به گزارش اصفهان شرق،  استان اصفهان به عنوان مرکزی‌ترین منطقه و فلات کشور، یکی از استان‌هایی به شمار می‌رود که بیشترین تعداد قنات‌ها را در خود جای داده، این استان پس از استان‌های خراسان رضوی و جنوبی، با 4 هزار و 672 رشته، قنات سومین منبع ذخیره آبی این میراث کهن در کشور به شمار می‌رود.

بشر از هزاران سال پیش با احاطه و شناخت بر علوم هواشناسی و خاک‌شناسی، علم مسّاحی و نقشه‌برداری، علم نیارش سازه (استاتیک) و فن ساخت و ساز، موفق به به‌ وجود آوردن دستاورد‌هایی شده که در حال حاضر نیز با وجود امکانات بسیار پیش‌رفته چندان سهل‌الوصول نیستند و قنات از جمله این دستاوردها است.

اما وقتی اصفهان بیش از 17 سال خشکسالی پیاپی دارد ذخایر آب زیرزمینی هم با کاهش چشمگیری روبه‌رو می‌شود و قنات‌‎ها که میراث زنده‌ تاریخ پنهان درون خاک هستند و نقش مهمی در تأمین آب دارند، یکی پس از دیگری خشک می شوند و همین موضوع سبب شده هم اکنون 230 روستای استان متروکه و خالی از سکنه باشد.

بازگشت آبادانی به روستا پس از 30 سال

روستای حسین آباد بخش کوهپایه اصفهان یکی از روستاهایی است که بر اثر خشکسالی و ریزش قنات 30 سال متروکه شد و اهالی مجبور به مهاجرت به روستاهای هم جوار یا شهر شدند.

تعدادی از اهالی روستا تصمیم می‌گیرند قنات آبادی را که در گذشته آب شرب و کشاورزی روستا را تأمین می‌کرده لایه روبی و احیا کنند، به همین خاطر 4 نفر از مقنی‌های روستا به مدت 9 ماه در قنات به صورت شبانه روی کار کردند.

هادی رحیمی یکی از مقنی‌ها می‌گوید: ریزش دیواره‌ها و رشد ریشه‌های درخت در مسیر آب سبب شده بود آب قنات به سرچشمه نرسد که برای احیا نیاز به هزینه‌ای بالغ بر 50 میلیون تومان است.

وی افزود: مسیر قنات حدود یک کیلومتر است که 600 متر آن را لوله گذاری و بخش‌های دیگر را هم بازسازی کردیم که بالاخره توانستیم مسیر آب را باز کنیم البته آب به علت خشکسالی بسیار کم است و اینجا حدود 10 لیتر در دقیقه جریان دارد.

سرپرست جهاد کشاورزی کوهپایه نیز  با بیان اینکه سالانه برای لایه روبی قنوات بخش کوهپایه اعتبار بین 200 تا 300 میلیون تومان در نظر گرفته می‌شود، گفت: برای لایه روبی قنات روستای حسین‌آباد از طرف دولت مبلغ 10 میلیون تومان پرداخت شد در واقع این قنات با مشارکت مردم و البته دولت احیا شد.

حسن احمدی افزود: 350 رشته قنات در کل بخش کوهپایه به صورت فعال و نیمه فعال وجود دارد که از نظر تعداد در شهرستان اصفهان حائز اهمیت است.

کشاورزی و دامداری روستا را خودکفا کرد

قاسم رحیمی یکی از جوانان روستای همجوار است که بعد از احیای قنات و بازگشت آب به این روستا آمد و مشغول کار کشاورزی شد.

او می‌گوید: من کارشناسی ارشد عمران دارم و می‌توانم در شهر کار کرده و درآمد کسب کنم اما روستا را به شهرهای شلوغ و پر هیاهو و آلودگی و ترافیک ترجیح می‌دهم.

وی با بیان این که با روش آبیاری قطره‌ای توانستیم با همین میزان آب کم 600 درخت بکاریم، گفت: اگر مسئولان از جوانان روستایی حمایت کنند می‌توانیم کارآفرینی راه بیاندازیم و از مهاجرت به شهرها جلوگیری کنیم.

قاسم رحیمی می‌گوید: هم اکنون در همین روستایی که 30 سال متروکه بود 300 رأس دام پرورش می‌دهیم که علاوه بر فروش گوشت و پشم آنها؛ محصولات لبنی شیر، ماست و کره و کشک هم تولید می‌کنیم.

وی با بیان اینکه با کمک برادرهایم در اینجا علاوه بر کشاورزی و پرورش گوسفند، مرغ و بوقلمون و غاز و اردک هم پرورش می‌دهیم، گفت: اقتصاد روستایی فراتر از بخش کشاورزی است، روستاها با تکیه بر منابع آب و خاک شکل گرفته‌ و گسترش یافته‌اند اما این منابع نقطه آغاز تحولات اقتصاد روستایی است و تمامیت آن محسوب نمی‌شود.

وی بیان کرد: نفت، صنعت و خدمات سهم مهمی در اقتصاد ملی دارند درحالی که اقتصاد روستایی و کشاورزی جزو اقتصاد پایان ناپذیر در مقابل نفت که پایان پذیر است محسوب می‌شود برای همین باید سعی کنیم اقتصاد روستاها فعال باشد.

احیای روستا به سبک تاریخی و سنتی

محمد ملکوتی یکی دیگر از اهالی این روستا هم می‌گوید: خانه‌های روستا به سبک سنتی یعنی همان معماری گذشته و کاه گل بازسازی شد، همچنین آثار تاریخی مانند برج نگهبانی روستا را هم بازسازی می‌کنیم و این موضوع باعث شد تا 3 جوان در اینجا مشغول به کار و ساکن شوند.

وی افزود: سعی داریم کارآفرینی‌های بیشتری را در روستا راه اندازی کنیم و تعداد اشتغال را افزایش دهیم، ما با این کار سبب شدیم اهالی روستا بازگردند و روستا دوباره رونق بگیرد.

 ایران با بیش از 60 هزار آبادی و حدود 22 میلیون نفر جمعیت روستایی از فضای پرمزیت برای افزایش ثروت برخوردار است و در واقع هر روستا در ایران یک هدف مهم برای توسعه اقتصادی و پایدار محسوب می‌شود که با حمایت از این مناطق  باید هدف نهایی را ارتقای بهره وری منابع و افزایش تولید ثروت قرار داد.

انتهای پیام/تسنیم