سرویس: اجتماعی 22:11 - یکشنبه 10 شهریور 1398

چگونه در زندگی انسان های خوشبخت تری باشیم

گاهی برای خوشبخت شدن به هر دری می زنیم تا ثروتمند شویم، در صورتی که ثروت به تنهایی عامل خوشبختی نیست. تلاش برای رسیدن به قلۀ خوشبختی شایسته است، اما تنها عامل خوشبختی نیست.

رمضانعلی کاوسی/ روانشناسان معتقدند صداقت و مهربانی مهمترین فاکتور انسان بودن است. داشتن آرامش در زندگی روزمره بزرگترین نعمت است. ممکن است فردی ثروتمند باشد، اما آرامش نداشته باشد. یکی از ثروت های معنوی هر انسان این است که خودش را موظف بداند دیگران را شاد و امیدوار کند.

انسان های صادق، معمولاً به صداقت همنوع خود ایمان دارند و نسبت به آنها خوشبین هستند. آنها معتقدند اگر خوبی دیگران را بخواهیم، خدا هم برایمان خوبی خواهد خواست. صدیقین از خطاهای دیگران چشم پوشی می کنند تا خداوند نیز از خطاهایشان درگذرد. انسان های دروغگو همیشه آیۀ یأس می-خوانند و از لحاظ روحی در رنج و عذابند، چون فکر می کنند همه مثل خودشان دروغ می گویند.

انسان های بزرگوار همیشه در تلاشند راستگویی، شرافت، تواضع و مهربانی را سرلوحۀ زندگی خود قرار دهند و از دروغگویی، حیله گری، تنگ نظری و توقع زیادی از دیگران بپرهیزند.

انسان های موفق همیشه در تلاشند صفت رذیلۀ حسادت را از خود دور کنند. برعکس انسان های حسود دیگران را مثل خود می پندارند و همین حس سبب خواهد شد همیشه از درون بسوزند.

شرایط زندگی این روزها به نحوی است که چه بخواهیم و چه نخواهیم گاهی یک فکر پلید سراغمان می آید تا ما را به ورطۀ سقوط بکشاند. باید همیشه مراقب باشیم افکار پلید در اذهانمان رسوخ نکند.

معمولاً یکی از غیراخلاقی ترین عادات ما انسان ها تهمت زدن، پیش داوری و قضاوت در مورد دیگران است. قضاوت های نابجای ما گاهی بذر نفرت را در دل همنوعان می کارد. به جا خواهد بود اگر از افرادی که چنین رویه ای را در پیش گرفته اند پرهیز کنیم.

هر چه از افراد منفی باف پرهیز کنیم در زندگی خوشبخت تر خواهیم بود. کسانی که به هر طریقی در جامعه بذر ناامیدی می کارند، همنوعان خود را از خوشبختی دور می کنند. باید بدانیم که کلید خوشبختی هر انسانی در دست خودش است. اشتباه است تصور کنیم کلید خوشبختی ما در جیب دیگران است.

گاهی برای خوشبخت شدن به هر دری می زنیم تا ثروتمند شویم، در صورتی که ثروت به تنهایی عامل خوشبختی نیست. تلاش برای رسیدن به قلۀ خوشبختی شایسته است، اما حریص بودن امری ناپسند است. زیاده خواهی و بلندپروازی برای کسب ثروت بیشتر، اکثر اوقات استرس زاست و فرد را از رسیدن به قلۀ خوشبختی دور می کند.

معمولاً افراد در سن میانسالی و پیری به این نتیجه می رسند که یک ساعت دویست هزار تومانی با یک ساعت دو میلیون تومانی هر دو وقت را نشان می دهد. خودروی صد میلیونی و خودروی یک میلیاردی هر دو انسان را به مقصد می رسانند. خانۀ صد و پنجاه متری و عمارت هزار متری هر دو مسکن و مأواست. ممکن است فردی در خانۀ کوچکی خوشبخت باشد، اما فرد دیگری در خانه ای وسیع و زیبا همیشه خون از جگرش بچیکد.

افراد دانا خوشبختی را کنار رفقا و بستگان خود جستجو می کند. روابط صحیح و صمیمی با دیگران و به خصوص با اقوامِ نزدیک، سبب خلق شادی می شود. به عبارت بهتری صله ارحام با بستگان و دوستان عامل شادی ماست. هر چه در رفت و آمدهای روزمره محبتمان را نثار بستگان کنیم، یک پله به اوج خوشبختی نزدیک می شویم. البته نوع مراودات با اقوام نیز مهم است. اگر بنا باشد در گپ و گفت های روزانه و شب نشینی ها، مدام خاطرات تلخ را مرور کنیم این دورهمی دردی از ما دوا نخواهد کرد. باید بیشترین انرژی خود را صرف شادی زمان حال بکنیم. گذشته ها گذشته است، چه لزومی دارد تجربیات تلخ و وحشتناک خود را با دیگران به اشتراک بگذاریم؟

باید همیشه هدفمند زندگی کنیم و سپاسگزار خالق و مخلوق باشیم. متأسفانه اکثر ما انسانها فقط به نیمۀ خالی لیوان توجه می کنیم. همیشه می گوییم فلان چیز را نداریم. چرا به سرمایه های فراوانی که داریم توجه نمی کنیم؟ به نظر شما داشتن سلامتی و یک زندگی آرام و ساده نعمت بزرگی نیست و جای تشکر از خداوند را ندارد؟
خوش بینی، ما را به شادی نزدیک و فکر پلید، ما را از شاد زیستن دور می کند. انسان های خردمند هیچگاه اجازه نمی دهند افکار منفی وارد ذهن شان شود.

مردمان شاد نیاز به عاملی که بالاجبار آنان را وادار به شادی کند، ندارند. آنها دنبال شغل خاص و درآمد بالا نیستند. چنین افرادی آموخته اند که قانع و رضایتمند باشند و با آنچه خداوند روزیشان کرده شاد زندگی کنند.

راز خوشحالی شما در خوشحال کردن دیگران نهفته است. هر چه تلاش کنید دیگران را شاد کنید خودتان نیز مسرور خواهید شد. به قول معروف از هر دست که بدهید از همان دست پس می گیرید. مطمئن باشید خوشبختی از طریق خودخواهی و زیاده خواهی به وجود نمی آید.

ذکر این نکته نیز ضروریست که شاد کردن دیگران فقط خنداندن آنها نیست. درد مردم داشتن، دلسوزی برای آنان و مرتفع کردن احتیاجاتشان نیز از عوامل مهم شاد کردن است.

انتهای پیام/

دیدگاهتان را بنویسید

توجه: از انتشار نظرات توهین آمیز معذوریم.