سرویس: اجتماعی 10:01 - شنبه 13 مهر 1392

در اقدام عجیب وزارت ارشاد؛

اسکار بگیریم یا نگیریم؟ مسئله این است!!

اقدامی که در ابتدای دولت تدبیر و امید و از سوی مسئولین فرهنگی بسیار قابل تأمل است. این اقدام اعتراض بسیاری از فیلمسازان ایرانی را در بر داشته است. قصد نقد فیلم را نداریم. به اندازه کافی پیرامون گذشته بحث و نقد شده است…

صاحب نیوز- سید محسن میرزاترابی

چندی است مسئولین فرهنگی کشور اواخر شهریور هر سال فیلمی را برای رقابت با سایر فیلمسازان دنیا برای شرکت در بزرگترین فستیوال سینمایی دنیا معرفی می کنند. جایزه آکادمی که به‌طور غیررسمی اسکار (Oscar) می‌نامند؛ جایزه‌ای است که هر ساله توسط آکادمی علوم و هنرهای تصاویر متحرک (AMPAS) به بهترین آثار صنعت سینما اهدا می‌شود.

دوسال قبل فیلم جدایی نادر از سیمین به ساخته اصغر فرهادی جایزه اسکار بهترین فیلم بخش خارجی این فستیوال را دریافت کرد. فیلمی که با آثاری نظیر پانویس از کشور اسرائیل به رقابت پرداخته بود.

سال گذشته به دلیل ساخت فیلم موهن علیه پیامبر اسلام مراسم اسکار از سوی جمهوری اسلامی ایران تحریم شد و فیلم بسیار عالی یه حبه قند که قرار بود به عنوان نماینده سینمای ایران فرستاده شود، ارسال نشد.

اصغر فرهادی

امسال مجددا اصغر فرهادی کارگردان اصفهانی سینمای ایران بار دیگر فرصت حضور در این رقابت بین المللی را دریافت کرده است. اما ذکر چند نکته لازم و ضروری به نظر می رسد:

۱- صنعت سینما به عنوان مؤثرترین رسانه دیداری در هر کشوری از جایگاه و اهمیت ویژه ای برخوردار است. سینما توانایی فرهنگ سازی و تاریخ سازی دارد. کاری که هالیوود به بهترین شکل ممکن در حال انجام آن است. در سال های بعد از جنگ جهانی دوم فیلم هایی که توسط هالیوود ساخته می شود عمدتا تمرکز بر القای مفهوم آقایی و سروری آمریکا بر دنیا دارند. فیلم هایی نظیر روز استقلال که آمریکا را به عنوان تنها و تنها منجی بشریت قلمداد می کنند با هزینه هایی سرسام آور که بعضا به ارزش کل بودجه یک سال برخی کشور هاست ساخته می شود. این سرمایه گذاری ها در صنعت سینما منجر به به این شده است که هالییود به عنوان بزرگترین مرکز فیلم سازی دنیا شناخته شود و فیلم هایش به نوعی مرجع فکری و عقیدتی برای کشورها شده است. کشورهایی که تحت تأثیر تفکرات لیبرال دموکراسی آمریکا هستند عموما فیلم هایشان برگرفته از مفاهیم جنگ طلبی و سلطه جویی بر دنیاست.


۲- در این بین کشورهای مستقلی که با هزاران زحمت و خون ریختن ها خود را از چنگ استعمار جهانی خلاص کرده اند و بر روی پای خود ایستاده اند و خود را دارای فکر و اندیشه می دانند نیز در این صنعت می خواهند به رقابت با سایرین بپردازند. از جمله این کشورها ایران عزیزمان است. کشوری که تا سی و پنج سال پیش  فیلم هایی نظیر گوزن ها  را در کارنامه خود داشت و همه افتخارش فیلم گاو مهرجویی بود، به تدریج و با گسترش تفکر انقلابی امام راحل، فیلم های ارزشی بسیاری ساخته شدند. فیلم هایی که انگشت حیرت به دهان تمام فیلم سازان دنیا گذاشته بود. بچه های آسمان مجید مجیدی تا چندین سال در جشنواره های مختلف جایزه های متعدد می گرفت. اما باید دید اینگونه کشورها باید با چه آثاری در جشنواره های خارجی شرکت کنند؟ این آثار باید چه ویژگی هایی داشته باشد؟ پاسخی که باید داد این است که قطعا این آثار باید نماینده تفکر غالب سینمایی آن کشور باشد به این معنا که اگر آمریکا که داعیه دار حکومت جهانی است فیلمی بسازد که ضعف آن کشور را به نمایش درآورد قطعا در یک فستیوال بین المللی شرکت نخواهد داشت و نهایتا در سینماهای همان کشور به نمایش در می آید.

۳- حال در این بین فیلم جدایی نادر از سیمین توسط مسئولین فرهنگی دولت عدالت محور و انقلابی محمود احمدی نژاد برای اسکار معرفی می شود. فیلمی که از نظر تکنیکی و هنر فیلمسازی واقعا قابل تحسین بود ولی موضوعی که مطرح بود این بود که آیا محتوای فیلم جدایی نماینده تام و تمام سینمای ایران بود؟ تصویری که جدایی از ایران ساخته بود تصویری سیاه بود. زنی که برای حفظ آینده فرزندش با شوهر خود بر سر رفتن یا نرفتن از ایران مشاجره دارند. مرد برای نگهداری از پدر و فقط به همین دلیل می خواهد بماند و زن اصرار به رفتن دارد. کشوری که حتی ماندن در آن به قیمت تباهی خواهد بود و نهایتا همین مسئله موجب جدایی این دو نفر می شود. فیلم چهارشنبه سوری فرهادی نیز بر موضوع طلاق و جدایی دو نفر حکایت دارد. در فیلم های فرهای اگرچه خانواده محوریت دارد ولی طلاق خیلی بزرگ و مسئله ساز نشان داده می شود.

۴- عده ای می گویند “مگر فرهادی چیزی غیر از واقعیت ها را می گوید؟ واقعا در جامعه طلاق زیاد است، خیانت بی داد می کند، همه از کشور ناراضی هستند، باید رفت تا موفق شد” و از این دست صحبت ها. اما آیا این درست است که فیلمی که قرار است در مجامع بین المللی به عنوان نماینده فیلم های ایرانی معرفی شود بر موضوعاتی که نشانگر فضای سیاه ایران است، استوار باشد. واقعا فیلم جدایی به خاطر تکنیک های فیلمبرداری یا دکوپاژهای خوب فرهادی جایزه اسکار گرفت یا به دلیل موضوعی که او انتخاب کرده بود؟ قضاوت را به عهده خوانندگان می گذاریم.

۵- اما امسال گذشته فرهادی به اسکار معرفی می شود. اقدامی که در ابتدای دولت تدبیر و امید و از سوی مسئولین فرهنگی بسیار قابل تأمل است. این اقدام اعتراض بسیاری از فیلمسازان ایرانی را در بر داشته است. قصد نقد فیلم را نداریم. به اندازه کافی پیرامون گذشته بحث و نقد گقته شده است. اما سخنی با مسئولین فرهنگی: شما دلیلتان این بود که چون تهیه کننده این فیلم وجاهتی جهانی دارد و خود آقای فرهادی هم شناخته شده است پس امیدواریم گذشته دیده شود و جایزه بگیرد. آقایان فرهنگی! قرار است فیلمی در جشنواره اسکار شرکت کند که حداقل ایرانی باشد. آیا واقعا فیلم گذشته نماینده یک فیلم ایرانی است؟ آیا صرفا اینکه کارگردانی ایرانی دارد، دلیلی موجه برای معرفی است؟ از طرف دیگر اگر بدبینانه به قضیه نگاه کنیم ممکن است گذشته اصلا در هیچ یک از بخش ها نامزد دریافت جایزه نشود و اصلا به مرحله نهایی راه پیدا نکند. آن وقت اگر بگوییم جدایی هم به خاطر مسائل سیاسی نامزد دریافت جایزه شد بیراه نگفته ایم و یا اینکه ممکن بود فیلمی بهتر و ایرانی تر معرفی می شد تا از یک تریبون جهانی حرفی برای گفتن داشته باشد.

۶- مسئولین فرهنگی کشور و صداوسیما خواهشا موضعی شفاف نسبت به اسکار و این جشن سینمایی بین المللی داشته باشید. اگر هالیوود اسرائیلی است و تماما در اختیار منافع صهیونیست هاست پس چرا فیلم می فرستید؟ اگر اسرائیلی نیست پس مسئولین صداوسیما چرا به دریافت جایزه جدایی واکنشی بسیار منفعلانه نشان دادند؟ به طوری که انگار هیچ اتفاقی نیفتاده است.

پیشنهاد می کنیم اگر واقعا هرسال قرار است فیلمی به اسکار فرستاده شود کمیته ای تشکیل شود و تمامی فیلم های ساخته شده در طول یک سال را به دقت بررسی کنند و بهترین را معرفی کنند تا دیگر شاهد این تناقضات آشکار نباشیم.

همچنین بخوانید:

دیدگاهتان را بنویسید

توجه: از انتشار نظرات توهین آمیز معذوریم.