میثم یاسا با بیان اینکه در این روزها، برخی والدین از سوی کودکان و نوجوانان خود، با سوالات بیشتری نسبت به گذشته پیرامون مباحث دینی و اعتقادی مواجه می شوند، اظهار داشت: بدین ترتیب گاهی طرح سوال های مختلف از طرف فرزندان باعث ایجاد دغدغه در والدین محترم می شودر این ارتباط که باید جواب کودک را بدهند که برای وی قابل درک باشد.

وی افزود: در واقع وضعیت خانه نشینی اجباری کرونایی و خستگی و ملالت ناشی از آن، شرایطی را برای تامل و تفکر بیشتر، آن هم با چاشنی انتقاد و اعتراض برای کودکان بوجود آورده که اقتضا می کند تا والدین جهت جلوگیری از آسیب دیدن اعتقادات و افکار مذهبی کودکانشان، دقیق تر و عالمانه تر با سوالات آنان مواجه شوند.

از گفتن «نمی دانم» باکی نداشته باشید

کارشناس اخلاق مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی با اشاره به اینکه والدین قبل از هرگونه پاسخگویی به این سوالات کودکان باید به چند اصل اساسی توجه کامل داشته باشند، تاکید کرد: باید دقت کنیم که همیشه جواب ندادن بهتر از پاسخ اشتباه است، در این ارتباط امام (ع) می فرمایند که «اگر از شما سوالی پرسیده شد که جوابش را ندانستید،هیچ کدامتان از گفتن «نمی دانم» شرم نکند.

وی اضافه کرد: در واقع گفتن «نمی دانم» اگر با رعایت دیگر بایسته های پاسخگویی همراه باشد باعث می شود که کودک، شما را فردی فکور و فرهیخته بداند.

یاسا با اشاره به تفاوت پاسخگویی به کودکان در سنین مختلف بیان داشت: اگر کودک زیر هفت سال سن دارد، به دلیل اینکه در این دوره سنی، کودکان هنوز به قدرت تحلیل لازم نرسیده اند، هرگونه پاسخ در مورد سوالات مربوط به اعتقادات و مخصوصا خداشناسی، در شکل گیری تصویر آنان از خدا، می تواند ایجاد آسیب کند.

استفاده از اصل «حواس پرتی» در ارتباط با کودکان زیر هفت سال

وی با تاکید بر این مطلب که بنابراین بهترین تکنیک و راهکار، در این جور مواقع استفاده از اصل «حواس پرتی» است، گفت: دقت کنید که از شنیدن پرسش فرزندان، احساس رنجش از خود بروز ندهید و یا آنکه به او انگ نزنید.

استفاده از روش روش تمثیل برای پاسخگویی به کودکان بیش از 7 سال سن

کارشناس اخلاق مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی با اشاره به اینکه والدین در سنین بالای هفت سال ترجیحا از استفاده کنند، ابراز داشت: باید دقت کنیم که در پاسخگویی به سوالات دینی فرزندان، ضمن پرهیز از به کاربردن عبارات نامانوس، از طرح مباحث تخصصی در آن حوزه جدا پرهیز کنیم.

وی افزود:  گاهی اوقات نیز در راستای تقویت روحیه مراجعه به متخصص در کودک، والدین باید با وجود آگاهی از پاسخ سوال کودکشانوی را به فردی متخصص که البته با زبان کودک آشنایی داشته باشد ارجاع دهند.

مثالی از نحوه پاسخگویی به سوالات اعتقادی کودکان در دوران کرونا

یاسا با طرح سوال رایج کودکان در دوران شیوع کرونا به نحوه پاسخگویی به این نوع سوالات پرداخت و گفت: در طول این ایاک یکی از سوالات رایجی که ممکن است برای کودکان پیش بیاید این است که «اگر خدا از همه قوی تر است، پس چرا کرونا را نابود نمی کند؟».

وی با تاکید بر این مطلب که در پاسخ به این سوال، به چند نکته می توان اشاره کرد، اظهار داشت: باید خطاب به کودک این نکته را بیان کنیم که خداوند همیشه و در همه شرایط از همه قوی تر است ولی این بدان معنا نیست که ما انسان ها اشتباهاتی را انجام دهیم یا از انجام کارهایی که باید انجام دهیم، سر باز بزنیم و آن وقت از خدا انتظار داشته باشیم کار ما را انجام دهد.

کارشناس اخلاق مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی اضافه کرد: در این ارتباط می توانید مثالی برای کودک بزنید بدین شکل که « آیا من که مادر یا پدر تو هستم،  قدرت دارم که تکالیف تو را انجام دهم؟ مطمئنا جوابت آری است اما سوال می کنم که اگر این کار را انجام دهم، به تو کمکی کرده ام یا باعث افت تحصیلی تو شده ام؟» مطمئنا با این کار کمکی به تو نخواهم کرد؛ پس باید در کنار تو به تو کمک کنم تا تو خودت تکالیفت را انجام بدهی.»

وی تصریح کرد: در این ارتباط باید این نکته رابه کودک تفهیم کنیم که، حالا در بیماری کرونا هم اگر ما رعایت بهداشت نکنیم بیمار خواهیم شد که چیزی طبیعی است و به خاطر عدم رعایت خودمان، این مشکل برای ما بوجود آمده است.

یاسا ادامه داد: باید در این ارتباط برای کودک توضیح دهیم که ما باید نکاتی که پزشک ها می گویند را رعایت کنیم و از خدا هم کمک بگیریم تا هرچه زودتر سلامتی مان را به دست بیاوریم؛ پس قرار نیست سهل انگاری ما را خدا جبران نماید لکن اگر به دستور پزشک عمل کنیم خدا هم کمک ما خواهد کرد.

آموزش تشکر از نعمتهای خداوند به کودک با مثالهای محسوس

وی بیان داشت: ذکر این نکته به کودک در ارتباط با این سوال می تواند کمک کننده باشد که «نباید فراموش کنی، اگر چه کرونا یک بیماری است و دردسهایی برای ما درست می کند اما همه اش بدی و مشکل نیست بلکه خوبی ها و نقاط مثبتی هم به دنبال خود خواهد داشت از جمله اینکه اکنون قدر خیلی از داشته هایمان را بیشتر می دانیم.

کارشناس اخلاق مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی ادامه داد: در این ارتباط زدن مثالهایی مانند اینکه مردم پیش از شیوع کرونا به داشته های خود مثل دست دادن، رفتن به خانه اقوام،رفتن به پارک و غیره کمتر توجه می کردیمو  همچنین این بیماری باعث شده که اکثر مردم بیش از پیش بهداشت فردی را رعایت کنند بر ذهن کودک تاثیرگذار خواهد بود.

ذهن کودک را بیش از اندازه با مسایل دینی درگیر نکنید

وی با تاکید بر این مطلب که ذهن کودک را نباید بیش از همین گزاره که «از خدا کمک بخواه» و امثال آن، درگیر مسائل دینی نماییم، تصریح کرد: در واقع هنوز تصور  کودک از خدا همانند ما نیست و همین ممکن است احساسهای منفی از خدا در او ایجاد نماید.

یاسا تاکید کرد: بدین ترتیب باید دقت کنیم که صرفا کودک را توصیه به رعایت بهداشت (البته به دور از افراط و تفریط) کنیم و همانگونه که در بالا ذکر شد، آثار و برکات این بیماری را نیز در حد فهم کودک برای وی توضیح دهیم.

انتهای پیام/