به گزارش اصفهان شرق، با مروری به اسامی سال های گذشته می توان به اهمیت مسئله اقتصاد پی برد؛ به عنوان نمونه این اسامی در سالهای 72 با عنوان «تامین عدالت اجتماعی با رونق اقتصادی و تلاش و سازندگی» سال75 با نام «مبارزه با اسراف و زیاده روی و نابود کردن اموال عمومی و شخصی»، سال 90 «جهاد اقتصادی»، سال 91 «تولید ملی حمایت از کار و سرمایه ایرانی» و سال 96 «اقتصاد مقاومتی تولید و اشتغال» نامگذاری شده اند.

اسامی این سالها در تاریخ ایران یادآور مشکلات اقتصادی کشور بوده که ادامه روند این مسائل می تواند موجب خدشه به اصل نظام اسلامی نیز بشود و این مهم ترین دلیل تلاش تمام ملت ایران در مسیر تحقق اقتصادی مقاومتی است.

یکی از دلایلی که اسامی این سال ها در مورد اقتصاد انتخاب شده، امکان نفوذ دشمنان انقلاب از طریق مسئله اقتصاد است تا با تحریم های اقتصادی و مشکلاتی در روند واردات و صادرات کالاهای ایرانی بتوانند به اهداف شوم خود برسند.

اشتغال جوانان یکی دیگر از دلایل نامگذاری سال در مورد مسائل اقتصادی بوده که در عصر حاضر یکی از مهم ترین دغدغه های هر خانوار ایرانی است.

این مسئله هم در این سال ها قطعا دغدغه رهبر معظم انقلاب بوده تا جایی که کم کاری برخی از مسئولان متاسفانه باعث اذعان شرمندگی مقام معظم رهبری در مورد بیکاری جوانان شد.

با تاملی در بیانات رهبر معظم انقلاب متوجه خواهید شد که ایشان مهم ترین مسئله کشور را رفع مشکلات اقتصادی دانسته و بر رفع این مسائل تاکید می کنند.

مشکلات اقتصادی که بیکاری یکی از نمود های آن بوده باعث می شود که مردم یک کشور نتوانند مسیر اصلی تعالی خود را در پیش بگیرند؛ این مشکلات اقتصادی در نهایت منجر به انواع فساد از جمله فساد اقتصادی و اجتماعی خواهد شد.

بدبینی به نظام اسلامی یکی از بدترین پیامد های مشکلات اقتصاد در نظام اسلامی بوده که باعث بیان صحبت هایی از جمله جدایی دین از سیاست می شود، این در صورتی است که خواسته های معیشتی مردم در چهارچوب دین است.

رهبر معظم انقلاب در این مورد فرمودند: «عدّه‌ای از آن طرف درمی‌آیند که امام فرمود: انقلابِ ما انقلاب نان نیست، برای نان نیست! بله؛ انقلاب اکتبر روسیه که در سال ۱۹۱۷ پیدا شد، به‌خاطر قطع شدن نان در شهرهای اصلی آن روز -مثلاً مسکو- بود… انقلاب ما این‌گونه نبود، انقلاب ما براساس یک ایمان بود؛ اما معنایش این نیست که انقلاب نباید به زندگی مردم، به اقتصاد، به نان و به رفاه مردم بپردازد. این چه حرفی است!؟ امام به این مسائل میپرداخت و دستور میداد و آنچه در درجه‌ی اوّل، مورد نظر امام بود، عبارت بود از طبقات محروم و مستضعف.»

نامگذاری شعار های سال به موضوع اقتصاد به ما می فهماند که حداقل در طول این یک سال باید بر محور اقتصاد تاکید داشت تا با هدفی واحد، تمام ملت ایران به پیش بروند.

حال پس از گذشت یک دهه نامگذاری سال ها به نام مسائل اقتصادی، رهبر معظم انقلاب در سال جدید راه حل برون رفت از مشکلات اقتصادی را در تولید و اشتغال بیان کرده و این نامگذاری مناسب دقیقا در زمانی انجام شده که آمار های متعددی از تعطیلی مراکز تولیدی ارائه می شود که پیامی جز بیکاری جوانان ندارد.

میزان دستمزد کارگران هر ساله به صورت چند درصد افزایش یافته در صورتی که با توجه به ناچیز بودن آن مشکلی از کارگران نمی کاهد.

به عنوان مثال با افزایش 15 درصدی حقوق کارگران شاهد افزایش 30 درصدی هزینه های بیمه کارگران هم می شویم که نیمی از این هزینه را کارفرما می پردازد که نتیجه آن بالا رفتن قیمت تمام شده محصولات است.

افزایش حقوق کارگران به شکل موجود نه تنها منجر به رشد اقتصادی خانوار نشده بلکه با افزایش قیمت های تمام شده چرخه صادرات و تولیدات را هم بر هم زند.

پس با توجه به مسئله تولید و اشتغال که رهبر فرزانه انقلاب به آن اشاره داشته اند باید در این مسئله توسط مسئولان مربرطه تجدید نظری صورت گیرد تا چرخه اشتغال و تولید به خوبی به حرکت خود ادامه دهد که اگر این امر محقق شود شاهد پویا شدن اقتصاد کشور در آینده ای نزدیک خواهیم بود.

انتهای پیام/اصفهان بیدار