سرویس: غیر تولیدی » نقلی 09:00 - چهارشنبه 15 مرداد 1393

توسعه صنعت بالادست، تهدید حیات پایین‌دست

این روزها صنعت در استان‌های بالادستی رودخانه زاینده رود پشت شعارهای بی‌آبی آرام و بی‌صدا در حال توسعه است.

به گزارش اصفهان شرق؛ این روزها در استان‌های بالادستی به ویژه استان چهارمحال و بختیاری در حالی صنعت توسعه می‌یابد که در استان‌های پایین دست علاوه بر بی‌آبی و خشکی و عدم توان مسئولان برای تامین آب شرب، یکی از متهمان اصلی این بحران اجتماعی صنایع اعلام شده است.

از سوی دیگر مدیران کارخانه‌های صنعتی بزرگ نیز با اعتراف به اینکه صنعت در هر سطحی که باشد هم به آب نیاز دارد و هم باعث آلودگی هوا می‌شود، این اتهام را رد نکرده‌اند.

با این توضیح میزان مصرف آب که امروز به یک مایع استراتژیک تبدیل شده است در صنعت آن هم در استان‌های بالادستی رودخانه زاینده رود کمی عجیب به نظر می‌رسد.

سید محمدرضا مهدوی، کارشناس صنایع و مدرس دانشگاه در این زمینه  گفت: اقلیم در جانمایی صنایع بسیار مهم است و فلسفه احداث کارخانه‌های بزرگ ذوب آهن و فولاد مبارکه نیز همین مسئله بوده است.

وی اذعان کرد: پیش از احداث کارخانه فولاد مبارکه در این محل تصمیم دولت این بود که این کارخانه را در جنوب کشور و در کنار خلیج فارس بنا کند، اما برخی شرایط آب و هوایی و غلظت آب اقیانوس را مطرح کردند که باعث فرسایش سریع دستگاه‌های کارخانه می‌شود.

مهدوی افزود: اکنون نیز توسعه صنایع به ویژه صنایع فولادی در برخی مناطق و اقلیم‌ها همخوانی ندارد و سبب پایین آمدن کارآیی کارخانه می‌شود.

وی مستقیما به توسعه صنایع فولادی در استان چهارمحال و بختیاری اشاره کرد و گفت: این توسعه با توجه به وجود شرکت فولاد مبارکه یک اقدام غیر حرفه‌ای تلقی شده که در آینده می‌تواند باعث بروز مشکلات زیست محیطی متعددی برای مردم آن منطقه نیز بشود.

حالا با این توضیحات هنوز مسئولان صنایع استان چهارمحال و بختیاری بر توسعه صنعت اصرار می‌ورزند.

صنعتی که می‌تواند علاوه بر حل همه این مشکلات، فاتحه ته مانده آبی را که از بالادست به اصفهان می‌آید را بخواند و منطقه‌ای از کشور را با بحران جدی مواجه سازد.

اما مسئولان دولت دهم با تخصیص مبلغ 276 میلیون یورو به طرح ملی مجتمع فولاد چهارمحال و بختیاری ظرفیت تولید این مرکز را از سالیانه 800 هزار تن به یک میلیون تن افزایش دادند.

معاون اجرایی رئیس جمهور نیز با نگاه توسعه‌ای به صنعت فولاد شهرکرد، این صنعت را حلال مشکلات بیکاری این منطقه دانست و بدون اشاره به مشکلاتی که می‌تواند برای تامین آب شرب استان‌های مرکزی کشور ایجاد کند، گفت: برنامه توسعه این استان با توجه به برنامه‌ریزی استاندار به صورت خرد و کلان، بسیار گسترده است، به طوری که برخی از این پروژه‎ها نقش اساسی در تامین اشتغال استان دارد.

محمد شریعتمداری که از سوی رئیس جمهور برای حل مشکلات آبی استان‌های اصفهان، چهارمحال و بختیاری و یزد تعیین شده، سال گذشته با اشاره به پیشرفت 54 درصدی فاز اول مجتمع فولاد استان چهارمحال و بختیاری،  اظهار کرد: این پروژه به دلایل فنی از سال 90 تعطیل بود که از ابتدای امسال با تلاش ایمیدرو و سازمان صنعت، معدن و تجارت و حل مشکلات مالی مجدد آغاز به کار کرد که پیش‎بینی می‌شود تا پایان امسال و نهایت تا اوایل سال آینده فاز اول آن به بهره‎برداری برسد.

اما این موضوع با واکنش دانشگاهیان این استان نیز مواجه شد، به طوری که رئیس مرکز تحقیقات آب دانشگاه شهرکرد هشدار داد “از بین رفتن منابع زیرزمینی غیرقابل برگشت است و کاهش بارش‌ها ذخایر آب استان چهارمحال و بختیاری را تهدید می‌کند.

ضمن اینکه این موضوع تمام ماجرا نیست، توسعه کارخانه تولید سیمان در فاصله 37 کیلومتری شهرکرد و در زاگرس مرکزی و توسعه کارخانه تولید ورق فولادی این استان نیز از دیگر اقدامات قابل تامل دولت قبل و همچنین دولت فعلی است که یک تهدید بزرگ برای اصفهان تلقی می‌شود.

کارخانه‌ای با تولید ورق‌های فولادی یک متر و 80 سانتی‌متری با تقویت تولید سالیانه حدود 20 درصد توانسته سال گذشته حدود 60 هزار و 332 تن محصول تولید کند که فارغ از این اعداد و ارقام به طور قطع، میزان قابل توجهی آب استفاده کرده است.

حالا با این توضیح جای این سئوال‌ها باقی است که با تامین آب صنعت در حال توسعه وضعیت حق‌آبه کشاورزان شرق اصفهان چطور می‌شود؟

آیا به جز فولاد هیچ طرح توسعه‌ای که مطابق با سرزمین باشد، در استانی با این همه نعمت‌های الهی و متخصصان ماهر وجود ندارد؟

آیا الگوی توسعه اصفهان که نتیجه آن آلودگی محیط زیست و شیوع بیماری‌های سخت نظیر ام اس و سرطان و موارد دیگر بوده و از نشانه‌های توسعه ناپایدار است، پس از چند ده سال آن هم در زمانی که علوم زیست محیطی در دنیا رشد چشمگیری داشته است، باید دوباره الگوی توسعه در استانی دیگر شود؟

آیا در صورت تنش به زاینده رود، دولت مجبور به تامین آب شرب استان‌های مرکزی با هزینه‌های هنگفت و پروژه‌های جدید انتقال آب نخواهد شد؟

آیا در مطالعات مربوطه، نیاز آبی این میزان تولید فولاد محاسبه شده است؟ آیا تامین آب این صنایع تنش‌های جدیدی را بر زاینده رود و کارون وارد نمی‌نماید؟

منبع: فارس

همچنین بخوانید:

دیدگاهتان را بنویسید

توجه: از انتشار نظرات توهین آمیز معذوریم.