سرویس: تولیدی » مقاله و یادداشت 16:44 - شنبه 10 آبان 1393

مریم شجاعی:

بی نام و نشان های بانشان

لشکر حسین یک وهب داشت که سر در راه محبوب داد و یک مادر که تحفه فداییش را پس نگرفت اما این سرزمین نه یک وهب که وهب هایی دارد مستانه تر و تماشایی تر و مادر هایی استوارتر.

اصفهان شرق- مریم شجاعی کارشناس مسائل دین و اندیشه
بامداد آدینه است، بوی عطر(ندبه) همه فضای شهر را پر کرده.
اما این آدینه عطرش با قبل فرق می کند و شور و احساسش تماشایی تر است. مردم گام هایشان را محکم تر اما با شتابی بیشتر بر می دارند انگار درخت انتظار در دلشان شاخه احساس آورده است و نشانی از بوی گل یاس.
آری درست است، نسیم بهاری (ندبه) این بار نه نشانی از یار بلکه خودش را با محبت بر مردم عرضه می کند.
گرچه این یار دست علمدار و میوه دل حسین سردار نیست اما می توان دید که یا آزاد مردی از دیار غربت است و یا حبیبی از اهل نجابت.
مردان شتابان می روند گویا قاصد دلربایشان را می آورند و زنان عاشقانه سوگواری می کنند انگار که یار آشنایشان را آورده اند. این دلبران گرچه از زمین کربلا بر نگشته اند اما گرد و خاک کربلا را بر گونه دارند و گرچه اسب عصیان بر بدن هایشان نتاخته اما رنگ و نشان پیکرهای عاشورایی حسین را به خود گرفته اند.

لشکر حسین یک وهب داشت که سر در راه محبوب داد و یک مادر که تحفه فداییش را پس نگرفت اما این سرزمین نه یک وهب که وهب هایی دارد مستانه تر و تماشایی تر و مادر هایی استوارتر.

 

6
آری امروز پدران و مادران،خواهران و برادران، وهب ها، قاسم ها و عبدالله هایی را بر دستان پر احساس خویش می برند که هر کدامشان یاد آور ظهر عاشورایند برخی سر دارند و سربند ندارند و برخی بازوی سقانشان دارند و بازو بند ندارند.
گویی همه بی نشان هایی بهشت نشان هستند و می برندشان از صبح آدینه تا صبحی و روزی دیگر از دیاری به دیاری دیگر که هر کدام بوی محبت دارد و رنگ رحمت.
مردمانش متفاوت با مردان بی وفای کوفه و شام گل از لبانشان می ریزد و باران اشک بر گونه هایشان.
اینان که بر دستانشان می برند گمنامان پرنامند که تاریخ ایران به خود ندیده است و ستارگانی که بر آسمان نیایش تابیده اند و بر دوش ساکنان این سرزمین عاشقانه می روند تا شهر به شهر و آبادی به آبادی روح صفا را پراکنده کنند و وفاداری خویش را به میر علمدار و رهبر و دلدار نشان دهند.
یادشان تا ابد جاودان و چراغ خاطرشان همیشه تابان.

امروز شهرم بوی عطر یاس دارد نام و نشانی از غیرت و احساس دارد
یک دسته گل دارند مردم بی نشانه هر برگ آن گل یادی از عباس دارد

******************************

اینان که سرمست از ولایت بازگشتند سرمست از جام شهادت باز گشتند
گمنام یا پروانه بی خط و خالند شاید همه بی قدو قامت بازگشتند

همچنین بخوانید:

دیدگاهتان را بنویسید

توجه: از انتشار نظرات توهین آمیز معذوریم.