سرویس: دین و اندیشه 11:44 - جمعه 10 آذر 1396

به مناسبت آغاز هفته وحدت اسلامی؛

میثاقی الهی، میان مسلمین جهان

هفته وحدت اسلامی که با سالروز ولادت نبی مکرم اسلام به روایت اهل سنت آغاز می شود و با پایان سالروز این مناسبت فرخنده به روایت اهل تشیع پایان می یابد؛ به عنوان میثاقی میان مسلمین جهان با نحله های فکری مختلف شناخته می شود.

به گزارش اصفهان شرق، هفته ای که هدف از تعیین آن نزدیک کردن دلها و قلوب مسلمانان به یکدیگر بود، تا صرف نظر از تفاوت هایی که در برخی از امور و مسائل دینی با همدیگر دارند، بر روی تشابهات و یکسانی ها که عمدتا از عناصر اصلی و ذاتی دین است تمرکز کنند.

آنچه امروز مسلمین در جهان بدان نیازمندند، همین وحدت است، چنانکه دشمنان و آنان که قصد رخنه در جمع مسلمانان را دارند، در صورت برقراری وحدت و یکپارچی هرگز نمی توانند از تفاوت های مسلمانان سوءاستفاده کرده و آنها را مورد غارت و آزار قرار دهند.

زلال وحی

«وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِیعًا وَ لاتَفَرَّقُوا وَ اذْکُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ إِذْ کُنْتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِکُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا وَ کُنْتُمْ عَلَی شَفَا حُفْرَةٍ مِنَ النَّارِ فَأَنْقَذَکُمْ مِنْهَا کَذَلِکَ یُبَیِّنُ اللَّهُ لَکُمْ آیَاتِهِ لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ؛ و همگان به ریسمان خداوند بیاویزید و مپراکنید و نعمت های خداوند را بر خود فرا یاد آورید که دشمنان همدیگر بودید و خداوند دل های شما را الفت داد و به نعمت او با هم برادر شُدید و در لبه پرتگاهی از آتش بودید که شما را از آن رهانید؛ بدین گونه خداوند آیات خود را برای شما روشن می گوید. باشد که شما راهیاب گردید».

در این آیه شریفه، نکات ظریف و آموختنی درباره وحدت بین مؤمنین وجود دارد که به برخی از آنها اشاره می شود:

۱. ریسمان وحدت الهی در تمامی تاریخ وجود دارد تا اگر مؤمنین و خداپرستان عالم بخواهند، حول محور آن گرد آیند.

۲. پراکندگی و تفرق از حول کلمه خدا، نشانی از بی ایمانی است.

۳. تألیف قلوب و برادری مؤمنین از نعمت های الهی بر ایشان است؛ هرچند متذکر آن نباشند.

۴. پراکندگی و دشمنی درون گروهی یا بین پیروان یک دینِ واحد مثل حفره ای از آتش، سوزاننده و نابودکننده است.

۵. فقط خدا می تواند مؤمنین را از کنار پرتگاه مهلک دشمنی و پراکندگی، حفظ کند و نجات دهد.

۶. نعمت اتحاد و همدلی مؤمنین خود یکی از آیات الهی است. شناخت درست این نعمت و ایجاد اتحاد بین مؤمنین می تواند عامل هدایت باشد.

وحدت در کلام معصومین

معصومین علیهم السلام هریک سخنان نغز و عمیقی را در خصوص این موضوع بیانکرده اند.

۱. پیامبر: «الجَماعَةُ رَحمَةٌ و الفُرقَةُ عَذابٌ؛ وحدت مایه رحمت، و تفرقه موجب عذاب است».

۲. فاطمه(س): «فَجَعَلَ اللهُ… اِطاعَتَنا نظاماً لِلمِلَهِ و اِمامَتَنا اَماناً لِلفُرقَهِ؛ خدا اطاعت از ما را رشته سامان ملت، و امامت ما را مایه ایمنی از تفرقه قرار داده است».

۳. علی ـ علیه السلام ـ : «شِرارُکُم المَشَّاوُونَ بِالنَّمیمه، المُفَرِّقونَ بینَ الاَحِبَه؛ بدترین شما سخن چینان و تفرقه اندازان میان دوستانند».

۴. پیامبر: «اِیّاکُم و سُوءَ ذاتِ البین، فَاِنَّها الحالِقه؛ از اختلاف میان خود بپرهیزید که زداینده (ایمان) است».

۵. علی ـ علیه السلام ـ : «عَلیکُم بِالتَواصُلِ و التباذُلِ و ایاکُم و التدابُرَ و التَقاطُعَ؛ بر شما باد به ارتباط و بخشش و دوری گزیدن از جدایی و پشت کردن به یکدیگر».

۶. پیامبر: «اَیُّها الناسُ! عَلیکُم باجماعَةِ و اِیّاکُم و الفُرقَه؛ ای مردم! بر شما باد به جماعت و بپرهیزید از جدایی».

۷. پیامبر: «یَدُاللهِ عَلی الجَماعة و الشَیطانُ مَعَ مَن خالَفَ الجماعَةَ یَرکُضُ دست خدا بر سر جماعت است و شیطان با کسی همراه است که با جماعت ناسازگاری کند».

۸. پیامبر: عَلَیکَ بِالجَماعَةِ، فَاِنَّما یَاکُلُ الذِّئبُ القاصِیَةَ؛ با جماعت همراه شو؛ زیرا گرگ، گوسفند دور مانده را می خورد».

9. علی ـ علیه السلام ـ : «لَو سَکَتَ الجاهِلُ ما اختَلَفَ الناسُ؛ اگر نادان خاموشی می گزید، مردم دچار اختلاف نمی شدند».

ضرورت وحدت

وحدت، مهم ترین عامل بقا برای یک جامعه است. کمال، ترقی و پیشرفت جوامع، جز در پرتو وحدت کلمه و برادری، همکاری و هماهنگی میسر نمی گردد.

پژوهش ها ثابت کرده است که حتی حیواناتِ هم آهنگ و متحد، از نعمت بقا و لذات زندگی، از حیوانات قوی که متحد نباشند، بیشتر بهره مند می گردند؛ برای مثال مورچگان با وجود اینکه ضعیفند و دشمنان زیادی دارند، زندگی اجتماعی و اتحاد و اتفاقشان موجب شده که بتوانند به یکدیگر کمک کنند، لانه بسازند، طعام ذخیره نمایند تا کمتر در معرض خطر دشمنان قرار گیرند و به هنگام خطر، چاره بیندیشند و از خطرها در امان بمانند. با این تفاوت که وحدت و هماهنگی حیوانات یک امر طبیعی و غریزی است و حال آنکه انسان از روی تدبر و مقایسه و استدلال، امور را بررسی می کند و انجام می دهد.

وحدت اسلامی

منظور از وحدت اسلامی، همکاری و تعاون پیروان مذاهب اسلامی براساس اصول مسلّم و مشترک اسلامی و اتخاذ موضع واحد برای تحقق اهداف و مصالح عالیه امت اسلامی و موضع گیری واحد در برابر دشمنان اسلام و احترام به التزام قلبی و عملی هریک از مسلمانان به مذهب خود است.

وحدت اسلامی که معمار آن پیامبر گرامی اسلام ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ ، یکی از عوامل مهم پیشرفت ها و پیروزی های پی درپی اسلام بوده است. بی شک پیامبر پس از تحمل سختی های بسیار که برخاسته از ایمان سرشار الهی او بود، توانست بین قبایل متفرق و متنازع عرب جاهلی، که برخی از آنها سابقه جنگ ها و نزاع های چند صد ساله داشتند، همدلی و الفت ایجاد کند و براساس وحدت اسلامی، تمدنی نو و جامعه ای نمونه بسازد.

منظور از وحدت اسلامی، وحدتی است که عامل قاطع پیروزی است. این نوع از وحدت، وحدت دل هاست و تحقق آن وابسته به عوامل مادی نیست و برخاسته از ایمان به توحید و معاد است، اما وحدت هایی که براساس منافع سیاسی، قومی و قبیله ای و طبقاتی و یا براساس عامل جغرافیایی است، وحدت حقیقی به شمار نمی آید و ازاین رو، پایدار نیست. سراسر سیره رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ سرشار از وحدت بخشی بین مسلمانان و پرهیز از اختلاف و تفرقه است که از مشهورترین آنها ایجاد پیمان اخوت بین مهاجرین و انصار بوده است.

انتهای پیام/ایمنا

همچنین بخوانید:

دیدگاهتان را بنویسید

توجه: از انتشار نظرات توهین آمیز معذوریم.