به گزارش اصفهان شرق، در کارنامه شرق اصفهان، موفقیت های بسیاری از دیرباز تا کنون توسط جوانان فعال این منطقه به ثبت رسیده است و همه این موارد گویای این امر مهم بوده که محرومیت های ناشی از خشکسالی و فقر، طی سالیان متمادی نتوانست بهانه ای برای نتوانستن و عدم دستیابی به موفقیت در این منطقه شود.

یکی از زمینه های موفقیت در شرق اصفهان که سالانه تعداد زیادی از جوانان را در بر می گیرد، عرصه علم و دانش است که بخش پویای آن در زمان کنکور با نام آوری جوانان فعال و درس خوان منطقه به ثبت می رسد.

در روزهای اخیر، با اعلام نتایج اولیه کنکور کارشناسی ارشد، نام دو جوان قورتانی بر بلندای سکوی پژوهش و دانش به ثبت رسید.

سید احمد حسینی قورتانی و زهرا اکبری از جمله جوانان موفق بخش بن رود هستند که با پشتکار و کوشش توانستند رتبه 11 و 18 ارشد را از آن خود کنند.

مصاحبه زیر حاصل گفتگوی دو ساعته اصفهان شرق با سید احمد حسینی قورتانی است.

سیداحمد حسینی قورتانی متولد سال 1372 در روستای قورتان از توابع بخش بن رود، دوره ابتدایی را در روستای قورتان و در کنار خانواده فرهنگی گذراند ولی بعد از آن در مدارس شبانه روزی هرند و طالقانی اصفهان دوره راهنمایی و متوسطه را طی کرد و در حال حاضر دانشجوی ترم آخر رشته فیزیک دانشگاه اصفهان است.

*فکرش را می کردید که رتبه دو رقمی را کسب کنید؟
بنده روش درس خواندنم به صورتی بود که همیشه دوست داشتم در تحصیل بهترین باشم و گاهی تلاش برای اول بودن باعث ایجاد استرس در وجودم می شد و ممکن بود نتیجه عکس داشته باشد. باتوجه به تلاشم و بعد از کنکور این احتمال را میدادم رتبه ام تک رقمی شود، هدفم نیز همین بود ولی بقیه بهتر از من تلاش کرده بودند و رتبه 11 از آن من شد؛ به هرحال می شود گفت هرکس بخواهد و تلاش کند موفق می شود.

*نحوه درس خواندنتان به چه نحو بود؟
بنده از دوره دبیرستان علاقه به مطالعه و درس خواندن داشتم و هر فرصتی پیدا می کردم به مطالعه اختصاص می دادم (مطالعه درسی و غیر درسی)؛ شش ماه آخر مانده به کنکور ارشد بقیه مطالعه ها را کمتر کرده و توجه خودم را بیشتر متمرکز به منابع آزمون کارشناسی ارشدکردم و بعضی از منابع را حتی چندین دور خواندم. البته از کارهای روزمره خودم نیز غافل نبودم.

*از قورتان به مدارج بالا رسیدن را شرح دهید تا بتوان الگویی برای دیگر جوانان شود؟
قبولی کنکور به نظر بنده مدارج بالا نیست؛ تازه اول راه طولانی است و باید تلاش کرد. الحمدلله امروزه امکانات و تکنولوژی در روستا هم فراوان شده و به نظر بنده نیازی به مسیری که بنده در دوره راهنمایی و دبیرستان طی کردم نیست و می شود در محل هم موفق بود. جوانان باید از سال دوم دبیرستان هدف برای خود تعریف کنند و با تلاش به آن هدف برسند. راه سختی نیست اتفاقا وقتی شروع کردند چون هدف دارند تلاششان شیرین خواهد بود. همه نوجوانان محل را که میبینم مستعد هستند و فقط کمی همت و تلاش می خواهد.

*خانواده تا چه اندازه ای همراه شما بودند و هستند؟
خانواده از ابتدای راه بامن بوده و هستند. همیشه مشوق من در کاراهایم بوده اند. فکر کنم از دور تمامی کارهایم را دنبال می کردند ولی اجازه میدادند خودم کارهایم را انجام بدهم و مستقل باشم. این کنترل و نظارت به من دلگرمی می داد و می دانستم همیشه یکی هست که پشتوانه و تکیه گاهم باشد.

*قصد دارید تا چه مقطعی ادامه دهید و هدف اصلی و نهایی شما چیست؟
تحصیل پایانی ندارد و برای رشته ای که بنده انتخاب کرده ام در ابتدای راه بازار کاری وجود ندارد و نمیشود با کارشناسی و حتی کارشناسی ارشد وارد بازار کار شد و باید تلاش کرد تا رسیدن به درجه عالی و انشاالله کسب درجه استادی.

*مشکلات جوانان منطقه شما و سدهایی که جلوی راه بچه ها هست را شرح دهید؟
عدم اعتماد به نفس یکی از مشکلات جوانان محل است. همه فکر می کنند موفقیت مال دیگران است و من نمیتوانم موفق شوم و نمی شود موفق شد و ……( از این جملات مایوس کننده). اگر قبول کنند که همه در یک خط شروع هستند و شرایط هم امروزه تا حدودی برا همه فراهم است و از اول وشروع مسابقه به خط پایان نگاه کنند موفق خواهند بود. جمله پدرم همیشه این بود که هرکس در هر کار و راهی تلاش کند قطعا به نتیجه خواهد رسید.

*شما از جمله انهایی می شوید که وقتی رشد کردند دیگران را فراموش کنند؟
هرگز اینطور نیست. برای بنده زیردستی وجود ندارد، چرا که خیلی از دوستان، معلمان، خانواده و هم محلی هایم مشوق بنده بوده اند و بهتراست بگویم همه تاج سر این حقیر خواهند بود.

همیشه این نکته را یادمان نرود که درخت میوه هرچه ثمر بگیرد سر به زیرتر خواهد بود. برای تمامی جوانان دعا کنید. در هرمسیری که قدم میگذارند موفق باشند.

انتهای خبر/ محمد جواد رحمانی