سرویس: اخبار شهرستان 12:36 - چهارشنبه 11 بهمن 1396

امروز صورت گرفت؛

دیدار دو جانباز و همسنگر دوران دفاع مقدس پس از 30 سال فراغ

صبح امروز، اکبر رزمجو و حاج حسینعلی شفیعی حسن آبادی، دو همسنگر و جانباز دفاع مقدس، پس از 30 سال فراغ با یکدیگر دیدار و گفتگو کردند.

به گزارش اصفهان شرق، روایت دوری از همسنگری که در کنارت تیر خورد و به زمین افتاد، شاید سخت و طاقت فرسا باشد ولی تازه شدن دیدار با او پس از گذشت 30 سال، هیجانی غیرقابل وصف را شاهرگ زندگی به جریان می اندازد.

صبح امروز با دعوت حاج حسینعلی شفیعی جانباز 70 درصد حسن آبادی با او همراه شدیم تا گزارشگر رخدادی زیبا و معنوی شویم.

مناسبت دیدار دو دوست سال های دفاع و حماسه در آستانه بهار انقلاب، تصویری زیبا از جنس حماسه ایثار و دفاع را در اذهان همه ما زنده کرد.

اکبر رزمجو و حسینعلی شفیعی دو دوست و همسنگری بودند که به فاصله سه روز در بهمن ماه 1366 به درجه جانبازی نائل شدند و امروز در اتفاقی باور نکردنی با تلاش آقای رزمجو بعد از گذشت 30 سال با یکدیگر دیدار کردند.

رزمجو جانباز نجف آبادی در تاریخ 25 بهمن 66 و حسینعلی شفیعی در تاریخ 28 بهمن 66 از ناحیه دست مجروح شدند تا با تاسی از باب الحوائج(ع)، در دانشگاه ایثار و اقتدار به درجه جانبازی نائل شوند.

رزمجو در حاشیه این دیدار دو ساعته به خبرنگار اصفهان شرق گفت: از مدت ها پیش منتظر چنین روزی بودم  و خدا به من کمک کرد تا بهترین همرزم خود را بعد از سی سال پیدا کنم و امیدوارم به زودی به دیدار همرزمان دیگرم نائل شوم.

وی دنیایی خاطره در ذهنش پرورانده بود و با آنها زندگی می کرد و در این خصوص اظهار کرد: شهادت آرزوی همه رزمندگان بود و برای در آغوش گرفتنش لحظه شماری می کردند ولی چه کنم که در از این قافله عقب افتادیم و امروز با شهادت عزیزان دیگر از کشور، انگشت حسرت به لب می گذارم.

رزمجو بیان کرد: در شب 25 بهمن 66 در حمله هلکوپترهای عراقی و اصابت خمپاره ای در نزدیکی من به زمین خورد ولی حادثه ای رخ نداد تا اینکه فردای آن روز در حال درست کردن سنگر، با اصابت خمپاره، از ناحیه دست مجروح شدم و این اندک بوسه دوران دفاع بر تن من بود که منجر به مجروحیتم شد.

وی زخم مجروحیت را بارها در جنگ دیده بود و ادامه داد: بعد از چند ماهی که دستم کمی بهتر شد دوباره به حلبچه رفتم ولی شهادت از من فاصله داشت و با وجودی که بارها خمپاره و پاتک دشمن به ما زده شد ولی من ماندم و رفقای شهید در اطرافم و البته موجی از انفجار که مرا گرفت.

حاج حسینعلی شفیعی پس از شنیدن حرف های همسنگر خود در حالی که اشک شوق امانش را بریده بود، گفت: جنگ خاطراتی بیکران برای ما به جا گذاشت که هر لحظه با آن زندگی می کنیم و قطعا صدای یا حسین(ع) گفتن همرزمان ما در لحظات رسیدن به شهادت و وصال به خدا هیچ گاه از خاطر ما پاک نخواهد شد.

وی که دست چپ خود را در راه دفاع از کشور از دست داده بود، تاکید کرد: به فرمان رهبر و برای دفاع از کشور آماده رفتن به میادین جنگ رفتیم و قطعا امروز نیز جوانان ما نخواهند گذاشت، دشمن نگاه چپ به کشور اسلامی ما بیندازد.

این دیدار دو ساعته به بیان خاطرات دوران جنگ و زندگی اکبر و حاج حسین، پس از جانبازی خلاصه شد.

انتهای پیام/ احمد صادقی

همچنین بخوانید:

دیدگاهتان را بنویسید

توجه: از انتشار نظرات توهین آمیز معذوریم.