پشت سدها خالی از آب؛
اصفهان به مرحله ورشکستگی آب رسیده است/انتقال آب مشکل حوضه زاینده رود را حل نمی‌کند
استاد مدیریت منابع آب و محیط زیست امپريال كالج لندن با تاکید بر اینکه اصفهان به مرحله ورشکستگی آبی رسیده و پشت سدهای آن خالی شده است، گفت: تحقیقات نشان می‌داد هر زمان انتقال آب اتفاق افتاده نه تنها مشکل حل نشده بلکه قوت گرفته است.
به گزارش اصفهان شرق، کاوه مدنی در جلسه پرسش و پاسخ راهکارها و چالش‌های مدیریت جامع و به هم پیوسته منابع آب حوضه زاینده رود، با اشاره به اینکه سال ۲۰۱۵ در دانشگاه سوئد مدل آبی آینده زاینده رود را می‌ساختیم و در تحقیقات به موضوعات عجیبی رسیدیم، بیان داشت: تحقیقات نشان می‌داد هر زمان انتقال آب اتفاق افتاده است نه تنها مشکل حل نشده بلکه قوت گرفته است.
وی با تاکید بر اینکه معمولا بعد از انتقال آب، توسعه تحریک می‌شود و مشکلی که به صورت مقطعی حل شده بود بعد از یک سال تکرار می‌شود، تصریح کرد: اگر انتقال آب به درستی مدیریت نشود فقط یک چسب زخم است و درمان واقعی نیست. راه حل انتقال آب باید همراه با یک سری اقدامات هوشمندانه باشد تا نتیجه معکوس حاصل نشود.
این استاد مدیریت منابع آب و محیط زیست با اشاره به اینکه مدیریت‌ها باید همزمان و به هم پیوسته باشد، گفت: این بدان معنا نیست که یک مدیر همه بخش‌ها را مدیریت کند، بلکه همه مدیران باید اقدامات را با هماهنگی و پیروی از یک مدل کلی دنبال کنند و هدف مشترکی داشته باشند.
وی با اشاره به پیچیدگی حوضه آبی زاینده رود، گفت: زاینده رود یک مدل پیچیده است. انتقال‌های آب پیچیده و متعدد، ویژگی‌های بالا دست و پایین دست که هر کدام قدرت سیاسی و اجتماعی خود را دارند، حوزه صنعتی قوی، کشاورزی بزرگ، حیات شهری پیچیده که همه با هم باعث این موضوع می‌شود.
مدنی با بیان اینکه هیچ کجای ایران مشکل ورشکستگی آبی به شهر‌ها نرسیده و تنها شهر اصفهان است که مشکلات آبی و ورشکستگی آبی به شهر رسیده و مردم عامی آن را درک می کنند، افزود: زاینده‌رود از بسیاری جهات همچون سه نقطه دیگر از جهان است. نخست انتقال آب در کالیفرنیا که بعد از ۵۰ سال هنوز یک مسئله مناقشه برانگیز است، دوم اسرائیل در پایین دست رود اردن و سوم مصر روی رود نیل.
وی گفت: در اسراییل مدیران در انتظار بر طرف شدن مشکلات نمانده‌اند و هر روز در حال افزایش قدرت سیستم‌ها در مقابل بی آبی هستند. اما مصر هنوز به حل مشکل با جدل و مبارزه معتقد است و تلاشی برای افزایش توان خود نمی‌کند.
استاد مدیریت منابع آب و محیط زیست امپريال كالج لندن با اشاره به اینکه احساس خطر من درباره حوضه زاینده رود این است که سیستم‌های موجود در اصفهان چقدر آمادگی برای تغییر اقلیم و افزایش بهره‌وری آب دارد، افزود: باید در تلاش برای حل مشکلات آبی سیستم را برای بحران‌های آینده آماده کرد. کاهش مصارف شرب در شهر اصفهان مشکلات را حل می‌کند تنها توجه مردم به مشکل، کم آبی را باعث می‌شود که البته توجه عمومی به این موضوع خوب است.
وی با انتقاد بر اینکه این ایراد وجود دارد که درباره منافع ملی زاینده‌رود صحبت نمی‌شود، تصریح کرد: مثلاً زاینده رود در اقتصاد کشور چه نقشی دارد و یا با منافع ملی چه ارتباطی دارد؟ همزمان سوال اینجا است که ما به عنوان مدیران استان چه کرده‌ایم که بگوییم که اگر آب در اصفهان بماند مصرف بهتری خواهد شد نسبت به اینکه منتقل شود.
مدنی گفت: دیپلماسی باید همکارانه و دوستانه باشد. افزایش بهره‌وری مهم است اما نه به معنای افزایش راندمان آبیاری. زیرا هر کجای دنیا راهکارهای آبیاری تغییر کرد و مثلا آبیاری قطره‌ای جای آبیاری غرقابى را گرفت نه تنها مصارف آب كاهش پيدا نكرد بلكه سطح زير كشت افزايش يافت و يا محصولات پر آب‌تری كاشته شد.
وی با تاکید بر اینکه خوزستان، چهارمحال بختیاری و اصفهان هر سه مشکل دارند و نمی‌توان گفت مشکل وجود ندارد، بیان داشت: در کشور اسناد بالادستی خوبی وجود دارد. مشکل این است که قبح حرف زدن و عمل نکردن ریخته است و مديران فقط در نئشگى حرف‌های خوب زدن هستند.
اين استاد مدیریت منابع آب و محیط زیست با بيان اينكه سه مسئله اصلی در مدیریت حوضه‌های آبی مهم است، افزود: نخست حاکمیت که باید تکلیف خود را درباره مشکلات حوضه‌های آبی روشن کند. دوم مدیریت که باید همه مدیران دستگاه‌های مختلف به صورت هماهنگ با یکدیگر کار کنند و مدیریت کاملا یکپارچه باشد و مسئله سوم تکنولوژی است که می‌تواند با تامین سرمایه‌ها در کاهش مصرف آب مفید واقع شود.
مدنی با تاکید بر اینکه بحران برای مشکلات زاینده‌رود واژه مناسبی نیست و باید از واژه ورشکستگی آبی صحبت کنیم، تصریح کرد: زمانی که بحران زمانی رخ می‌دهد همچنان یک راه حل وجود دارد و می‌توان بحران را پشت سر گذاشت. اما ورشکستگی آبی به این معنا است که دیگر آبی پشت سدها وجود ندارد و واقعاً از مرحله بحران فراتر رفته‌ایم.
انتهای پیام/ایمنا
