لیلا نیکخواه؛ ۲۰ فروردین ماه سال ۱۳۸۵ بود که با ورود پروژه راه اندازی دومین مجموعه جدید سانتریفیوژهای تأسیسات هسته ای نطنز به مرحله صنعتی غنی سازی اورانیوم، جمهوری اسلامی ایران به بزرگ ترین دستاورد تاریخ خود در دستیابی به دانش هسته ای دست یافت و اینگونه بیستم فروردین ماه به مناسبت دستیابی جمهوری اسلامی ایران به فناوری هسته ای به نام «روز ملی فناوری هسته ای» نامگذاری شد.

این خبر در حالی موج شور و شعف حاصل از سربلندی و پیروزی را به رگ های کشور تزریق کرد که سخنگوی کاخ سفید در مقابل این توانمندی ایرانیان، آنان را تهدید به منزوی تر شدن در جامعه جهانی و اعمال تحریم های بیشتر سیاسی و اقتصادی کشورشان کرد. وزیر امور خارجه انگلیس این پیروزی ملت ایران را نادیده گرفتن خواست جامعه جهانی قلمداد کرد و وزیر امور خارجه فرانسه اعلام کرد، اگر این روند ادامه یابد، باید تحریم های سخت تری بر ایران اعمال شود. اما هیچ کدام از این تهدید ها نتوانست درعزم ملت ایران برای پیشبرد اهداف هسته ای خود رسوخ کند.
۱۰۰ سانتریفیوژی که ۱۹۰۰۰ تا شد.

نخستین گام های هسته ای جمهوری اسلامی ایران بعد از انقلاب در سال ۱۳۸۲ و در حالیکه نیمه دوم دولت خاتمی رو به اتمام بود برداشته شد. در آن زمان عمده دارایی کشورمان از تاسیسات هسته ای ،چند کارخانه در حال ساخت در اصفهان و نطنز و اراک و بوشهر وتنها ۱۰۰ جداره سانتریفیوژ بود.در آن سال ها نه سانتریفیوژی داشتیم و نه حتی یک گرم کیک زرد و نه اورانیومی که غنی شده باشد.

اما همت دانشمندان هسته ای در سایه حمایت و پشتیبانی ملت توانست دانش هسته ای ایران را گام به گام به هدف متعالی خود نزدیک کند تا جایی که در اسفند ۹۲ و در حالی که فقط ده سال از آغاز به کار جمهوری اسلامی برای دستیابی به دانش هسته ای می گذشت آژانس بین المللی انرژی اتمی در گزارش خود از دارایی های هسته ای ایران می گوید :« همه تاسیساتی که در سال ۸۲ در حال ساخت بود به ثمر نشسته و علاوه بر این سایت فردو نیز تکمیل شده و مورد بهره برداری قرار گرفته است. دولت ایران اکنون به جای ۱۰۰ سانتریفیوژ ۱۹۰۰۰ سانتریفیوژ دارد.ایران ۵۵۰ تن کیک زرد تولید کرده است که از آن ۵/۷ تن اورانیوم ۵% غنی شده تهیه کرده است . حجم اورانیوم ۲۰% تهیه شده درجمهوری اسلامی نیز بیش از ۱۶۰ کیلوگرم شده است . »

بیست فروردین روز عرض اندام ما برای دشمنان
رسیدن به این مرحله از دانش روز با وجود محاصره شدید اقتصادی از سوی غرب، نمایانگر اراده ملت همیشه سربلند ایران برای فتح قله های علمی و رسیدن به استقلال بی قید و شرط است. استقلالی که مردم ایران برای دست یافتن به آن در طول این چند سال رنج های فراوانی را به جان پذیرفتند، شهادت دانشمندان هسته ای را با چشمان خود دیدند و فشار تحریم های اقتصادی و سیاسی را با پوست و گوشت خود لمس کردند ؛ باور دستیابی کشوری از منطقه خاورمیانه ـ با وجود تحریم های طولانی مدت ـ به چرخه کامل سوخت هسته ای، آن هم با تکیه بر همت دانشمندان جوان داخلی، برای غرب تبدیل به کابوسی وحشتناک شده بود؛ تا جایی که برای توقف فعالیت های غنی سازی ایران قطع نامه های فراوانی در شورای امنیت سازمان ملل تصویب شد .قطعنامه ۱۷۳۷، قطعنامه ۱۶۹۶ و قطعنامه ۱۷۴۷ نمونه ای از وحشت دنیای غرب از به ثمر نشستن تلاش های ایران در دستیابی به فناوری هسته ای بود.

با وجود همه این ملامت ها و دشواری ها ،بیستم فروردین هر سال مردم با خبری خوش از موفقیت های هسته ای و پیشرفت دانشمندان کشورمان در این زمینه مواجه شده و برای پیمودن مسیر سخت اما شیرین مقاومت انگیزه می یافتند. بیستم فروردین هر سال مصادف بود با خبری خوش از سوی رئیس جمهور در مورد فناوری هسته ای که نه تنها مخاطبان داخلی خودش را داشت که گوش بسیاری از قدرتمندان و سردمداران را هم تیز می کرد و گویی این روز به روز قدرت نمایی و عرض اندام هسته ای کشورمان برای دشمنان و مایه امید و دلگرمی برای دوستان تبدیل شده بود. سنت زیبایی که محمود احمدی نژاد بنای آن را گذاشت و تا پایان دولتش بر آن وفادار ماند.

دولت جدید ،رویکرد جدید و اهدافی ……
بعد از انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ و با روی کار آمدن حسن روحانی فصل تازه ای در سیاست های هسته ای کشور گشوده شد، روحانی که تجربه شرکت در گفتگوهای هسته ای سال های ۸۳ و ۸۴ را به عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی و نماینده ایران در پرونده هسته ای داشت بار دیگر خود را در برابر این موضوع مهم ملی و بین المللی می دید اما این بار در وسعتی بزرگتر و در مقامی اثر گذارتر.

روحانی که در مناظرات انتخاباتی خود صراحتا اعلام کرده بود که برایش منافع اقتصادی و معیشتی مهمتر از دست یابی به اورانیوم غنی شده با درصد بالاست بعد از پیروزی در انتخابات هم همان رویکرد را در پیش گرفت و اگر چه تلاش کرد در اولین نطق دولتی خود با جمع کردن برخی از خانواده های شهدای هسته ای در اطراف خویش و در برابر دوربین های تلویزیونی به نوعی دل منتقدان را به دست آورد اما چندی بعد در عمل به گونه دیگری عمل کرد و با اعلام راهبرد دولت جدید ایران در مذاکرات مبنی بر نبرد” برد- برد ” و توصیه به طرف های غربی برای استفاده از فرصتی که مردم در انتخابات ریاست جمهوری اخیر به آنها داده اند نوع رویکرد و سیاستگذاری هسته ای دولتش را عیان ساخت، سیاستی که خیلی زود با اعتراض و انتقاد منتقدین مواجه شد و حتی داد برخی از خانواده های شهدای هسته ای را هم در آورد؛ ماجرای اخراج برخی از دانشمندان هسته ای از نیروگاه ها، اخبارهای ضد ونقیض از روند مذاکرات نسبتا محرمانه هسته ای، درز کردن بسیاری از اخبار گفتگوهای هسته ای توسط طرف های غربی و سکوت مقامات ایرانی مسئول، افزایش تحریم های غرب علیه ایران در مقابل توقف بسیاری از فعالیت های هسته ای ایران نمونه ای از مشکلاتی بود که گریبان دولت تدبیر و امید را گرفت و امید مردم را در حفظ دستاوردهایی که متضمن استقلال و عزت کشور بودند کم رنگ کرد.

دهن کجی دولت به روز ملی انرژی هسته ای
امروز بیستم فرورین اولین سال خدمت دولت روحانی است و برخلاف سال های قبل گویا هیچ خبری از جشن این روز ملی نیست، دولت روحانی که ید طولایی در تبریک ایام و مناسبت ها دارند هیچ واکنشی نسبت به فرارسیدن سالگرد این روز نشان نداده است و اگر گذر کوتاهی به پایگاه اطلاع رسانی دولت بزنید هیچ خبری از این روز دریافت نخواهید کرد، جالبتر آنکه سازمان انرژی اتمی نیز بی اعتنایی خود را نسبت به این روز نشان داده است و بر خلاف سال های گذشته هیچ خبری از همایش یا تبریک یا اطلاعیه و بیانیه ای در این زمینه منتشر نکرده است.

نکته جالبتر آنکه دولت آغاز فرایند ثبت نام یارانه را همزمان با این روز در نظر گرفته تا شاید بتواند در هیاهوی ثبت نام یا انصراف از یارانه ذهن ها را از توجه به روزملی فناوری هسته ای و دست خالی دولت یازدهم در این روز باز دارد. حسن روحانی که در اولین گفتگوی زنده تلویزیونی اش با مردم به جای برنامه های خود فقط از کاستی های دولت قبل گفت، در پیام نوروزی اش بار دیگر دولت سابق را مورد ملامت قرار داد این بار میتوانست در رسانه ها و در میان مردم حاظر شده و از دستاورد دولت خودش در مسئله هسته ای گزارش دهد، موقعیتی که اگر دولت چیزی در چنته داشت هرگز از آن نمی گذشت.

منبع: صاحب نیوز