به گزارش اصفهان شرق_مهدی نجفی؛ بدیهی است فرهنگ ایرانی اسلامی نوروز آموزه ها و معانی ارزشمند منطبق بر سبک زندگی اسلامی را در خود جای داده است که معنویت گرایی، خانواده محوری با رویکرد عاطفه و محبت ورزی و حمایت فراگیر از اعضای خانواده به نحو عام، تقویت روحیه سیر و سفر در دامان طبیعت و تعمیق معرفت و شناخت به عظمت الهی از جمله آن به شمار می آید.

در این بین می توان عید نوروز را بسیار متمایز از سایر اوقات گذراند و با طرح و انتقال ارزش های دینی هم چون فرهنگ اصیل مهمانی در اسلام ؛ به آثار و فواید بی بدیل آن دست یافت؛ لذا شیوع نوع خاصی از دید و بازدید در جامعه به ویژه در عید نورورز در قالب دورهمی چند دقیقه ای و کلیشه ای و مباشرت ساده و صرفاً کلامی و البته کم اثر، صله رحم از نوع  یک بار مصرف و مغایر با سبک زندگی اسلامی به شمار می آید. در حالی  که صلۀ رحم مطلوب و مورد تأکید اهل بیت(ع)، بر مبنای رویش افکار و اندیشه های اعضای فامیل و اقوام و آشنایان تاکید دارد و بر ارتباطات همگرایانه در بین اقوام و آشنایان بنا شده است.

از سوی دیگر باید اذعان کرد روزمرگی و تسلسل فکری در زندگی، بی معنایی در جوامع بشری پدید اورده است، لیکن فرارسیدن نوروز به عنوان روز نو، پایانی است بر  تسلسل زمانی، لذا ایجاد انقطاع زمانی در نوروز معنازایی در زندگی را ارتقا می بخشد و اینچنین معنا را در عصر سیطرۀ نهیلیسم و افسردگی، نهادینه می سازد که از این طریق، بحران های متعدد روحی و روانی از جامعه رخت بر می بندد.

لذا ایجاد شادی در بین آحاد مردم، به عنوان مهمترین هدیۀ بهار برای جامعه قلمداد می شود؛ اینگونه است که اسلام به خوبی بر عید نوروز صحه می گذارد و حتی به آن رنگ و بوی اسلامی می دهد زیرا کارکردهای متعدد معنازایی و هویتی نوروز در گسترش معنویت گرایی در نهاد خانواده و به تبع آن در جامعه غیر قابل انکار است.

با این تفاسیر باید گفت؛ عید نوروز، مسافرت گرایی و کارکرد ارزشمند ارتباط با طبیعت را در درون آدمی احیاء می کند به نحوی که مردم سختی سفر را به جان می خرند و با ترک منازل خود در شهرها به عنوان مظاهر تمدنی در ایجاد آسایش و رفاه؛ به سوی  روستاها (بخوانید سنت) و کوه و دشت و بیابان روانه می شوند تا اینچنین در راستای بازگشت به اصل وجودی خویش در قالب تجدد گریزی و  خانواده گرایی، به آرامش پایدار دست یابند.

هم چنین عید نوروز بسط و گسترش فرهنگ ایرانی اسلامی در قالب همگرایی اقوام و مذاهب مختلف و نیز تقویت مولفه های زبانی است که از فروپاشی و تضعیف خانواده و جامعه جلوگیری خواهد کرد.

در تبیین این مسأله می توان به نقش عید نوروز در احیای هویتی و فرهنگی زبان فارسی و  مقابله با آثار مخرب زبان های بیگانه اشاره کرد لذا جشن نوروز در میان مردم از تبعات و پیامدهای موجود در جهانی شدن و ترویج زبان انگلیسی و گسترش فرهنگ آنگلوساکسون در جامعه اسلامی جلوگیری خواهد کرد.

از این جهت است که عید نوروز از جمله مولفه های کلیدی در مقابله با جهانی شدن به شمار می رود زیرا وقتی معنا در اوج قرار می گیرد بر لفظ غالب شده و آن شیرینی معنا به لفظ سرایت می کند، از این رو  عید نوروز به عنوان یکی از مظاهر معنازایی، موجب می شود تا در سایۀ کاهش ارتباطات جمعی و ترک روز افزون فضای مجازی، ارتباطات انسانی به رشد و تعالی منتهی شود و اینگونه زبان فارسی در وهلۀ نخست در جامعه به جایگاه واقعی خود نائل آید، سپس به عنوان زبان میان فرهنگی و سازگار بر تنوع و تعدد فرهنگی در جوامع مختلف بر جهانی سازی[1] فائق آید.

همۀ این امور نشان دهندۀ ظرفیت های بی نظیر عید نوروز در بازتولید معارف اسلامی و ارتقای فرهنگ معرفتی مردم است که در نهایت سبک زندگی اسلامی را رقم خواهد زد.

[1] Globalization

انتهای پیام/ اصفهان شرق