به گزارش اصفهان شرق؛ به نقل از تسنیم، خرید و فروش ملک، ساخت و ساز و کارخانه داری کم بود حالا واردات موادغذایی هم جزئی از فعالیت بانک‌ها شده است.دسترسی به ارز مبادله‌ای، بانک‌ها را به سمت واردات محصولات غذایی کشاند. بانک‌ها به عنوان بنگاه‌های مالی که در سال‌های اخیر شرکت‌داری در آنها به کار سودآوری تبدیل شده است، از سال 91 به دلیل دسترسی آسان به ارز‌های مبادله‌ای رو به واردات محصولاتی آوردند که پرتقاضا و با سودآوری بالاست.برنج و شکر از محصولاتی است که در چند سال گذشته در لیست فعالیت‌های وارداتی بانک‌ها قرار گرفته است. هر زمان بازار محصولی دچار تنش می‌شد و با برهم خوردن تعادل عرضه و تقاضا قیمت‌ها بالا می‌رفت، بانک‌ها برای حضور در این بازار دست به کار می‌شدند. اوج حضور بانک‌ها در بازار برنج به سال91 باز می گردد که توانستند سهمی حدود 20درصد از بازار را در اختیار گیرند.

مرتضی شاه حسینی نایب رئیس انجمن برنج در این باره گفت: کالاهای اساسی به دلیل قدرت نقدشوندگی بالا بازاری وسوسه انگیز برای بانک‌هایی بود که راحت‌تر از دیگران به ارزهای مبادله‌ای دسترسی داشتند. از این رو، این کالاها و از جمله برنج در لیست واردات فعالان بانکی قرار گرفت.به گفته او، اقدام به واردات از سوی این افراد اما سودی عاید آنها نکرد، چرا که واردات کالاهای اساسی موضوعی تخصصی است و در صورت عدم آشنایی با علامت‌های بازار به جای سود، زیان به بار خواهد آمد.به همین دلیل در دو سال 92 و 93 به رغم تمایل اولیه بانک‌ها برای حضور در بازار برنج وارداتی، سهم آنها از واردات به 3 درصد کاهش یافت.زمان مناسب برای واردات، نوع برنج‌های پرتقاضا، کیفیت محصولات و… از آیتم‌های موثر بر بازار هستند که فرد تاجر برای موفقیت در تجارت خود باید از آنها اطلاعات کافی داشته باشد.

در همین حال آلبرت بغزیان اقتصاددان در واکنش به خبر واردات برنج از سوی بانک‌ها گفت: بانک‌ها معمولا به خاطر اینکه واسطه مالی هستند کارشان دریافت و جمع آوری منابع و انتقال آنها به متقاضیان تسهیلات است اما در ایران از سالهای گذشته چون برخی از سازمان‌ها مشکل دریافت وام و یا پرداخت اقساط آن را داشتند اقدام به تاسیس بانک هایی کردند تا نیازهای مالی شان را رفع کنند و این چنین بود که سازمان‌ها و شرکت‌های بزرگ وارد کار بانکداری شدند.وی افزود: اما اینکه چرا بانک‌ها مواد غذایی و برنج وارد می کنند مشخصا دلیلی به ذهن من نمی‌رسد. شاید بانک‌ها برای جابه جایی منابع خود اقدام به تاسیس شرکت‌های بازرگانی کرده اند که شرکت‌ها اقدام به واردات یا تهاتر کالا بکنند اما باید گفت که واردات یک مسئله تخصصی است و بانک‌ها تخصص آن را ندارند و ممکن است سودی هم برای آنها نداشته باشد. بغزیان گفت: اکنون بانک‌ها عملا بنگاه دار شده‌اند و در بخش هایی مثل ساخت و ساز که هم سود خوبی برای آنها داشته و هم منافع مالی کافی دارند وارد شده اند!
باید جلو این کارها گرفته شود
موید حسینی صدر عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس  تصریح کرد: بانک‌ها به دلیل اینکه مورد اعتماد مردم هستند و می‌توانند پول‌های کوچک مردم را جمع کرده و در پروژه‌های بزرگ شرکت کنند اگر درست هدایت شوند می توانند نقدینگی مردم را به سمت تولید هدایت کنند. اکنون حجم زیادی از نقدینگی – حدود 700 هزار میلیارد تومان- در دست مردم است. بانک‌ها می توانند به نوعی نقش بورس را بازی کند و در قالب سود سپرده و اوراق مشارکت نقش آفرینی کند اما لازم است که این پول‌ها به سمت کارهای زیربنایی و تولید بروند و بانک‌ها نباید وارد واسطه گری شوند. واسطه گری ضد تولید بوده و باعث می شود که تولید تعطیل شود. هر چند ممکن است که واسطه گری برای بانک‌ها و مشتریان آنها سود داشته باشد ولی عملا کشور را به تعطیلی می رساند. وی افزود: ما انتظار نداریم که بانک‌ها به واردات برنج، ماشین و… روی آورند. حسینی صدر ادامه داد: برخی از نمایندگان معتقدند که بانک‌ها نباید در پروژه‌های بزرگ هم سرمایه‌گذاری کنند اما من عقیده ای بر عکس این موضوع دارم. درشرایط کنونی کشور ما که مدیریت بورس هم خیلی موفق نیست و بورس به خاطر حباب‌های گذشته آسیب دیده، بانک‌ها می توانند در پروژه‌های بزرگ مثل پتروشیمی، بزرگراه ها، طرح‌های فولادی شرکت کنند. حتی ممکن است که در یک شهر بزرگ مثل تهران یا در جاهایی مثل مناطق بزرگ بانک یک سری مجتمع‌های خاص تعریف کند تا با قیمت مناسب به مردم واگذار کند اما اینکه بانک مثل یک انبوه ساز و بساز و بفروش عمل کرده و یا برنج وارد کند، نه با اهداف بانک سازگار است و نه رونق تولید کمک می‌کند و باید جلو این کارها گرفته شود.