شاعر پیشکسوت کشور در شب شعر فصلی «به ساعت اصفهان»:
امروز به خاطر خشکی زاینده‌رود بسیار غمگینم
دومين شب شعر فصلي «به ساعت اصفهان» با حضور رییس حوزه هنری، برخی از شاعران کشوری و جمعی از شاعران استان اصفهان در تالار سوره حوزه هنری برگزار شد.
به گزارش اصفهان شرق: محمد علی بهمنی شاعر پیشکسوت کشور میهمان ویژه این فصل شعری با ابراز تاسف و تالم گفت: امروز به خاطر خشکی زاینده‌رود بسیار غمگینم زاینده رود همچون شعر فرزندانش باید جوشان‌تر از همیشه باشد
محمد علی بهمنی با بغضی که در گلو و اشکی که در چشمانش نشسته بود، افزود: شعرهای شاعران اصفهان با موضوع زاینده رود مرا به یاد روزهای زیبای خروشانی زنده‌رود می‌اندازد.
و با این مطلع شعر خوانی را آغاز کرد «خدا نخواست که من اهل ناکجا باشم/ اجازه داد فقط اهلی شما باشم».
ابراهیم اسماعیلی میهمان دیگر این فصل، شاعر و روزنامه نگاری است که زادگاهش اصفهان است، اما مدتی است در تهران ساکن شده است وقتی به روی استیج آمد، قطره های اشک چشم هایش را خیس کرد، کمی مکث کرد و گفت: به یاد روزهایی زنده رود این غزل را تقدیم می کنم. «که زنده‌رود در کنارت کمی قدم بزند/ شب تو را به بلندای خود رقم بزند».
اسماعیلی از خانه به دوشی «خانه ترانه» اظهار تاسف کرد و ادامه داد: نباید «خانه ترانه» اصفهان خانه به دوش باشد و از این مکان به آن مکان برود.
بیابانکی مجری این فصل شعری در ادامه سخنان اسماعیلی یادآور شد: از زمانی که مسوولیت «خانه ترانه» حوزه هنری به من واگذار شده است در حال ثبت یک بانک ترانه هستیم که همه شاعران در هر شهری و دیاری که هستند ترانه‌های خود را در این بانک درج کنند. یکی از شاعران در میان جمع گفت: دلمان می‌خواهد جایی باشد که ترانه بخوانیم و بیابانکی قول داد که دفتری برای اجرای سروده های ترانه شاعران دایر کند.
۴۰۰ اثر از ۱۳۸ شاعر به حوزه هنری ارسال شد
دبیر همایش فصلی شعر استان اصفهان گفت: برای این شب شعر حدود ۴۰۰ اثر از ۱۳۸ شاعر به حوزه هنری ارسال شد و با نظر هیات هفت نفره داوران ۲۰ شاعر برای شعر خوانی انتخاب شدند.
بشیر خالقی‌پور افزود: این همایش با حضور و همت شعرای استان اصفهان برگزار شد و هیات انتخاب با توجه به ارتقای سطح کیفی اشعار شاعران را برگزیدند.
وی ادامه داد: شب شعر فصلی «به ساعت اصفهان» حاصل جوشش و کوشش شاعران برگزیده اصفهان است. تفاوت این شب شعر با شب شعرهای دیگر در این است که یک فرایند خارج سازمانی است و یک فراینده داوطلبانه است که به همت و همراهی همه شاعران اصفهان که دلشان برای شعر اصفهان می‌سوزد، برگزار شده است.
خالقی‌پور با بیان این که در چند سال گذشته به شعر در حوزه ادبیات بی‌توجهی شده است؛ خاطر نشان کرد: ظرفیت، آموزش و توجه به آثار شاعران برای پیشرفت شعری استان اولین مرحله ای است باید مد نظر قرار گیرد و ترغیب بخشی دیگر آن است. کم توجهی به شاعران باعث دلزدگی آنها می‌شود و شناسایی مخاطب ادبیات در شعر اصفهان بسیار مهم است.
حاشیه های «به ساعت اصفهان»
وارد تالار شدم، چیدمان سن برنامه بسیار زیبا بود. درختی با شاخه های خشکیده پر از برف های پنبه ای آویزان. روی سن را با پنبه‌هایی پوشانده بودند و بر روی آن چند ساعت گذاشته بودند، شاعران «به ساعت اصفهان» آمده بودند تا با لطایف و ظرایف شعری یکدیگر آشنا شوند.
سالن از جمعیت پر شده و تعدادی در کنار دیوار ایستاده بودند و منتظر شنیدن شعرهای برگزیده این فصل بودند. مانند فصل قبل سعید بیابانکی شاعر برجسته اصفهان که اکنون عضو شورای سیاست‌گذاری شعر کشور است، مجری برنامه بود. میهمان ویژه این فصل استاد محمدعلی بهمنی، غلامرضا طریقی و ابراهیم اسماعیلی از شاعران برجسته کشوری بودند. بیابانکی با اشعاری زیبا آغاز کلام گفت و شعر خوانی با اشعار سارا سیامکی آغاز شد.
پس از آن مطلعی با عنوان «ترجیح دادم با کسی محرم نباشم/ هم در میان جمع باشم، هم نباشم».
از مریم آرام شنیده شد و در میان آن بیابانکی اشعار طنز زیبایی را از شاعران مطرح کشور سرود و همگان به وجد آمدند.
«سکانس کلمات» کتابی از مرحوم شاعر گرانقدر سید حسن حسینی معرفی شد.
«بوی بادام تلخ آمد سینه سرزمین مان می‌سوخت/ بوی اسفند بوی خردل شد دود در چشم شمعدان می‌سوخت»
غزلی بود از کیوان رنجبر که با با تشویق حاضران روبرو شد.
مریم ترنج فرزند شاعر گرانمایه مرحوم تیمور ترنج شاعر بعدی بود که با این مطلع آغاز به سرودن کرد «زنی که آوازه‌های عاشقانه‌اش را برای دخترش دریا می‌خواند».
و این بار نوبت به شاعر مطرح کشور علی فردوسی رسید که با این بیت آغاز کرد «موجی از شوق می‌آید به سپاهان برسد/ یوسفی هست و قرار است به کنعان برسد» که با شور، شعف و تشویق‌های مکرر حاضرین روبرو شد.
پس از خوانش این شعر سعید بیابانکی اعلام کرد که تصنیفی از علیرضا افتخاری درباره زاینده‌رود آماده پخش است که اشک شما را درمی‌آورد و عنوان کرد: دکتر لاریجانی در افتتاح میدان امام علی(ع) این تصنیف را شنید و گفت: «روضه آقای افتخاری برای زاینده‌رود را شنیدیم».
کلیپ زاینده‌رود حاکی از غم و اندوه و رنج بود. غم از دست دادن زنده رودی که امروز کویری بیش نیست. سراینده اشعار سعید بیابانکی با این مطلع «آن رود زندگی ساز دار و ندار ما بود
در شهر روشنایی آیینه دار ما بود/ ای دوستان بگویید زاینده رود من کو/ دنیای خاطراتم بود و نبود من کو»
جمعیت حاضر در سکوت مطلق این تصنیف بسیار زیبا را از علیرضا افتخاری شنیدند و با تصاویر زیبایی که از زاینده‌رود دیدند، گریستند. تصاویر روزهایی که زاینده‌رود خروشان و پرصلابت در زیر پل‌های خواجو، چوبی و سی و سه پل می‌خروشید و همچون مروارد غلتان بود.
اکنون نوبت به شعر خوانی مهمان ویژه این فصل رسیده غلامرضا طریقی شاعری پرآوازه که برای اولین بار است در اصفهان شعر می‌خواند.
«همیشه برده خواه تو/ همیشه مات خواه من/ بچین دوباره می‌زنی/ سپید تو، سیاه من»
طریقی چند غزل زیبا و دلنشین خواند و همه مجذوب این اشعار زیبا و دلپذیر او شدند. طریقی گفت: برای اولین بار شعر خوانی در جمع شاعران اصفهانی برایم سخت و آسان است.
پس از او اعظم قرائتی «شبا به شبریز ریز خاطره‌ها /رودی ستان او فرو می‌ریخت»
را که غزلی کوتاه بود خواند، کورش ترابی با ترانه خوانی «یه بغض تو سینم که داره منو با یاد تو درگیر می‌کنه» خوانده شد.
سعید بیابانکی مجری این فصل کتاب «تفریحات سالم» از زنده یاد عمران صلاحی را معرفی کرد تا حاضران آن را خریداری کنند و از نوشته‌های آن لذت ببرند «گریه در آب» کتابی دیگر از عمران صلاحی است.
«زنبورهای عسل دیابت گرفته‌اند» کتابی از اکبر اکسیر معرفی شد.
در این فصل شعری ۲۰ شاعر، شعرخوانی کردند. رییس حوزه هنری استان اصفهان با تاخیر در جلسه حاضر شد و صحبت نکرد.
