا این شیرمردان جاده ساز به نصرآباد که رسیده اند، مشکلات بیش از اندازه سد راه شده است.

روزهای آخر ماه رمضان امسال بود و هنوز تیر تیرماه به سنگ آخر نخورده بود که اعضای شورای اسلامی شهر نصرآباد و چند تن از معتمدین به نمایندگی از مردم سراغ امیرخانی معاون اداره کل راه و شهرسازی رفتند و سفره درد دلهای مردمی را گشودند و ناله ها و خواسته های خود را مطرح کردند که در این خصوص و با پیگیریهای صورت گرفته، قول پایان مرداد ماه و تکمیل جاده داده شد. هم اکنون که این مطالب نوشته می شود آغاز ماه اخر تابستان است و هنوز خبری از تکمیل زیر سازی و قیر پاشی و آسفالت نیست.

اما هر شب یا یک شب در میان مردم نصرآباد در ورودی شهر خود شاهد تصادف های زنجیره ای هستند. تصادف اول بیشتر مربوط به افراد غیر بومی است که با محور آشنا نیستند و بعد که مردم می روند برای همیاری و کمک دادن تصادف دیگری رخ می دهد و دست و پایی می شکند و یا در آسمان بی خیالی مسوولان روحی از پیکری فاصله می گیرد و مردم را چنان به ستوه آورده و عاجز نموده که می گویند جاده دو بانده پیش کش، جاده را به وضعیت اول بر گردانید.

پس از سفر استاندار به شهر نصرآباد در 30 دی ماه 93 خبر آمد که ضرب الاجل یک ماهه به اداره راه داده شده که تمام شود، یک ماه که گذشت، مدیرکل وقت در مصاحبه هایش قول داد تا پایان 93 جاده تکمیل می شود.

روزها از پی روزها سپری و در این دوره مسئول اداره راه تودیع شد ولیکن هنوز جاده این مسیر در پیچ عدم تکمیل است.
مسئولان توجه داشته باشند که دست روی دست گذاشتن ها برای یک امر بسیار کوتاه و شدنی، زیبایی خدمات ارائه شده به مردم را کم رنگ می کند.
در پایان بنا به درخواست مردم شهر نصرآباد از مسئولان شهری و استانی درخواست مساعدت بسیار در خصوص تکمیل این جاده را خواستاریم.