اصفهان شرق- مهدی نجفی طلبه سطح خارج حوزه علمیه قم

آموزه های دفاع مقدس؛ گنجینه ای بی پایان برای دیپلماسی کشور
انقلاب اسلامی ایران که بر پایۀ سنت اسلامی بنا نهاده شده است داراری آموزه های جهانی برای همۀ ملت های آزاده و سر منشأ ظهور نظام اسلامی به عنوان ابرقدرت جدید در جهان می باشد،زیرا مدرنیسم چپ و راست با هم متحد شدند و جنگ مشترک را به وسیلۀ یکی از پایگاههای چپ (یعنی عراق)بر علیه انقلاب نوپای ایران تحمیل کردند.
مردم گرائی عامل تفوق نظام اسلامی در دفاع مقدس
بدیهی است تجاورز عراق علیه ایران با موافقت قدرت های استکباری انجام گردید و با سکوت سازمان ملل و حمایت آمریکا و حتی روسیه(شوروی)و متحدانشان بر علیه ایران به وقوع پیوست، لیکن مدعیان دروغین حقوق بشر در ابتدای جنگ که اوضاع به سود متجاوز بود هر دو سوی جنگ را به بردباری دعوت می کردند اما با تفوق ایران،راهبرد قدرت های استکباری بر مدار فشار بر ایران متمرکز گردید لذا دولت های اروپایی ،شوروی…و آمریکا در همراهی با کشور متخاصم آنچنان پیش رفتند که هواپیمای مسافربری را سرنگون کردند و سکوهای نفتی را هدف قرار دادند.
در داخل کشور نیز برخی جریانات وابسته به مدرنیسم سکوت اختیار کردند و در پاره ای از مواقع از تداوم جنگ و نبرد انتقاد نمودند لیکن راهبرد مقاومت و استقامت و رویکرد اجتناب از تاکتیک های برخاسته از مدرنیسم چپ(سوسیالیسم اروپایی بنی صدر) و اتکای نظام اسلامی به نیروهای مردمی از سراسر کشور عملیات فتح المبین،فتح خرمشهر…رارقم زد و اینچنین راهبرد نقش افرینی اقشار مختلف اجتماعی کشور،روستایی و شهری،زن و مرد،نوجوان و جوان و پیرمرد،تهیدست و طبقات متوسط و گاه طبقات مرفه،باسواد و بی سواد…توانست پیروزی را در سخت ترین شرایط ممکن برای نظام اسلامی رقم بزند.

لذا دفاع مقدس حرکتی خودجوش و کاملا مردمی بود که تنها با تکیه بر آموزه های استقامت و مقاومت به سرانجام رسید لیکن دراین مسیر مولفه ای به نام گفت و گو و مذاکره با دولت متجاوز عراق و قدرت های استکباری به معنای واقعی وجود نداشته است و اگر بعضا مذاکره ای نیز صورت می گرفت به علت زیاده خواهی های دولت یعثی عراق و حامیان غربی اش ،دستاورد خاص و ویژه ای برای نظام اسلامی به همراه نداشته است.
لذا فرمایش مقام معظم رهبری مبنی بر بیهوده بودن مذاکرات با قدرت های غربی به ویژه آمریکا ناظر به تجربۀ گرانبها ی دفاع مقدس و آموزه های برجای مانده از آن دوران سخت و پرفشار است،لذا باید این پرسش را مطرح نمود که در فضای کنونی نظام اسلامی که در اوج قدرت و صلابت خود ه سر می برد آیا شایسته نیست که از توان و ارادۀ مردمی در دفاع از دستاوردهای کشور به ویژه انرژی صلح آمیز هسته ای بهره گیریم؟
لذاراهبرد مقاومت و ایستادگی می تواند به عنوان شاه کلید برتری ایران و اثبات حقانیت انرژی صلح آمیز هسته ای ایران در مذاکرات هسته ای و عرصه های بین المللی مد نظر قرار گیرد.
هم چنین باید نفی قدرت های غرب و شرق و با کمک ظرفیت های عظیم مردمی در مقابله با بحرانهای مختلف کشور در عرصه های بین المللی را به عنوان مهمترین تجربۀ اصیل در 8سال جنگ تحمیلی مد نظر قرار داد،از این رو بطلان مواضع نادرست برخی روشنفکران غرب زده در نفی نقش کلیدی مردم در موضوعات مختلف کشور به ویژه مباحث هسته ای آشکار می شود.
اجتناب از سیاست بازی،آموزه ای کلیدی برای مردان دیپلماسی
بدیهی است قیام مردمی علیه متجاوزان بعثی به دور از بازی های سیاسی و بدون اعتنا از مصالح سیاست های مزورانۀ قدرت های غربی درعرصه های بین المللی صورت گرفته است، نباید فراموش نمود در ابتدای جنگ و زمانی که بنی صدر زمام امور جنگ را برعهده گرفت سعی کرد با روش های مدرنیسم چپ و به اصطلاح جنگ مدرن یعنی جنگ بر اساس سازمان های تخصصی و نه جنگ فراگیر مردمی را به کار گیرد لیکن پس از شکست های پی در پی و فرار بنی صدر،جنگ مدرن به کناری نهاده شد و نیروهای مردمی از سراسر کشور تنها با هدف دفاع از دین و سرزمین و به دور از سیاست بازی برخی احزاب و گروه های سیای به توفیقات فراوانی دست یافتند،لیکن در اواخر جنگ باردیگر با نقش آفرینی برخی سیاستمدارن کشور، سیاست بر جنگ مقدم گشت به نحوی که حتی برخی عملیات ها با توجه به حوادث بین المللی و سیاست های خارجی اجرا می گردید که این امر منجر به انحراف فرماندهان و سیاستمداران از جنگ گردید که هنوز در برخی موارد دامن گیر کشور است.

لذا باید اذعان نمود ضرورت اجتناب از سیاست بازی در میان مردان دیپلماسی کشور و لزوم انطباق و نزدیکی با دانشمندان جوان هسته ای کشور و دفاع هوشمندانه از تلاش های بی نظیر این دانشمندان در عرصه های بین المللی و اجتناب از بازی های سیاسی قدرت های غربی می تواند توفیقات روز افزون را در مذاکرات هسته ای منجر گردد.
امید است بار دیگر شاهده احیاء آموزه های ناب دفاع مقدس درهمۀ عرصه ها به ویژه عرصۀ خطیر سیاست خارجی و مذاکرات هسته ای باشیم.