به گزارش اصفهان شرق؛ ديگر اين بر اين موضوع همگان واقف هستند كه وقتي زاينده رود ساري و جاري است، مسافرين و گردشگران نيز با ميل و اشتياق پاي به اين شهر مي گذارند و از حضور در اين شهر حسابي ذوق زده مي شود و در سوي مقابل هرگاه زاينده رود نشاني از نامش ندارد و خشك مي شود همگان با ديدن حال و روزش سري به نشانه تاسف تكان مي دهند.
آنچه نبايد از نظر دور داشت توجه به اين نكته است كه وقتي اين رودخانه خشك مي شود به نوعي حضور مسافران و بازگشتشان به شهرهايشان حكم ضد تبليغ را براي سفر به اصفهان دارد و برعكس زماني كه رودخانه جاري است هر گردشگري مي آيد به زيبايي شهر اصفهان و زاينده رودش اذعان دارد.
قطعه معروف «به اصفهان رو…» را بسياري از ما شنيده ايم و شنيدن آن حال در كنار زاينده رود حال دوچنداني دارد،‌حال آنكه به قول معروف وقتي زاينده رود خشك است بايد قطعه اي ديگر را همسرايي كرد كه در آن مصرع «از اصفهان رو…» به چشم مي خورد!
محمد احتشامی در طرحهاي زير پارادوكسي كه در خشكي و جاري بودن زاينده رود وجود دارد را ترسیم کرده كه  تماشاي آنها خالي از لطف نیست:

منبع:ایمنا