به گزارش اصفهان شرق، نسیم پیروزی انقلاب در 12 بهمن 57 با قدوم امام مهربانی‌ها وزیدن گرفت تا مقدمه‌ای برای شکوهی بزرگ در تاریخ انقلاب اسلامی ایران باشد.
در 12 بهمن 57  روزنامه اطلاعات در مقاله‌ای چنین نوشت؛ امام خوش آمدي… به شهري كه ساكنانش تكبيرگويان، عرش و فرش طاغوتي را درهم پيچيدند، آن‌گاه كه سايه سنگين ظلم از دروازه‌هايش پركشيد، هلهله كردند و اشك شوق به چشم آوردند و اينك كه تو باز مي‌گردي، جشني خجسته برقرار كرده‌اند، هم بدان گونه كه تاريخ را درسي عظيم دهند از پايداري و گذشت، ايمان و ايثار، عزت و افتخار!‏
با گسترش قیام مردم و خروج شاه از ایران، شاپور بختیار به عنوان آخرین و تنها امید رژیم پهلوی و سردمداران غربی پشتیبان این رژیم، به عنوان نخست وزیر باقی مانده بود. در طرف مقابل تظاهرات مردم هر روز پر شورتر و مصمم‌تر می‌شد و شعار استقلال،‌ آزادی، جمهوری اسلامی بعنوان اصلی ترین خواسته مردم در نهضت انقلابی به رهبری امام خمینی(ره) مطرح می‌شد. امام خمینی كه شرط ورود خود را به كشور، خروج شاه، اعلام كرده بودند، با فرار شاه در 26 دی 1357، تصمیم به بازگشت گرفتند.

قرار بود این رجعت تاریخی در روز پنجشنبه پنجم بهمن 1357 انجام گیرد اما بختیار، با بستن فرودگاه ها مانع از انجام این امر شد. با انتشار خبر بسته شدن فرودگاهها، مردم خشمگین به خیابان ها ریخته و با تحصن و شعارهای كوبنده، دولت بختیار را تحت فشار شدیدی قرار دادند. در همین زمان رییس شورای سلطنت، سید جلال تهرانی،‌ در پاریس ضمن استعفا خدمت امام(ره) اعلام كرد كه شورای سلطنت غیر قانونی است.

سرانجام، تحصن‌ها و تظاهرات عظیم مردم بختیار را مجبور كرد،‌ فرودگاه ها را باز كند. كاركنان اعتصابی تلویزیون اعلام كردند برای ضبط و پخش مستقیم مراسم آماده‌اند.
با آن كه پخش مستقيم مراسم ورود امام از شبكه تلويزيون، ميليون‌ها نفر را‌ در خانه‌ها پاي تلويزيون نشانده بود، در تهران سيل جمعيت، براي ديدار رودر‌رو با امام خميني خود را به مسيرتعيين شده و خيابان‌هايي كه از فرودگاه تا بهشت زهرا به عنوان معبر امام انتخاب شده است، رسانده و در دو سوي خيابان‌ها، مستقر شده بودند.‏
فرودگاه مهرآباد
هواپيماي مذكور كه از اين پس “پرواز انقلاب” لقب گرفت در ساعت نه و بيست و هفت دقيقه و سي ثانيه در فرودگاه مهرآباد بر زمين نشست. ساعت 9و20 دقيقه گروهي از منتخبين كميته استقبال از امام وارد هواپيما شدند و رأس ساعت 9 و 33 دقيقه و 30 ثانيه، امام، در ميان حلقه اين گروه منتخب از پله‌هاي هواپيما فرود آمدند.

يك دقيقه بعد امام، در حلقه مأموران حفاظت و پليس فرودگاه و هواداران امام و برگزيدگان كميته استقبال سوار اتومبيل بنزي كه در فرودگاه آماده بود، شدند و اتومبيل در ميان فريادهاي شور و هيجان مستقبلين به سوي خروجي فرودگاه به راه افتاد.‏

اتومبيل حامل امام خميني، در حالي كه به شدت توسط مأموران فرودگاه و افراد مسلح پليس و گروه منتخب هواداران امام اسكورت مي‌شد، ساعت 9 و 45 دقيقه در مقابل در ورودي سالن فرودگاه توقف كرد و امام، با آرامش، در ميان حلقه محكم محاصره و اسكورت، از اتومبيل پياده شدند.‏‏
به طرف دانشگاه
در حدود ساعت يازده و ربع صبح اتومبيل بليزر آبي رنگ حامل امام خميني(ره) به ميدان آزادي رسيد و از آنجا رهسپار دانشگاه شد؛ در مقابل اتومبيل حامل امام (ره)اتومبيلي حامل فيلمبرداران اعتصابي تلويزيون بود كه مراسم را فيلمبرداري مي‌كردند.‏

در حدود ده تن موتورسوار جوان با موتوسيكلت‌هاي بزرگ و قوي اتومبيل حامل امام را اسكورت مي‌كردند، مأمورين پليس گهگاه ديده مي‌شدند كه به جوانان مسئول انتظامات كمك مي‌كردند، امام خميني(ره) به ابراز احساسات انبوه جمعيتي كه در ميدان آزادي و خيابان‌هاي اطراف تجمع كرده بودند، پاسخ مي‌دادند، اتومبيل حامل ايشان به آرامي حركت مي‌كرد تا مردم بتوانند امام خميني(ره) را ببينند.‏
سخنراني انجام نشد
در حدود ساعت يازده و سي دقيقه اتومبيل امام خميني(ره) به مقابل دانشگاه رسيد، با رسيدن اتومبيل امام (ره) ابراز شادماني و احساسات مردم اوج گرفت و شعارهاي “حزب فقط حزب‌الله” و “الله اكبر” به گوش مي‌رسيد.‏ مأموران انتظامات به شدت سعي مي‌كردند از هجوم مردم به خيابان مسير جلوگيري كنند، اما موفق به آرام كردن مردم نشدند و به همين علت امام خميني(ره) موفق به سخنراني در مقابل دانشگاه نشدند و اتومبيل ايشان به راه خود ادامه داد، ازدحام جمعيت در اين هنگام به قدري زياد بود كه عده‌اي بيهوش شدند، جمعيت از پياده‌روها به خيابان ريختند و به‌رغم تلاش مأموران انتظامات، سعي مي‌كردند به دنبال اتومبيل حامل امام(ره) حركت كنند.‏‏

جمعيت ميليوني مردم سبب شده بود اداره امور حتي از توان كميته 70 هزار نفري استقبال نيز خارج شود. فاصله 33 كيلومتري ميدان آزادي تا بهشت زهرا مملو از جمعيت بود و ماشين حامل امام قادر به طي مسير نبود. به ناچار از بالگرد استفاده شد و در نهايت، قطعه 17 شهدا واقع در بهشت زهرا براي فرود امام درنظر گرفته شد.

استقبال بي‌سابقه در بهشت زهرا
صدها خبرنگار و عكاس و فیلمبردار به ثبت این رویداد تاریخی پرداختند. جمعیت استقبال كننده در طول 33 كیلومتر از فرودگاه امام تا بهشت زهرا كه مقصد بعدی امام بود. بین 4 تا 8 میلیون نفر تخمین زده می‌شد.

امام(ره) از فرودگاه مستقیما به بهشت زهرا رفتند. در بهشت زهرا از امام خميني(ره) چنان استقبالي شد كه به راستي بي‌سابقه و يك حادثه استثنايي بود، امام (ره) در ميان غريو فريادها و شعارهاي مردم مسافتي را پياده طي كردند و سپس با يك اتومبيل به قطعه 17 بهشت زهرا رفتند و در آنجا براي شهدا دعا و طلب مغفرت كردند و ضمن ادای احترام به شهدای انقلاب اسلامی، سخنرانی تاریخی خود را در آنجا ایراد كردند.

بخشی از سخنان امام خمینی(ره) در بهشت‌زهرا
در این سخنرانی امام(ره) نخست وزیری شاپور بختیار را غیر قانونی اعلام كرده و فرمودند: «من به پشتیبانی این ملت دولت تعیین می‌كنم.» در بخشی دیگر از سخنانشان فرمودند: «من وقتي چشمم به بعضي از اينها که اولاد خودشان را از دست داده‌اند مي‌افتد، سنگيني‌اي در دوشم پيدا مي‌شود که نمي‌توانم تاب بياورم. محمدرضا پهلوي فرار کرد و همه چيز ما را به باد داد. مملکت ما را خراب کرد و قبرستان‌هاي ما را آباد کرد

ايشان اضافه کردند: «من دولت تعيين مي‌کنم، من توي دهن دولت مي‌زنم … من به پشتيباني اين ملت دولت تعيين مي‌کنم. من به ارتش يک نصيحت مي‌کنم و يک تشکر ….. [ما] مي‌خواهيم ارتش مستقل باشد. آقاي ارتشبد شما نمي‌خواهيد؟ آقاي سرلشکر شما نمي‌خواهيد مستقل باشيد؟ و اما تشکر مي‌کنم از قشرهايي که متصل شدند به ملت».

بدین ترتیب از ورود امام ده روز تاریخی كه بعدها دهه فجر انقلاب اسلامی نام گرفت، سپری شد تا طومار رژیم پهلوی و 2500 سال استبداد شاهنشاهی برای همیشه در هم تنیده شود.

انتهای پیام/ایمنا