فوق تخصص روانپزشکی کودک در گفت وگویی با بیان اینکه در صورت مشاهده دروغگويي کودک، والدين و مربيان نبايد شتاب‌زده عمل کنند و به تنبيه كودك مبادرت ورزند افزود: براي بازداشتن كودك از دروغگويي و اصلاح رفتار وي، بايد روش و برخورد مناسبي متناسب با موقعيت انتخاب شود تا دروغگويي تکرار نشود.

دکتر نسرین امیری با تاکید بر این مطلب گفت: كودكی که دروغ گفته بايد دريابد كه دروغگويي كار نادرست و ناپسندي است و راستگويي عملي باارزش و پسنديده است.

وی اظهار کرد: کودک بايد ارزش راست گفتن را در عمل تجربه كند، از طرف ديگر، والدين و مربيان نبايد در برابر دروغ‌هاي كودكان برآشفته شوند و او را كتك بزنند بلکه در اين شرايط، بيان نتايج زشت و تلخ دروغگويي به‌صورت داستان براي کودکان مي‌تواند در آموزش عواقب تلخ دروغگويي مفيد واقع شود.

این فوق تخصص روانپزشکی کودکان بیان کرد: اگر والدين و مربيان، كودك را در خلوت در فضايي محبت‌آميز و پرعطوفت با مضرات و نتايج دروغگويي آشنا کنند، اقدامي موثر در جلوگيري و درمان دروغگويي انجام داده‌اند.

امیری گفت: نکته مهم اين است که والدين و مربيان بايد از كودك انتظاراتي داشته باشند كه با واقعيات و امكانات او منطبق است؛ در غير اين صورت، دروغگويي كودك تقويت و تشديد خواهد شد؛ چون كودك توان عملي ساختن خواسته‌هاي اطرافيان را ندارد و به گفتن دروغ متوسل مي‌شود.

وی اضافه کرد: براي پيشگيري و درمان دروغگويي، والدين و مربيان بايد واقعيات را بپذيرند و براي شنيدن حرف‌هاي شيرين و تلخ از طرف كودكان آماده شوند و با رفتار خود به كودك بياموزند كه گفتن واقعيات به هر صورتي كه باشد، مقبول است و موجبات تنبيه و آزار كودك را فراهم نخواهد كرد.

این پزشک متخصص افزود: در واقع، اگر كودك پي ببرد كه والدين و مربيان براي دروغگويي او را تشويق و براي راستگويي او را تنبيه نمي‌كنند، به  جعل واقعيت نخواهد پرداخت.

وی با بیان اینکه بايد به كودكتان فرصت دهيد تا حرف راست را بگويد تصریح کرد: به كودكتان بگوييد كه به او فرصت مي‌دهيد تا صادق و راستگو باشد.

امیری افزود: اگر کودک به خاطر خطايي که مرتکب شده دروغ گفت، شما بايد او را تنبيه کنيد؛ مثلا مي‌توانيد خريد اسباب بازي مورد علاقه‌اش را به تعويق بيندازيد و علت اين کار را هم به او توضيح دهيد اما هرگز کودک را با نام دروغگو صدا نزنيد؛ زيرا شما نمي‌خواهيد که اين صفت جزو شخصيت او شود.

وی خاطرنشان کرد: پاداش و تشويق مي‌تواند کلامي ‌(مثلا تعريف و تمجيد از کودک در جمع) و يا خريد يک اسباب‌بازي يا يک جعبه مدادرنگي باشد و والدين با اين کار به کودکشان مي‌آموزند که راستگويي هميشه با پاداش همراه است ولي اگر کودک به هر دليلي دروغ بگويد مي‌توان از روش‌هاي متداول و صحيح تنبيهي مانند محروم کردن از ديدن برنامه کودک يا بازي مورد علاقه بهره گرفت اما تنبيه بدني به هيچ‌عنوان در هيچ شرايطي توصيه نمي‌شود؛ چرا که روشي منسوخ‌ شده است.

انتهای پیام/ فرشته وکیلی