سرویس: غیر تولیدی » نقلی 14:33 - چهارشنبه 09 بهمن 1392

شاعرِی که شعرش وِرد زبان مردم شد

نهم بهمن‌ماه زادروز حمید مصدق است؛ شاعری که برخی شعرهایش وِرد زبان مردم بوده است.

به گزارش اصفهان شرق: حمید مصدق نهم بهمن‌ماه ۱۳۱۸ در شهرضای اصفهان به دنیا آمد. چند سال بعد به ‌همراه خانواده‌اش به ‌اصفهان رفت و تحصیلات خود را در آن‌جا ادامه داد. او در دوران دبیرستان با منوچهر بدیعی، هوشنگ گلشیری، محمد حقوقی و بهرام صادقی هم‌مدرسه بود و با آن‌ها دوستی و آشنایی داشت.

مصدق در سال ‌۱۳۳۹ به تهران آمد، در مؤسسه علوم اداری و بازرگانی دانشگاه تهران و در رشته بازرگانی تحصیل کرد. پس از فارغ‌التحصیلی در مؤسسه تحقیقات اقتصادی دانشگاه تهران به کار پژوهشی مشغول شد. از سال ‌۱۳۴۲ مجددا به ادامه تحصیل پرداخت و از دانشگاه تهران لیسانس حقوق و سپس فوق لیسانس اقتصاد گرفت.

در سال ۱۳۴۵ برای ادامه تحصیل به ‌انگلیس رفت و در زمینه روش تحقیق به ‌تحصیل و تحقیق پرداخت. مصدق در سال ‌۱۳۴۸ به‌عنوان استادیار در مدرسه‌های عالی کرمان و اصفهان و دانشگاه آزاد ایران به کار مشغول شد. پس از دریافت فوق لیسانس حقوق اداری از دانشگاه ملی، به ‌عضویت هیأت علمی دانشگاه درآمد و در کنار آن از سال ‌۱۳۵۷ به‌ کار وکالت روی آورد. او عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی بود و مدتی نیز سردبیری مجله کانون وکلا را به ‌عهده داشت.

نخستین منظومه حمید مصدق با عنوان «درفش کاویانی» در سال ۱۳۴۰ منتشر شد. بعد از آن شعرهای متعددی منتشر کرد که یکی از مشهورترین آن‌ها منظومه «آبی، خاکستری، سیاه» بود که در سال ۱۳۴۴ منتشر شد.

بخشی از این منظومه که در سال‌های انقلاب بسیار معروف شد:

«…من اگر برخیزم

تو اگر برخیزی

همه برمی‌خیزند

من اگر بنشینم

تو اگر بنشینی

چه کسی برخیزد؟

چه کسی با دشمن بستیزد؟

چه کسی

پنجه در پنجه هر دشمن دون

آویزد؟…»

حمید مصدق درنهایت هفتم آذرماه ‌۱۳۷۷ بر اثر سکته قلبی در تهران درگذشت. منظومه بلند «درفش کاویانی»، منظومه «آبی، خاکستری، سیاه»، منظومه «در رهگذار باد»، «از جدایی‌ها»، «سال‌های صبوری»‌، «شیر سرخ»، «… تا رهایی»، «مقدمه‌ای بر روش تحقیق»، «مجموعه رباعیات مولوی»، «غزلیات حافظ» و همچنین چند کتاب حقوقی از آثار برجای‌مانده از این شاعرند.

همچنین بخوانید:

دیدگاهتان را بنویسید

توجه: از انتشار نظرات توهین آمیز معذوریم.