سرویس: اجتماعی 10:41 - یکشنبه 25 تیر 1396

تحلیل روانشناختی حادثه فوت آتنا؛

درس هایی که از ماجرای آتنا اصلانی باید گرفت/ آمار کشورهای اجراکننده نشان دهنده عدم توان مقابله سند ۲۰۳۰ با چنین فجایعی است

اتفاقاتی که برای آتنا و آتناها افتاد، دل هر انسانی را به درد می آورد و هر انسان سالم و با غیرتی را رنجیده خاطر می کند، اما به راستی چه باید کرد و چگونه باید با این مشکل مبارزه کرد و آن را ریشه کن نمود؟

به گزارش اصفهان شرق، اتفاقاتی که برای آتنا و آتناها افتاد، دل هر انسانی را به درد می آورد و هر انسان سالم و با غیرتی را رنجیده خاطر می کند. البته متاسفانه چنین اتفاقاتی در کشور کم نیست و بسیاری از افرادی که مورد تجاوز و سو استفاده جنسی قرار می گیرند به خاطر آبروی خود و خانواده خود سکوت نموده و دم بر نمی آورند و با درد و رنج روانی شدید روزگار می گذرانند و مشکلات زیادی را در زنگی متحمل می شوند. به راستی چه باید کرد و چگونه باید با این مشکل مبارزه کرد و آن را ریشه کن نمود. واقعیت این است که این کار بسیار سخت و پر مشقت است اما امکان پذیر بوده و قابل اجراست.
اما در این میان در گام اول آنچه مهم به نظر می رسد شناسایی علت های چنین اتفاقانی است که شاید در روزهای اخیر هر کسی در مورد آن اظهار نظرهایی داشته باشد و از ظن خود عواملی را تبیین کند.

اگر از جهت علمی و واقع بینانه و بدون جانبداری های فرهنگی، سیاسی و …. به این اتفاق ناگوار نگاهی داشته باشیم می توان چند نکته اساسی را در مورد عوامل آن بیان داشت :

اول : افرادی که دست به چنین کارهای شنیعی می زنند افرادی تکانشی و دارای بیماری روانی شناخته شده و اختلال شخصیت ضداجتماعی هستند و در هر جامعه ای این گونه افراد پیدا می شوند و نمونه های آن ها را در اقصا نقاط دنیا می بینیم که  منحصر به ایران یا یک منطقه خاص نبوده و آن ها را می توان در هر جایی جستجو و پیدا نمود.

دوم : نکته ای که نباید از آن غفلت نمود پیشگیری از این موارد است که بسیار مهم بوده و در روزهای اخیر به مناسبت فوت جانسوز آتنای ۷ ساله در سر زبان ها افتاده است و اظهار نظرهای گوناگونی در این زمینه ارائه شده است که یکی از آن ها، این است که اگر سند ۲۰۳۰ امضا می شد دیگر شاهد چنین مشکلاتی نمی بودیم. برای روش شدن مساله، بهتر است از چند جهت این مساله را مورد بررسی قرار دهیم :
– این سند شاید دارای موارد مناسبی در مورد تربیت جنسی باشد اما آسیب های دیگری دارد که اثرات آن به مراتب بیشتر از مسائل فعلی است.
– اگر کارشناسان خبره و توانمند ما در ایران بتوانند خود سند و آئین نامه متناسب با فرهنگ اسلامی ایرانی تدوین کنند چه نیازی به اسناد خارجی که استقلال ما را نشانه رفته است.
– نکته دیگر اینکه اسنادی مانند ۲۰۳۰ به تنهایی توان مقابله با چنین فجایعی را ندارد تا زمانیکه تمام مسئولان، نهادها و خانواده ها دست در دست هم برای کاهش بزه های اجتماعی قیام کنند و با یک همت جمعی با آن مقابله کنند. شاهد این مساله این است که این سند در کشورهای بسیاری اجرا شده اما آمار خود یونسکو نشان می دهد که در این کشورها تغییر چندانی در مورد تجاوز به عنف و بارداری های خارج از محدوده ازدواج اتفاق نیافتاده است. بنابراین نمی توان با شعار به جنگ بزهکاری رفت بلکه با تدبیر و عمل می توان مشکلات را کاهش داد.
– اما در عرصه پیشگیری، اقدامات زیادی وجود دارد که باید توسط افراد مختلف به اجرا درآید.

– این اقدامات پیشگیرانه می تواند اقدامات دیربازده یا زودبازده باشد که در ادامه به چند مورد از آنها می توان اشاره کرد:

اقدامات حاکمیت و مسئولان:
– اقدامات امنیتی و مراقبت از امنیت مردم  که در حیطه قانون گذاری و اجرای حمایتی و امنیتی از کودکان، بانوان و سایر شهروندان باشد.
– اجرای دقیق احکام در قوه قضاییه و رسیدگی سریع به موارد تخلف در این زمینه و برخورد قاطع با مجرمان.

اقدامات سازمان های فرهنگ ساز و آموزشی:
مراکزی مانند آموزش و پرورش، دانشگاه و حوزه و سایر مراکز علمی ترویجی باید فعالیت های پیشگیرانه خود را در حیطه های زیر انجام دهند:

– ابتدا اسناد و آئین نامه های مناسب بافرهنگ ایرانی باید تدوین شود.
– با تربیت کارشناسان و متخصصان کارآمد سعی در آموزش همه خانواده ها و کودکان جهت توانمندسازی کودکان و خانواده ها برای مقابله با تمام آسیبهای این موضوع به اجرا در آورند.
خانواده ها:
تمامی خانواده ها باید سعی کنند در زمینه تربیت جنسی و مسائل مشابه آموزشهای لازم را ببینند و آگاهی های مختلف را کسب کنند و با به اجرا درآوردن آن آموزه ها فرزندان خود را از بروز چنین حوادثی مصون دارند.

– البته در زمینه کاهش زمان ازدواج و ایجاد تسهیلات ازدواج و اشتغال و سایر مواردی که غیرمستقیم و با واسطه روی این حوادث اثر دارد باید فعالیت های زیادی صورت گیرد و همه نهادها، اقشار و افراد به آن همت گمارند.

– در ضمن بالا رفتن فرهنگ عفاف و حجاب و احترام به حقوق شخصی افراد و توجه همه انسانها به این مساله می تواند به کاهش چنین مواردی کمک کند.

 

انتهای پیام/صاحب نیوز

دیدگاهتان را بنویسید

توجه: از انتشار نظرات توهین آمیز معذوریم.