به گزارش اصفهان شرق؛  فرمان تشکیل بسیج از جمله فرامینی بود که کمتر کسی به خصوص خارج‌نشینان می‌توانست در زمان صدور این فرمان توسط امام روح‌الله به اثراتش در آینده فکر کند؛ فرمانی برای تشکیل گروهی از آحاد و توده‌های مردمی که صدها سال توسط شاهان در ایران به فراموشی سپرده شده بود.

جنگ 8 ساله وقتی به ایران عزیزمان تحمیل شد که هنوز کشور درگیر سر و سامان دادن به اوضاع انقلاب و تشکیل ارکان حکومت بود ولی فرمان تشکیل بسیج 20 میلیونی از همان روزها به کمک آمد و شد یار و مددکار به‌خصوص آن روزهای ابتدایی انقلاب که ایران با انواع و اقسام توطئه‌ها درگیر بود.

اگر بخواهیم نقش بسیج را در جنگ نادیده گرفت، بدین معناست که بخش قابل توجهی از تاریخ دفاع مقدس را به فراموشی سپرده‌ایم، بعد از پایان جنگ نیز کار برای بسیجیان به هیچ وجه تمام نشد که تازه شروع هم شد و در دوران بازسازی ایران باز هم این بسیجیان بودند که نقش موثری ایفا کردند.

اگر اندکی از انقلاب فاصله بگیریم و یک دهه اخیر را بررسی کنیم، در هیچ عرصه‌ای نمی‌توان جای خالی بسیج را احساس کرد و اساسا انتظاری غیر از این ‌نمی‌رود زمانی که یک سازمان از آحاد و توده مردم برمی‌آید؛ بخواهد در عرصه‌‌ای شانه خالی کند.

آری امروزه بسیج در هر عرصه‌ای که فکرش را کنید ورود پیدا کرده است؛ از پیشرفت‌های علمی تا قهرمانی در مسابقات ورزشی در بالاترین سطح و آباد کردن شهرها و روستاهایی که تردد به آن‌ها هم مشکل است؛ بسیجی‌ها بی‌هیچ مزد و پاداشی جز رضایت خدا و امام برای دفاع از حریم انقلاب آنجایی که فتنه‌ها می‌خواهند بر پیکر مقاومش چنگ اندازند به میدان آمده‌اند. تا وقتی ندای «هل من ناصر ینصرنی حسین» هنوز به گوش می‌رسد بسیجی آرام و قرار ندارد؛ به دل دشمن می‌زند و او را از پای درمی‌آورد چون بسیجی خود را سرباز سید علی می‌داند و باید به فرمان امامش که فرمود:«بسیجی باید وسط میدان باشد» لبیک بگوید.

بسیجی نام و نشان نمی‌خواهد و گمنامی را برای خود برگزیده است، وقتی که رفقایش کنار او شهید می‌شوند باز خود را ملامت می‌کند و می‌گوید «ما سینه زدیم بی صدا باریدند…. ما مدعیان صف اول بودیم از آخر مجلس شهدا را چیدند…» بسیجی همان گمنامی است که وقتی آوار بر سر هموطنامنش در کرمانشاه فرو می‌ریزد دیگر تاب نمی‌آورد با لباس خاکی‌اش کیلومترها می‌رود تا در سرما کنار مردم زلزله‌زده کرمانشاه  بماند و وقتی آرام  می‌شود که خانواده‌ها را به خانه‌هایشان بفرستند فرقی هم نمی‌کند استاد باشی یا دانشجو، کارگر باشی یا مهندس، بازاری باشی یا صنعتگر چون بسیجی است خود را مکلف به حضور در میدان می‌داند.

اردوهای جهادی را زیاد در رسانه‌ها دیده و شنیده‌اید ولی آیا تاکنون تجربه این اردوها را دارید یا حداقل با یکی از افرادی که به چنین اردوهایی رفته‌اند هم‌کلام شده‌اید تا بدانید با چه سختی و مشقتی این افراد در چنین اردوهایی حاضر می‌شوند؛ آن‌جایی که هم با محرومیت‌زدایی کرد و هم باید مراقب حفظ جان و مال خود بود!

یا مثلا همین اغتشاشات و آشوب‌های اخیر؛ همان‌هایی که تا دیروز از سوی عده‌ای نادان و جاهل فحش می‌خوردند، امروز جان برکف و بدون حداقل ملزومات به میدان مبارزه با اشرار و اوباشی می‌آیند که حتی جان‌ آدم‌ها هم برایشان ارزشی ندارد تا امنیت را برای ما برقرار کنند؛ امنیتی که شاید برای همان‌هایی که بد و بیراه می‌گویند، برای کسب و کارشان مهم‌تر باشد.

این بسیجی‌ها همان‌هایی هستند که در زمان فرمان امام خامنه‌ای برای رشد علمی کشور پا به میدان گذاشتند و با ورود به زمینه‌های مختلف دست روی تکنولوژی‌هایی گذاشتند که ایران را در زمره چند کشور اول دنیا قرار داد؛ از نانوتکنولوژی گرفته تا پیشرفت‌های علمی در زمینه پزشکی تا ساخت پیشرفته‌ترین تجهیزات هوایی و موشکی.

آری این شجره طیبه متشکل از آحاد مردم است که حتی پیش از ورود دولت و دولتی‌ها فرمان اقتصاد مقاومتی رهبر معظم انقلاب را گرفت و پا به میدان گذاشت و لبیک خود را با قطع وابستگی ایران به منابع و منافع خارجی در بسیاری از موارد خودکفا کرد و چرخه تولید ملی را با تمامی فشارها برقرار نگه داشت.

کم نیست مثال‌های این تولید ملی؛ از ساده‌ترین محصولاتی گرفته که ما همچنان آن‌ها را وارد می‌کنیم تا تکنولوژی‌های پیشرفته‌ای که مشتریان خارجی‌اش بیشتر از مشتریان داخلی است.

افتخارآفرینی در سطح بین‌المللی فقط به تولید کالا و علم پیشرفته نیست و حتی آن‌جایی که دل یک ملت از درخشش یک ورزشکار در آوردگاه بین‌المللی می‌تپد هم ردپای بسیج را می‌توان مشاهده کرد؛ همان ورزشکارانی که در مسابقات آسیایی 2018 مدال آوردند و برای شاد کردن مردم منطقه اطراف اصفهان در اردوهای جهادی حاضر شدند و در آماده‌سازی مدرسه‌ای کمک کردند.

و یا پزشکانی که هربار اسباب و اثاثیه‌شان را جمع می‌کنند و سری به مناطق محروم می‌زنند تا مشکلات و بیماری مردم ضعیف آن مناطق را برطرف کنند؛ از دندان‌پزشکانی که یونیت و مطب خود را به این مناطق می‌برند تا جراحانی که به رایگان بیماران را مداوا می‌کنند.

این روزها اگر خوب دقت کنیم،‌ می‌یابیم که دیگر بسیج و بسیجی نه به انداختن چفیه است و نه به داشتن ریش؛ بلکه بسیج و بسیجی یک فرهنگ است که با گذشت 40 سال از عمر آن دیگر در تمام خون و رگ این ملت جاری و ساری شده است.

بسیج همان تفکری است که 4 دهه پیش جرقه آن توسط امام راحل زده شد و امروز از مرز 20 میلیون نفر عبور کرده است و یعنی از هر 4 ایرانی یک نفر بسیجی است و این همان جریانی است که برآمده از آحاد و توده مردمی است و می‌تواند با انگیزه‌های فرامادی ارزش افزوده فراوانی برای انقلاب و کشور فراهم کند.

انتهای پیام/