سرویس: سیاسی » دولت و مجلس 10:25 - شنبه 24 اسفند 1392

رئیس جمهور فقط خندید...

مجلس خواب، ترسو یا همسو؟!

سخن آن که ما از دولتی که به اسم اعتدال مخالفان خود را بی سواد و افراطی و کوردل می نامد، از چنین دولتی با چنین کارنامه ای که در مدت اخیر دیده ایم انتظاری نداریم. اما از مجلسی که به کوچکترین حرکات دولت قبل حساس بود بسیار انتظار داریم. نمایندگان ما کجایند؟

طبق قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مجلس جایگاه بسیار ویژه ای در نظارت و پاسداری از حقوق ملت ایران دارد. این امر در مجلس های اصولگرایی از هفتم تا اکنون نمود ویژه ای داشت؛ به طوری که در مجلس هفتم و با پیروزی این جریان در انتخابات ریاست جمهوری باز هم مجلس آن زمان تن به بازی جناحی نداد و به خاطر همسو بودن دولت و مجلس تمام وزرا را تایید نکرد. امری که به جای خود محل بررسی دارد. در ادامه دولت های نهم و دهم نیز این مجلس بود که به بعضا کوچکترین حرکات دولت حساس می شد و تا استیضاح از وزرای متعدد و حتی سؤال از شخص رییس جمهور هم پیش رفت. به طوری که دیگر نمی شد مجلس و دولت را در یک جریان سیاسی همسو دانست. حال آن که چه بخواهند و چه نه خواستگاه مشترک اصولگرایی داشتند.

بعد از روی کار آمدن دولت یازدهم با شعار اعتدال تدبیر و امید، آن هم بعد از آن دعواهای اسف بار دولت و مجلس در سال آخر دولت نهم که حق در مواردی هم با مجلس بود، مسؤلین به سمت همدلی و کنار گذاشتن اختلافات پیش رفتند، به خصوص که دشمن خارجی به شدت دندان خود را تیز نشان می داد. فلذا در همان ابتدا با مماشات فراوان بسیاری از وزرای پیشنهادی دولت یازدهم رای آوردند؛ افرادی که در دوره ی آنها پرونده های فساد نفتی مثل کرسنت رخ داده بود؛ افرادی که خود از عوامل دخیل در فتنه ۸۸ بودند؛ افرادی که بعضا سوابق امنیتی داشتند. همه و همه رای آوردند جز چند نفر که فی الواقع رای آوردن آنها اگر رخ می داد عجایب هفتگانه را به هشت می رساند!

لاریجانی احمدی نژاد

لاریجانی روحانی

اما بعد از روی کار آمدن دولت شعار اولیه این بود که در طی ۱۰۰ روز دولت باید دست آورد داشته باشد؛ گزارش دهد. این شد که تا ساعت ۵ صبح مذاکره کنندگان ما که فرزندان انقلاب بودند و هستند مذاکره ای را ادامه دادند که به برنامه اقدام مشترک انجامید.  امری که در همان ابتدای کار به گفته نماینده مجلس دکتر مقتدایی متن آن از طریق رسانه های خارجی و نه وزارت خارجه در اختیار نمایندگان قرار گرفت. به طوری که به گفته وی او حتی از آقای قشقاوی معاون پارلمانی وزارت خارجه خواسته تا بخواهد که آقایان از وین برایشان فکس کنند ولی در جواب شنیده است که بعد از پیگیری ها مشخص شده که تیم مذاکره کننده به علت تا صبح بیدار بودن در خواب هستند و در آن موقع امکان فکس ندارند(+). به هر حال این توافق نامه چیزی بود که رییس جمهور را واداشت تا به رهبر معظم انقلاب دامت برکاته نامه نوشته و دو امر را به ایشان تبریک بگوید؛ به رسمیت شناخته شدن حق غنی سازی ایران و دوم حقوق هسته ای ایران توسط قدرت های بزرگ (امری که دیری نپایید که آنها رسما این امور را کتمان کردند و تیم دولت رو به توجیه آورد که ما نیازی به این رسمیت شناختن نداریم و این حقوق ما در ان پی تی است). به هر حال صحبت در مورد این دست آورد تاریخی وزارت خارجه دولت یازدهم آن قدر دراز و طویل است که تا به حال چندین مقاله و کتاب در نقد آن نگاشته شده که نویسنده هنوز جوابی از طرف دولتمردان برای آن نیافته است (پرداختن به این موارد از حوصله و هدف این یادداشت خارج است).

بعد از آن دولت تدبیر و امید که تیم اقتصادی و فکری آن توزیع نقدی یارانه ها را گداپروری می دانست با توزیع بدون تدبیر سبد کالا چهره ای فقیر و افسرده و سرشار از فلاکت از ایرانیان در جهان ترسیم نمود، چهره ای بی امید و خموده. تا آن جا که حتی «وندی شرمن» معاون وزیر خارجه ایالات متحده در صحبت هایی گستاخانه بیان کرد که پول اندک آزاد شده از اموال ایران توسط دولت بین مردم فقیر ایران توزیع شد (و نویسنده هنوز پاسخ درخور وی را از زبان دولت مردان نشنیده است). از این دست موارد بسیار است، که پاسخ های وزارت خارجه آن بوده که این کارها و صحبت ها تنها دیوار بی اعتمادی را بلندتر می کند، یا آن که مرور خواسته های قدیمی آمریکایی هاست و از این قبیل. کار حتی به آنجا رسید که در اجلاس داووس در اروپا وقتی مجری از رییس جمهور خواست که با همه کشورها همکاری کند او در جواب گفت که با همه کشورهایی که به رسمیت می شناسیم؛ و مجری گفت: «به رسمیت می شناسید و خواهید شناخت [اسراییل]» (may officially recognize) رییس جمهور فقط خندید…. درست است فقط خندید!

بعد از آن در دیدار وزیر خارجه ایتالیا او که زن است بدون حجاب پا در خاک ایران اسلامی گذارد. بعد از آن در دیدار هیئت پارلمانی اروپا آنها بدون برنامه ریزی قبلی با محکومین فتنه دیدار کردند و در سفارت یونان از آنها تقدیر رسمی شد. و اکنون خانم اشتون به ایران می آید. با محکومین فتنه دیدار می کند. بازهم آقایان می گویند نمی دانستیم. جالب است که او همچون مهیمانی عزیز برایش تور ایران گردی برنامه ریزی می شود و به اصفهان می آید و بدون حجاب درون خودروی خود در خیابان های اصفهان از مردم و شهر دیدار می کند. نویسنده در عجب مانده که این دستگاه دیپلماسی ما وزارت خارجه است یا تور گردشگری که تنها برای مسافرانش هتل رزرو می کند و از آنها خبری ندارد! بماند که این حالت خوشبینانه آن است.

در طرف دیگر دولت وزارت علومش در عرض ۶ ماه بیش از ۳۰ رییس دانشگاه و پژوهشگاه علمی که سمتی کاملا علمی است تغییر می کند، دولتی که شعارش مخالفت با تغییر اتوبوسی بود، شعارش کلید بود نه داس. اما امروز معلوم شده است که کلیدش برای قفل زدن به تأسیسات ۲۰ درصدی ایران بوده و داسی هم داشته که قبلا از آن رونمایی نشده بوده است.

وزارت اطلاعات هم که جای خود دارد، که اگر واقعا آن طور که دولت راستگویان می گوید از این اتفاقات اخیر آمد و شدی ایران خبر نداشته بهتر است خود مدیران آن در یک عذرخواهی رسمی از مردم، رهبر و امام زمان (عج) استعفا دهند. چه اگر این طور است ما فراموش نکرده ایم که این وزارتی است که ریگی را در پادگان های امریکا در عمق خاک دشمن رصد کرده است حال از رصد یک عنصر مارک دار و نشان دار در بیخ گوشش عاجز و ناتوان است؟ اگر واقعا «نمی توانید» بدون یک لحظه اضافه حضور شما آقایان در این مناصب خیانتی بسیار بزرگ به تمام اسلام و مسلمین است.

وزارت ارشاد با این جشنواره های موسیقی و فیلم فجرش، با آن هنرمند ارزشی- غیر ارزشی نداشتنش، با توهین های به مقدسات روزنامه های شبه زنجیره ای اخیرش هم که جای خود دارد…

دولت تدبیر و امید

اما سخن پایانی آن که ما از دولتی که به اسم اعتدال به سبک فاشیستی مخالفان خود را بی سواد و افراطی و کوردل (استاندار همدان اخیرا فرموده اند) می نامد، به اسم تدبیر و امید مدیران جوان را با مدیران پیر ولی با تجربه به صورت اتوبوسی تغییر می دهد، مدیرانی که با تمام تجربه شان پویایی لازم برای مدیریت را ندارند (نمونه بارزش دکتر نجفی که به علت بیماری قلبی از کار خود استعفا داد) از چنین دولتی با چنین کارنامه ای که در مدت اخیر از آن دیده ایم انتظاری نداریم. اما از مجلسی که به کوچکترین حرکات دولت قبل حساس بود بسیار انتظار داریم. نمایندگان ما کجایند؟ چرا با این همه توهین سیاسی بین المللی به ما ایرانیان همچنان وزرای خارجه و اطلاعات به راحتی به صندلی خود تکیه می دهند؟ چرا وزارت ارشاد را کسی بازخوسات نمی کند؟ مگر وظیفه شما نظارت و پاسداری از حقوق ملت نیست؟ نمایندگان اصفهان چرا به سفر خانم اشتون به اصفهان اعتراض نمی کنند؟ آیا خواب هستید؟ یا ترسیده اید که با لابی های برخی از کرسی نمایندگی جا بمانید؟ یا نه شما که خواستگاه اصولگرایی دارید تغییر رویه داده اید و همسو با افرادی شده اید که بعضا نقش مؤثر در فتنه ۸۸ داشته اند؟

منبع: صاحب نیوز

همچنین بخوانید:

دیدگاهتان را بنویسید

توجه: از انتشار نظرات توهین آمیز معذوریم.