اصفهان شرق

نهم ربیع الاول و لزوم توجه به موضوع مهدویت

کدخبر: 120126
1395/09/18 در ساعت 12:55

اصفهان شرق _ سید روح الله رفعتی پور/

وَ نُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ(1)
مطرح شدن مباحث مربوط به موضوع مهدویت به صورت گسترده در سطح جامعه، یکی از مهمترین و ضروری ترین مواردی است که در مسائل مذهبی و فرهنگی باید مورد توجه قرار گیرد.

اهمیت توجه به امام عصر ارواحنا فداه به حدی است که بر اساس روایات، قبولی اعمال(2)، نجات از مرگ جاهلیت(3)، نجات از گمراهی(4) و بسیاری از موارد دیگر به آن مرتبط شده است؛ لذا دعوت کردن مردم و هدایت آنان به سوی امام زمان علیه السلام از مهمترین طاعات و واجب ترین عبادات است(5) که برخی زمان ها و مکان ها، موقعیت مناسبی برای تحقق این امر به وجود می آورند.

در این میان، تلاش دشمن برای ضربه زدن به تشیع و عوامل قدرت یابی شیعه، قابل توجه و تأمل است.

دشمنان تشیع سال هاست دریافته اند که عاشورا و مهدویت دو بال پرواز این مکتب نورانی است و به همین دلیل از هیچ تلاشی برای ضربه زدن به این دو مقوله ی بسیار مهم فروگذار نکرده اند.

در طول سال، در دو مقطع زمانی موضوع مهدویت بیش از زمان های دیگر جلب توجه می نماید؛ یکی در نیمه ی شعبان و دیگری در هشتم ربیع الاول.

درباره ولادت حضرت مهدی عجل الله فرجه مطالب بسیاری گفته و نوشته شده، اما متأسفانه به دلایل فراوانی نسبت به موضوع مهدویت در ماه ربیع آنگونه که بایسته و شایسته بوده، دقت صورت نگرفته است؛ حال آن که این ایام به لحاظ اهمیت اگر بیش از ایام ولادت حضرت نباشد، قطعاً کمتر نیست، چرا که نیمه ی شعبان ولادت حضرت واقع شده و هشتم ربیع الاول آغاز دوران امامت ایشان بوده است (توضیح این که از لحظه شهادت هر امام، امامت امام بعد آغاز می گردد) که البته شیعیان به خاطر رعایت حرمت شهادت امام عسکری علیه السلام در هشتم ربیع الاول، نهم این ماه را به عنوان سالروز آغاز امامت امام عصر ارواحنا فداه جشن می گرفته اند، اما در قرن های اخیر (از صفویه به بعد) به دلیل طرح مسائل انحرافی، متأسفانه به این امر مهم بی توجهی شده است. دردمندانه باید گفت در ایامی که باید شیعیان به ترویج مهدویت و تبیین مسأله ی بسیار مهم انتظار و تبلیغ مکتب ناب اهل بیت علیهم السلام بپردازند، عده ای با طرح مسائل انحرافی و اختلافی و برپایی مجالسی که هیچ گونه سنخیتی با رفتار اهل بیت علیهم السلام ندارد، چهره ای نامناسب از تشیع به نمایش می گذارند که نه تنها باعث ترویج این مکتب مقدس نمی شود بلکه بسیاری را نسبت به آن بدبین می نماید.

لازم است به این مسأله توجه شود که اگرچه تبری یکی از مهم ترین ارکان دین اسلام و به تبع آن تشیع است، اما باید نسبت به این نکته دقت نمود که نباید تحت عنوان مقدس و والای تبری، اعمالی صورت گیرد که در شأن حضرات آل الله علیهم السلام و دوستان و پیروان ایشان نیست، زیرا قرار است تبری در کنار اصول دیگر، باعث تقویت، استحکام و نشر دین شود نه آن که عده ای با سوءاستفاده از این عنوان مقدس، باعث ایجاد نگاه منفی نسبت به مذهب نورانی تشیع گردند؛ ضمن آن که برپایی چنین مراسمی در میان امامان شیعه علیهم السلام سابقه نداشته است. باید آن گونه که امام صادق علیه السلام فرموده اند عمل نماییم: « مَعاشِر الشّیعَة کوُنوُا لَنا زَیناً وَ لا تَکُونُوا عَلَینا شَیناً، قُولُوا لِلنّاسِ حُسناً و احفظُوا ألسِنَتَکُم و کُفّوها عَنِ الفُضولِ و قَبیح القَولِ»

ای گروه شیعیان! همواره زینت ما باشید و مایه ننگ ما نگردید، با مردم نیک سخن گویید، مراقب زبان خود باشید و آن را از گفتار بیهوده و زشت باز دارید.(6)

متأسفانه این گونه رفتارها علاوه بر تفرقه افکنی میان مسلمانان و ایجاد کینه در میان غیر شیعیان نسبت به آنان، باعث شده موضوع مهم مهدویت به حاشیه رانده شود، در حالی که در این ایام باید بیش از همیشه به این مسأله توجه گردد.

حال شاید این سؤال پیش بیاید که چرا باید سالروز آغاز امامت امام زمان علیه السلام را جشن بگیریم در حالی که برای بقیه امامان چنین کاری صورت نمی گیرد؟

در پاسخ به این سؤال باید گفت که حضرت مهدی علیه السلام، امام حاضر ما هستند، به عبارت دیگر ما دوران امامان قبل را درک نکرده ایم اما در حال حاضر در دوران امامت امام عصر ارواحنا فداه زندگی می کنیم، لذا هم سالروز ولادت ایشان و هم سالروز آغاز امامت آن حضرت برای ما اهمیت دارد و یکی از مصادیق «یفرحون لفرحنا»(7) می باشد. از سوی دیگر لازم است به موضوع امام عصر علیه السلام به عنوان منجی نهایی بشریت و برپا کننده ی حکومت عدل جهانی، توجه ویژه صورت گیرد، همان گونه که در بیان حضرات معصومین از پیامبر اعظم صلی الله علیه و اله گرفته تا امامان علیهم السلام نسبت به وجود مقدس حضرتش توجه ویژه داشته اند و به طور دائم مردم را نسبت به آن وجود عزیز توجه داده اند.
امید آن که در جرگه ی محبین و پیروان واقعی امام عصر علیه السلام درآییم و زمینه ساز ظهور نورانی آن عزیز غایب از نظر باشیم.

پی نوشت ها:
1- قصص، آیه 5
2- اصول کافی، کتاب التوحید، باب النوادر، حدیث4
3- بحارالانوار، ج23، ص76
4- غیبت نعمانی، باب 25، حدیث1
5- مکیال المکارم، بخش8، تکلیف48
6- بحارالانوار، ج11، ص310
7- الحکم الزاهره، ص467