به گزارش اصفهان شرق؛ رمضانعلی کاوسی/مشکلات اقتصادی امروزهٔ جامعه سبب شده تا حد زیادی صفات اخلاقی پسندیده و نیک تحت الشعاع قرار گیرد. کم رنگ شدن اخلاق اسلامی در میان اقشار مختلف جامعه منجر به حسدورزی و کینه توزی انسان ها نسبت به یکدیگر می شود. در چنین شرایطی خواه ناخواه عزت نفس انسان ها زیر سؤال خواهد رفت.
اگر موفق شویم با تمسک به دستورات دینی عزت نفسمان تحت الشعاع قرار نگیرد، بسیاری از مشکلات زندگی مان به تدریج حل خواهد شد. انسانِ صاحبِ عزت نفس همه را دوست خواهد داشت به همنوع خود عشق می ورزد.
وقتی عزت نفس داشته باشیم، به خاطر مسائل کوچک و پیش پا افتاده خشمگین و عصبانی نمی شویم. حسد نمی ورزیم و به راحتی کینهٔ کسی را به دل راه نمی دهیم. خود را باور می کنیم. بی جهت حرص نمی خوریم. آنچه را خداوند نصیبمان کرده کافی می دانیم و برای کسب روزیِ بیشتر، حلال و حرام خداوند را با هم مخلوط نمی کنیم.
وقتی عزت نفس داشته باشیم، برای کسب لحظاتی شاد به هر دری نمی زنیم. در واقع نیازی نمی بینیم با رقص پایکوبی، شاد بودنمان را به رخ دیگران بکشیم. انسان وقتی عزیز شد، شادی را در درون خودش می جوید.
واقعیت این است وقتی عزت نفس ما به هر دلیلی زیر سؤال برود، احساس کمبود خواهیم کرد. فکر می کنیم خوشی و شادی از زندگی ما رخت بربسته است. در چنین مواقعی معمولاً زمین و آسمان را به هم خواهیم دوخت تا تا در هر شرایطی شادی را وارد زندگی خود کنیم. بدیهی است کسب شادی و شادکامی نیاز به پول و سرمایه دارد.

در این شرایط سختِ اقتصادی پول از کجا بیاوریم؟

شاید بعضی از ما از عواقب اخروی عمل مان چشم بپوشیم و به این نتیجه برسیم که هر کار بقیهٔ مردم کردند، ما هم می کنیم! بعضیها بدون توجه به معاد و روز قیامت به هر دری می زنند تا پول در بیاورند، کاری هم به حلال و حرامش ندارند! وقتی عزت نفس منِ نوعی زیر سؤال رفته باشد، دیگر هموطن و همنوع برایم اهمیتی نخواهند داشت. به راحتی کلاه سرشان خواهم گذاشت. حساب و کتابِ الهی را زیر پا میگذارم و خودم را توجیه خواهم کرد که: «کی دیگه این روزا مال حلال می خوره؟»
اگر موفق شدیم پولدار شویم، ذهنمان معطوف خوشی های زودگذر و مصنوعی دنیا خواهد شد.

سؤال؟ 
آیا این روزها ابزاری وجود خواهد داشت که بتواند به هر طریقِ ممکن ما را شاد کند؟ پاسخ مثبت است. شبکه های اجتماعی، ماهواره ها و … این مسئولیت خطیر را بر عهده گرفته اند!
یکی از ابزارهایی که این روزها اکثر افراد جامعه چه پولدار و چه بی پول برای شاد زیستن به آن تمسک جسته اند، تماشای برنامه های ماهواره است. متأسفانه بسیاری از مردم ما حتی در خانه ای اجاره ای زندگی می کنند، اما داشتن ماهواره را از نان شب هم واجب تر می دانند!
امروزه گردانندگان شبکه های ماهوارهٔ آن طرف آبی خیلی زیرکانه و استادانه برای ما رایگان برنامه می سازند تا سرگرممان کنند. آنها مانند یک دایهٔ دلسوزتر از مادر برای شاد زیستن دخترها و پسرهای ما دل می سوزانند! شبکه های ماهواره ای علاوه بر اینکه موفق می شوند با پخش برنامه های مستهجن، اخلاق را در جامعهٔ ما سر ببرند، به هدفی بزرگتر یعنی قالب کردن اجناس بنجل خود به آحاد جامعه فکر می کنند.
یک مثال می زنم. فکر می کنید صاحبان این شبکه ها با تبلیغِ وسایل آرایشی، قرص های لاغری، افزایش قد، ترک اعتیاد و… در زیرنویس برنامه های پربیننده خود چه هدفی را دنبال می کنند؟ شنیده ام آنها برای کسب درآمد، فلان محصولِ ویژهٔ آقایان را هم به راحتی زیرنویس می کنند. فکر می کنید وقتی فرزند من و شما همین عبارت «ویژهٔ آقایان» را می بیند، تحقیق نمی کند چه چیز مهمی است که این قدر به آقایان توصیهٔ خریدنش را می کنند!؟ مطمئن باشید بچه های امروزی خیلی باهوش تر از آن هستند که ما پیش خودمان بگوییم: «بچه است نمی فهمد!» اتفاقاً آنها خوب هم می فهمند.
وقتی فرزندمان به بیراهه رفت و سر از ناکجاآباد درآورد، کاسهٔ چه کنم دستمان می گیریم که: «چه کار کنیم، بچه مون داره از دست می ره؟» وقتی آب از سرمان گذشت نباید به جز خود، شخص دیگری را ملامت کنیم.
این شبکه ها دارند همهٔ دار و ندار ما و به خصوص بنیاد خانواده ها را در ایران بر باد می دهند. آنها سقوط اخلاقی را در اجتماع ترویج می دهند. آنها دین و ارزش ها را نشانه رفته اند. بیاییم به خاطر فرزندانمان هم که شده، از تماشای این شبکه های مخرب اجتناب کنیم.

انتهای پیام/