به گزارش اصفهان شرق، سیداحمد خاتون آبادی اظهار کرد: کار پیچیده مدیریت منابع آب با یک تصمیم متمرکز به هیچ وجه به سامان نمی‌رسد. باید یک نهاد سازمان یافته متشکل در یک پارلمان آب تصمیم سازی و سیاست گذاری در حوزه آب را به عهده داشته باشد. این نهاد باید در عین مشارکت در فرآیند تصمیم سازی با حضور ذی نفعان یک تصمیم نهایی اتخاذ کند.

وی با بیان اینکه پیشنهاد یک شورا، مرکز یا نهاد گفتمان آب و و محیط زیست با حضور ذینفعان باید جدی گرفته شود، افزود: این مرکز می‌تواند اتاق فکر و بازوی اجرایی فعالیت‌های آبی و زیست محیطی خواهد بود. البته باید در این مرکز نمایندگان کشاورزان، شهرها و صنایع حضور داشته باشند. کارشناسان متخصص در خصوص تصمیم‌سازی‌هایی که می‌شود اجماع داشته و زمینه همکاری اجرایی در کشور را در این مرکز فراهم می‌کند. وزارت نیرو باید به این سمت برود.

این استاد دانشگاه صنعتی اصفهان ادامه داد: مشکل مرکز کشور در زمینه مسائل آبی نبود یک مرکز برای گفتمان در خصوص مسئله آب است. امروز هر استانی برای خود برنامه توسعه‌ای دارد. برای مثال ما نمی‌توانیم با عنوان اشتغال زایی به دنبال فولاد برویم، باید بر اساس ظرفیت زیست محطی تحقیق شده به دنبال مباحث توسعه‌ای برویم. آب محدود است و جمعیت‌های مرزی کشور نیز به سمت مرکز کشور در حال حرکت هستند این در حالی است که حتی در فریدن هم‌ چنین توسعه ای نیازمند ظرفیت زیست محیطی است چه برسد به یزد و اصفهان.

خاتون آبادی با اشاره به اینکه گاهی به نام شرب، آب را برای توسعه صنعت منتقل می‌کنند، گفت: این تامین آب به نام شرب و برای صنعت موجب مهاجرت‌های شدید و به هم خوردن تعادل طبیعت می‌شود. زمانی که تصمیم گیری‌های بدون اجماع انجام ‌شود و ظرفیت اکولوژیک منطقه دیده نمی‌شود و با نگاه اقتصادی صحبت می‌شود. بی شک اقتصاد هم زمین می‌خورد. همه باید بدانند برای مثال در اصفهان اگر آب نباشد صنایع هم نیستند پس باید هزینه فایده برای صنایع و احداث آنها حتما انجام شود.

وی با بیان اینکه حتما باید در کشور یک شورای گفتمان ملی آب و محیط زیست تشکیل شود، اظهار کرد: همه ذینفعان باید در این شورا حضور داشته باشند. بدنه کارشناسی متخصص در آن مستقر شود، مسائل اجتماعی به دقت مدنظر قرار داده شود چراکه با این روند مهاجرت، بی‌شک شهرهای مرکزی کشور دچار مشکل کرده و حاشیه نشینی در شهرها افزایش یافته و بزهکاری‌ها بیشتر می‌ شود.

استاد دانشگاه صنعتی اصفهان تصریح کرد: باید برای آب اندیشه کنیم. اگر در مناطقی که قبلا توسعه یافته‌اند و آب تخصیص یافته تدبیر نکنیم و روند تخصیص‌های جدید را متوقف نکنیم و دوگانگی آب به نام شرب و به کام صنعت را جدی نگیریم، مشکل آب پابرجا خواهد بود.

خاتون آبادی خاطرنشان کرد: توسعه مناطق مرکزی باید به صورت متوازن انجام گیرد و گردشگری پایدار در دل کویر گردی از پتانسیل‌های کشور ایران به خصوص منطقه مرکزی است که باید از آن به نحو احسن استفاده شود.

وی با اشاره به اینکه فاجعه زیست محیطی بیش از این نیست که مجسمه‌ای از طبیعت بسازیم و با نگاه به آن آشکارا به فریب خویشتن و دیگران بنشینیم، گفت: در فقدان طبیعت تخریب شده، هم اکنون درخت و چمن مصنوعی در برخی مکان‌های عمومی به چشم می‌خورد. هرچند کاشت چمن، مناسب منطقه‌های کم آب نیست، با این حال فریب دادن چشم، پاسخگوی کارکرد پالایشی طبیعت نخواهد بود.

این استاد دانشگاه صنعتی اصفهان تاکید کرد: دیر نیست رسیدن به آن روزی که به کمک فناوری، با ساختن روبوتی از پرندگان خوش آوا (در پی انهدام گونه‌های گیاهی و جانوری)، بزودی زود در پارک‌هایی که چمن مصنوعی دارند، آوای ضبط شده از منقار پرندگان پلاستیکی پخش شود.

خاتون آبادی خاطرنشان کرد: لوله کشی و انتقال آب رودخانه‌ها، حتی آب چرخانی و آب نما شدن رودخانه‌ها و فراموشی نقش و جایگاه زیست بومی آن‌ها به معنای پیام مرگ تدریجی تمدن و تمامی زیست مندان حوضه آبریز رودخانه‌ها است.

انتهای پیام/ایسنا