به گزارش اصفهان شرق؛ امروز ۲۸ صفر سالروز رحلت پیامبر اعظم (ص) است. وجود مقدسی که خداوند متعال تمام جهان را به یمن او و عترت پاکش آفرید و نور او اول مخلوق خداوند است. پیامبری که خداوند حکیم بارها در قرآن کریم او را ستوده است. امام باقر (علیه السلام) در روایتی چنین می‌فرماید: «من أصیب بمصیبة فلیذکر مصابه بالنبی (صلی الله علیه و آله) فانه من أعظم المصائب» (کافی ج ۳ ص ۲۲۰) هر کس به مصیبتی گرفتار شد، پس باید مصیبت خود را نسبت به پیامبر (صلی الله علیه و آله) بیاد آورد پس همانا که مصیبت پیامبر از بزرگترین مصیبت‌هاست.

پیامبر خاتم آینه تمام‌نمای اخلاق، زهد و پرهیزگاری بودند و در پرتو آموزه‌ها و رهنمودهای نجات بخش ایشان مسلمانان، فصل نوینی را در تاریخ بشریت رقم زدند. آخرین فرستاده پروردگار با رهنمون ساختن بشر به سوی سعادت حقیقی و نمایان کردن جلوه‌های دیگری از دنیای هستی به پرورش امتی یکتاپرست و آزادیخواه در سراسر گیتی پرداختند. هدف ایشان تحول فرهنگی جامعه بشری بود.

در نزد متفکران علوم اجتماعی، پی‌ریزی جامعه ایده آل دغدغه‌ای دیرینه است و هرکدام طرحی برای ساختن جامعه مطلوب ارائه داده‌اند: اوتوپیا، مدینه فاضله، شهر خدا، جامعه بی طبقه و… اسم‌های آشنایی برای طرح جامعه ایده آل است. در اسلام، هم در مقام طرح و هم در بنای جامعه ایده آل نمونه قابل مطالعه وجود دارد و دست مسلمانان در این زمینه تهی نیست. دوران حاکمیت ده ساله پیامبر (ص) در مدینه النبی زمان پی‌ریزی یک جامعه نوین است که هم در زمان خود و هم در دوره‌های بعدی می‌تواند الگو قرار بگیرد.

جامعه‌ای که پیامبر (ص) براساس مبانی اسلام تأسیس کرد و اندیشه حکومت اسلامی را در آن ترویج نمود، جامعه‌ای مبتنی بر ارزش‌های اخلاقی و الهی و کمالات انسانی است و بی طرفی افراد جامعه و دولت و حکومت نسبت به ارزش‌ها و کمالات و اخلاقیات بی معناست، در حالی که جامعه مدنی غربی چنین است. جامعه دینی و حکومتی که پیامبر (ص) موسس آن بود بر مبنای مشروعیت نظام با منشأ الهی بنا شده است.

انقلاب پیامبر (ص) در تغییر وضعیت فرهنگی و اجتماعی جامعه چند نکته اساسی دارد، نخست اینکه باورها، ارزش‌ها و رفتارهای نادرست و ناپسند عصر جاهلیت به مردم یادآوری و آسیب‌های آن بیان می‌شد و پس از آن، باورها و ارزش‌های اسلامی در حوزه مسائل فرهنگی و اجتماعی برای آنها تبیین و ظرفیت‌های آنها برای مردم روشنگری می‌شد، در ادامه نیز تأثیراتی که این نوع نظام بر جامعه داشت، مشخص می‌شد، بنابراین مردم با درک تأثیرات و تفاوت‌های عصر پیغمبر (ص) و عصر جاهلیت و اطلاع از مسئله ایمان، کرامت انسان، سعادت آدمی در دنیا و آخرت، رفتارهای اجتماعی، تأثیرات دنیوی و اخروی اعمال و … از وضع موجود خشنود می‌شدند.

در دوران پیغمبر (ص) تاکید بر مسائل ارزشی و بیان تأثیرات یک اقدام بر زندگی مردم، باعث می‌شد جامعه به سوی صلاح و منافع مشترک جامعه حرکت کنند، به عنوان مثال در حوزه تعلیم و تربیت، زمانی که اسلام علم اندوزی را یک فریضه واجب و ضروری دانست، مردم به کسب علم و دانش روی می‌آوردند، در این دوره شاهد هستیم که مردم قدرت مطالعه دارند و به هر میزان که علم آنها بیشتر شود، عقلشان کامل‌تر و قدر درک و فهم و تحلیل مسائل در آنها بیشتر می‌شود.

برای جامعه امروز ما و برای الگو برداری از انقلاب فرهنگی و اجتماعی، به نظر می‌رسد که باید یک بازخوانی از سنت نبوی اتفاق بیفتد، ما متأسفانه هنوز منبعی از سبک زندگی حضرت محمد (ص) در اختیار نداریم، ما به شدت نیاز به یک محتوا از سبک زندگی پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) داریم تا در اختیار نسل جدید قرار بدهیم، به نظر می‌رسد که لازم است انقلاب فرهنگی پیامبر (ص) مدون شود و در مراکز قانون گذاری ما به شکل یک مصوبه اساسی، متولیان ما ملزم شوند به در دستور کار قرار دادن و جریان سازی این موضوع. قوانین ما باید برگرفته از سیره حضرت رسول (ص) باشد، رسانه‌های ما باید سیره اهل بیت را منعکس کنند و باید تلاش کنیم تا موانع را برطرف کنیم، در واقع نیاز ضروری جامعه امروز ما به سبک زندگی اهل بیت (ع) یک اولویت فرهنگی بسیار مهم است.

امیدواریم به زودی جامعه ما به سمت و سویی حرکت کند که سبک زندگی و سیره پیامبر و اهل بیت (ع) را الگوی خود قرار دهد.

انتهای پیام/