به گزارش اصفهان شرق به نقل از اتاق بازرگانی اصفهان، خسرو کسائیان در نشست کمیته آب اتاق بازرگانی اصفهان به نقش موثر رودخانه زاینده‌رود در اقتصاد و فرهنگ و  تمدن فلات مرکزی ایران اشاره و اظهار کرد: کشاورزی، صنعت و گردشگری استان اصفهان وابسته به رودخانه زاینده‌رود بوده و خشک بودن متوالی سبب کویر شدن این استان در سال‌های آینده می شود.

وی مدیریت یکپارچه رودخانه زاینده‌رود یکی از بندهای مصوب شورای عالی آب کشور برشمرد و گفت: تصمیم‌گیری‌ها بسیار خوب و ارزنده در موضوع احیای زاینده‌رود صورت گرفته و امیدوار هستیم این مصوبات در اسرع وقت از سوی سازمان‌های مسئول اجرایی شود.

رئیس اتاق بازرگانی اصفهان تهدید شدن آثار تاریخی اصفهان به ویژه  پل‌های تاریخی را ناشی از خشکی زاینده‌رود در یک دهه اخیر  برشمرد و گفت: حفاظت از آثار تاریخی وظیفه همگان بوده و نباید زمینه نابودی آن را فراهم ساخت زیرا این آثار تنها متعلق به اصفهان و اصفهانی‌ها نیست بلکه متعلق به جهان است و این آثار بوده که ایران را نسبت به سایر کشورها متمایز ساخته است.

وی تخصیص بهینه آب و صرفه‌جویی در مصرف آب را 2 خواسته اتاق از مستندسازان سینما برشمرد و گفت: کارگردانان با تهیه فیلم‌های مستند درباره آب می‌توانند واقعیات را به اطلاع  مردم و تصمیم‌گیران برسانند.

کسائیان اتاق بازرگانی را بازوی مشورتی 3 قوه دانست و گفت:اتاق وظیفه اجرایی ندارد ولی  تلاش می‌کند که به مردم خدماتی ارایه کرده و در این راستا آماده همکاری با سازمان‌های دولتی و غیر دولتی برای احیای این رودخانه و فعال شدن بخش‌های کشاورزی  و صنعت استان است.

مسعود برهانی، مسئول کارگروه اطلاعات و آمار کمیته آب اتاق اصفهان در این نشست گفت: خشکی زاینده‌رود نه به دلیل افسردگی شهروندان اصفهانی بلکه بدلیل خطر قریب‌الوقوع نابودی تمدن شکل گرفته در اصفهان باید مورد توجه مردم و رسانه‌ها قرار گیرد.

وی افزود: این خشکی در حال حاضر اثرات خود را در بخش‌های شرب، کشاورزی، بهداشت مردم، محیط زیست و تأسیسات شهری نشان داده و در صورت عدم انجام اقدامات سریع و عملی ادامه سکونت از مردم این منطقه سلب می‌شود بنابراین باید به دنبال راهکار عملی در این زمینه بود.

مسئول کارگروه اطلاعات و آمار کمیته آب اتاق اصفهان بیان کرد: در حال حاضر سرانه آب قابل استحصال در حوضه زاینده‌رود به 600 متر مکعب در سال یعنی 400 متر مکعب کمتر از مرز بحران رسیده، همچنین بدلیل عدم وجود آب جاری در رودخانه و اختلال در سیستم خودپالایی رودخانه، پساب جاری شده در زاینده‌رود از طریق چاه‌های حریمی به مصرف کشاورزی می‌رسد که عواقب خطرناکی برای سلامت شهروندان دارد.

وی خاطرنشان کرد: عدم تامین حقابه تالاب گاوخونی نیز حرکت ریزگردها را در ماه‌هایی از سال به سمت اصفهان به دنبال دارد و در نهایت کشاورزی اطراف اصفهان بخشی از تمدن شکل گرفته در این منطقه بوده که با نابودی آن به تدریج وضعیت اکولوژیک این منطقه تغییر می‌کند.