سرویس: غیر تولیدی » نقلی 15:45 - دوشنبه 14 اردیبهشت 1394

من یک دلواپسم،

پاسخ یک دانشجوی دلواپس به سناتور تام کاتن

من یک دانشجوی دلواپس هستم و با تمام انتقادات و نگرانی هایی که از سر دلسوزی به مذاکرات هسته ای دارم بر خود لازم دیدم پاسخی مختصر به سناتور تام کاتن داده باشم.

به گزارش اصفهان شرق:

سلام جناب تام کاتن
شنیده ام که در یادداشت هایت به وزیر امور خارجه، ملت و تاریخ ایران توهین کرده ای و آقای ظریف را به مناظره فرا خوانده ای پس پاسخت را بشنو که نه یک دیپلمات در رتبه ایشان، بلکه یک دانشجوی رشته فقه و حقوق پاسخت را می دهد.
ابتدا با بی ادبی تمام لب به سخن گشوده و از الفاظی استفاده کرده ای که نه تنها در شان یک سناتور، بلکه در شان یک فرد عامی در خیابان های کشورت هم نیست و ما در پاسخ به آن توهین ها به شما سلام می دهم و مقابله به مثل نمی کنیم چرا که بر خلاف شما، قبل از قانون، مذهب ما از اهانت نهی می کند.
شما در مطالب خود درخواست مناظره در مورد قانون اساسی آمریکا را داشته اید.البته منظورتان از مناظره در مورد قانون اساسی را مشخص نکردید که آیا مراد شما همان بند ۲ بخش ۲ قانون اساسی آمریکا است که بر اساس آن معاهدات بین المللی آمریکا باید پس از انعقاد توسط قوه مجریه، به تایید و تصویب دو سوم اعضای کنگره برسد یا طلب مناظره شما در محدوده ی تمام قانون اساسی آمریکا بوده است؟
اما منظور جنابعالی هرکدام از این موارد باشد با پاسخ به بند دو بخش دوم قانون اساسی شما که در این ایام، سخت به آن متوسل شده اید پاسختان داده می شود چرا که این مورد نیز جزئی از قانونی است که با اطمینان کامل در مورد آن تحدی کردید.
اگر شما با مکمل دانستن کنگره در کنار قوه مجریه به قانون خود می نازید و با نامه ای که با دوستانتان برای تهدید مذاکرات امضا کرده اید گمان می کنید برترین قانون اساسی را دارید، سخت در اشتباه هستید چرا که بند مورد نظر شما در مورد معاهدات بین المللی است اما اگر در مذاکرات نتیجه ای حاصل شود جزء توافقات اجرایی رئیس جمهور شما است.
از آنجایی که نظام حقوقی شما در خوانواده ی نظام حقوقی کامن لا قرار می گیرد و چون در مورد توافقات اجرایی، قانونی اساسی آمریکا سکوت کرده است، پس رویه قضایی است که نتیجه را مشخص می کند.
شما باید خوب بدانید که بر اساس رویه ای که در قضایایی چون آمریکا-بلموتت، آمریکا-پینک ودیمیس ومور – ریگان رخ داده است این رئیس جمهور شما است که در مورد توافقات اجرایی تصمیم می گیرد و نه کنگره.
پس در نتیجه رویه قضایی شما به همراه قانون اساسی آمریکا حق تصمیم گیری در مورد مذاکرات با ایران را نه تنها از سنا بلکه از کنگره می گیرد.حال باز باید دید با این وجود شما باز هم کسی را به مناظره در مورد قانون اساسی خود می خوانید یا خیر؟ قانونی که طبق آن ادعای شما در خصوص محدودیت قانون اساسی در مورد قوه مجریه در آمریکا و این مطلب که هیچ تضمینی بر باقی ماندن توافق هسته ای با ایران پس از دوره اوباما وجود ندارد را نقض می کند.حال شما درست می گویید یا قانون اساسی آمریکا؟
و این پرسشی است که شما باید پاسخ بدهید جناب سناتور
اما در مورد آنچه موضوعات دیگر برای مناظره دانسته اید و درخواست مناظره در مورد ظلم، بد عهدی و ترور داشتید باید بگویم نیازی به مناظره در این موضوعات نیست.
ما ظلم را در ویتنام و هیروشیما و ناگازاکی و افغانستان و عراق، بد عهدی را در ژنو و ترور را در همین ایران در خصوص دانشمندان عزیز هسته ای دیدیم و با تمام وجود حس کردیم.
در پایان شما را به تامل بیشتر در امور دعوت می کنم
سید محمد حسینی – دانشجوی ارشد فقه و حقوق دانشگاه علوم قرآن و حدیث قم
Alhoseini114@yahoo.com

دیدگاهتان را بنویسید

توجه: از انتشار نظرات توهین آمیز معذوریم.