سرویس: اخبار شهرستان 12:37 - پنجشنبه 19 بهمن 1396

نماینده سابق ولی فقیه در دانشگاه امام حسین (ع) در گفتگو با اصفهان شرق:

یادآوری روزهای انقلاب از واجبات است/ شعارهای مردم به خصوص «یامرگ یاخمینی» لحظه ای قطع نمی شد

حجت السلام منتظری شاهتوری: یادآوری ایام الله، دستور خداوند به انبیاءالله است و لازم است مبتنی بر ادبیات دینی و قرآنی بدانیم که این بزرگداشت از اوجب واجبات است، چرا که این یادآوری ها فواید متعددی هم برای جامعه و هم خواص دارد

به گزارش اصفهان شرق، انقلاب بهمن ۵۷ در ۲۲ بهمن سال ۱۳۵۷ هجری خورشیدی با مشارکت طبقات مختلف مردم انجام شد و نظام پادشاهی پهلوی را سرنگون و زمینهٔ روی کار آمدن نظام جمهوری اسلامی به رهبری مرجع تقلید شیعه، روح‌الله خمینی را فراهم کرد.

دهه فجر همواره فرصتی بوده است تا دستاوردهای جمهوری اسلامی به عنوان نظام برآمده از مجاهدت های انقلاب اسلامی بازخوانی شود، وضعیت روستاهای یک کشور می تواند معیار مهمی در وضعیت توسعه و عدالت باشد.

برای بررسی مهم ترین دستاوردهای انقلاب اسلامی در زمینه توسعه روستایی و مقایسه شرایط روستاهای کشور قبل و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، به سراغ حجت السلام محمد حسین منتظری شاهتوری نماینده سابق ولی فقیه در دانشگاه امام حسین (ع) و از نخبگان دهستان شاهتور رفتیم و با وی به گفتگو نشسته ایم. با ما در بخش اول این گفتگو همراه باشید.

اصفهان شرق: با معرفی خودتان شروع کنید و این که در روزهای انقلاب چه می کردید؟

حجت السلام محمد حسین منتظری شاهتوری: لازم می دانم از تلاش ارزشمندتان در یادآوری ایام الله دهه مبارک فجر و ایجاد فرصت برای یادآوری ره آوردهای انقلاب شکوهمند اسلامی تشکر و سپاسگزاری کنم، در زمانی که به تعبیر مقام معظم رهبری حضرت امام خامنه ای مدظله العالی انگیزه هایی وجود دارد برای فراموش کردن و در طاق نسیان گذاشتن این روزهای بزرگ و این حوادث ارزشمند و تلاش در به فراموشی سپردن سوابق تعیین کننده و عموما افتخار آمیز برای انقلاب و دوران دفاع مقدس و ره آوردهای ارزشمند آن، زنده کردن خاطرات ایام دهه مبارک فجر و پیروزی انقلاب امر ارزشمند و قابل تقدیری است.

طلبه حوزه علمیه قم بودم و همان روز که روزنامه ای مقاله موهن خود نسبت به حضرت امام(ره) را انتشار داد در قم بودم و به یاد دارم که فردای آن روز که هجده دی ماه بود، دروس حوزه تعطیل شد و مراجع نیز درس خود را  تعطیل کردند و طلاب راهپیمایی خود را شروع و به سمت منازل مراجع عظام به راه افتادند.

حضور در اولین راهپیمایی ها چگونه بود و مردم چه می کردند؟

منزل حضرت آیت الله گلپایگانی (ره) در خیابان چهارم ردان قم بود که ظاهرا یکی دو روز و بعد از انتشار مقاله موهن بود، مردم و علما صبح روز هجدهم دی ماه به سمت منزل آیت الله گلپایگانی حرکت کردند، آن مرحوم با چهره ای غمگین و افسرده وارد جمعیت شدند و صدای گریه حضار بلند شد، البته یادم نمی آید ایشان چه فرمودند اما با موضوع بی حرمتی به مقام شامخ حضرت امام(ره) بود.

غیر از ایشان طلاب به همراه مردم به منازل دیگر علما هم حرکت و رهنمودهای لازم را از آنان می گرفتند، کم کم جلسات سخنرانی مسجد اعظم رونق گرفت، از طرفی دروس حوزه تعطیل و از جانبی برای مثل حقیر که اوائل جوانی ام بود حضور در محافل و اجتماعات جالب بود و واقعا سخنرانی ها هم محرک خوبی برای حضور هر چه بیشتر در اجتماعات و راهپیمایی ها بود.

روز نوزدهم دی بود که درگیری ها شروع و بعد از ظهر آن روز بود که درگیری اوج گرفت و از طرف ساواکی ها و شهربانی قم به سوی اجتماع مردم که هیچ اقدامی نمی کردند و آرام شعار می دادند آتش گشودند و البته مقاومت مردم هم در برابر آن ها شروع شد، به هر حال خاطرم هست در گوشه و کنار در خیابان عبا و عمامه ها به چشم می خورد و البته شعارهای مردم به خصوص «یامرگ یاخمینی» لحظه ای قطع نمی شد.

در فعالیت هایتان با نیروهای ساواک هم برخورد داشتید؟

شهر نا امن و همه جا را ساواکی ها و شهربانی چی ها پر کرده بود و کم کم تاریکی غم انگیزی بر شهر سایه انداخته بود، به همراه یکی از دیگر طلاب راهی محل استقرارمان در خیابان اراک کوچه مدرسه حقانی شدیم که در محاصره ساواکی ها قرار گرفتیم و گرفتار گاز اشک آور، هر طور بود خود را به محل استقرار رسانده که البته جای امنی نبود و هر لحظه احتمال دستگیری تمامی طلابی که در آن جا مستقر بودند می رفت و واقعا تنها چیزی که کسی به فکرش هم نبود ترس و نگرانی از دستگیری ها بود.

همه آن روزها در قم بودید؟

این موضوع در روزهای بعد با حضور در جمع معترَضین و راهپیمایی کنندگان می گذشت تا این که جریان کشت و کشتار قم به جاهای دیگر رسید و موجب نگرانی شدید والدینم که از وضع و اوضاعم بی خبر بودند شد و پس از چند روز پدرم را راهی قم کرد و اصفهان را به قصد قم ترک و ادامه حضور در راهیمایی را در شهر اصفهان داشتم.

کم کم راهپیمایی ها به روستاها هم رسید و فرصتی فراهم شد تا در جمع مردم منطقه در روستا به سخنرانی بپردازم اما هیچ کجا قم نمی شد مجددا به قم برگشتم و روز ۲۲ بهمن هم در قم بودم.

به نظر شما یادآوری روزهای انقلاب امروزه ضرورتی دارد؟

آری یادآوری ایام الله؛ دستور خداوند به انبیاءالله است و لازم است مبتنی بر ادبیات دینی و قرآنی بدانیم که این بزرگداشت از اوجب واجبات است، چرا که این یادآوری ها فواید متعددی هم برای جامعه و هم خواص دارد.

اولین فایده بزرگداشت و یادآوری واقعه ۲۲بهمن، افزایش وحدت در میان مردم است چنان که قرآن کریم برای مسلمانانی که بر سر غنیمت دعوا داشتند، به یادآوری الطاف خود در جنگ بدر پرداخته و دوران سخت مکه و عنایت خداوند در نجات آن ها از چنگال کفار را گوشزد می فرماید.

و دیگر فایده یادآوری حوادث گذشته و به خصوص ایام الله ۲۲بهمن ۵۷  تقویت و افزایش اعتماد مردم به وعده های الهی و افزایش روحیه اعتماد به نفس و امید به آینده و نیز افزایش روحیه مقاومت در برابر دشمنان است و البته آثار فراوانی که در این مقال و فرصت محدود مجال تبین و بیان همه آن ها نمی باشد.

اجمالا اقدام به یادآوری گذشته و مقایسه آن با حال امری لازم و ضروری و البته مفید و سودمند و اثر بخش خواهد بود.

ارزیابی شما از وضعیت معیشت مردم منطقه قبل از انقلاب و بعد از آن چیست؟

وضعیت معیشتی مردم و مقایسه آن با قبل از انقلاب، تحلیل صحیح و واقعی امر، اقتضاء می کند مقایسه دیروز و امروز با استفاده از آمارها و شاخص های صحیح و با در نظر گرفتن الگوی علمی باشد که یک پیش نیاز دقیق علمی و داشتن اطلاعات ریز و دقیق را می طلبد که در این مجال دستیابی دقیق و تبیبن آن امری ناشدنی است.

اما اجمالا آن چه در این فرصت محدود و آگاهی محدودتر حقیر قابل ذکر است این است که گاه و بیگاه از لسان برخی افراد ساده اندیش این شبهه ترشح می کند که در مقایسه الان با گذشته موضوع ارزانی اشیاء قبل از انقلاب و گرانی بی حد بعد از انقلاب است که این مسئله باید از موضوعات مختلف مورد توجه قرار گیرد.

چرا قبل از انقلاب، قیمت کالاها ارزان بوده و بعد انقلاب گران شده است؟

شکی نیست که عوامل مختلفی در این تفاوت قیمت ها دخیل بوده یکی از عمده ترین دلائل، اعمال تعرفه های گمرکی پایین بوده که موجب می شد کالاهای خارجی به وفور و با قیمت بسیار نازل در بازار یافت شود که بیقین این امر به نفع اقتصاد کشور نبود بلکه برای تضعیف تولیدات داخلی، افزایش وابستگی اقتصادی کشور به قدرت های صنعتی و تأمین بازار برای آنان بوده است، زیرا در چنین شرایطی تولید کننده نوپا و کم تجربه داخلی امکان رقابت با تولید کننده توانمند و مجرب خارجی را نمی یابد و به سهولت از صحنه رقابت خارج می شود و حضور در عرصه تولید را مقرون به صرف نمی بیند.

ارزانی کالاها یکی از بزرگ ترین موانع رشد و توسعه اقتصادی در جوامع، به خصوص در جوامع  در حال توسعه تلقی می شود؛ ارزانی غیر معقول، باعث تضعیف موقعیت تولید کننده و در نهایت، تضعیف تولیدات داخلی می شود.

پس به نظر شما مقایسه کردن قیمت ها درست نیست؟

این مسئله از نظر قدرت خرید اکثریت افراد جامعه نیز قابل تامل و توجه است؛ بسیار می شنویم که گفته می شود در گذشته مثلا قیمت گوشت فلان مقدار بوده یا قیمت تخم مرغ چنان بود و در مقایسه با قیمت های کنونی که بسیار افزایش یافته در این گونه نتیجه گیری می شود که چون قدرت خرید مردم کاهش یافته، وضعیت معیشت مردم بدتر شده است.

هم مشاهده عینی وضعیت جامعه و هم آمارها، نشان از بهتر شدن نسبی وضعیت معیشت اکثریت افراد جامعه دارد، به عبارت دیگر، درست است که در گذشته قیمت ها پایین بوده ولی قدرت خرید مردم بسیار پایین تر از آن بوده است، آمارها و بررسی های رسمی و غیر رسمی گویای آن است که اکثر مردم به خصوص صاحبان مشاغل آزاد از وضعیت معیشتی مناسب تری نسبت به قبل از انقلاب برخودار هستند.

چرا برخی از مردم ناراضی هستند و اعتراض دارند؟

به دلایل متعددیی مانند افزایش سطح انتظار آن ها از زندگی، ابراز نارضایتی و احساس محرومیت در آنان افزایش یافته است، با توجه به مطلب فوق باید اذعان کرد وضعیت معیشتی مردم قبل و بعد از انقلاب به هیچ وجه قابل مقایسه نیست.

بداهت امر تا جایی است که در این زمینه اگر از مسن ترها سوال شود و از وضع معیشتی گذشته سخنان آن ها شنیده شود تفاوت ها آشکارتر می شود و مشخص می شود که مردم در چه وضعیت نامساعد معیشتی به سر می بردند و حتی از امکانات اولیه زندگی محروم بودند.

ادامه دارد…

**************************

مصاحبه از غلامرضا قدرتی

تنظیم: پروانه شریفی

همچنین بخوانید:

دیدگاهتان را بنویسید

توجه: از انتشار نظرات توهین آمیز معذوریم.