به گزارش اصفهان شرق، غدیر یک رخداد تاریخی نیست، بلکه یک سرفصل اعتقادی است که درون مایه همه طاعت ها از آن منشأ می گیرد. رسالت همه پیامبران در آن مفهوم می یابد، و همه رشدها و تعالی ها از آن جا آغاز می شود. از این رو، شناخت غدیر، از ضروری ترین و بنیادی ترین شناخت های اعتقادی است. امام رضا(ع) در کلامی زیبا درباره شناخت غدیر فرموده اند: «به خدا سوگند، اگر مردم ارزش روز غدیر را شناخته بودند، روزی ده بار، فرشتگان با آنان مصافحه می کردند، و اگر به درازا کشیدن سخن برای من ناگوار نبود، درباره ارج مندی این روز و فضیلت هایی که خداوند متعال به کسانی داده که آن را شناخته اند، چنان بسط سخن می دادم که به شمار نیاید.»
این اتفاق سرنوشت ساز هنگام نماز ظهر و لحظه نیاز و عبادت رقم خورد. پیامبر در میان جمع 120 هزار نفری مسلمین دستور دادند منبری آماده کنند و زمینه را برای بیان رویداد اتفاقی بی سابقه ایجاد نمودند. ایشان در گرمای طاقت فرسای غدیر خطبه مفصلی را قرائت کردند و در آن بسیاری از مسائل را برای مردم از بعثت تا هجرت عنوان کردند و فرمودند ای مردم آیا اختیار من نسبت به شما بیشتر از شما بر من است و آیا اراده من بیشتر از اراده شماست؟ مردم بر درستی و نظر پیامبر اقرار و اعتراف کردند. پیامبر در ادامه فرمودند هر کس که من مولا و سرور او هستم پس از این علی مولا و سرور اوست، خدایا هر کس علی را دوست داشته باشد دوستش باش و هر کس دشمن بدارد دشمنش باش.
مولا در کلام پیامبر(ص) معنای رهبری است نه چیز دیگر
حجت الاسلام والمسلمین موسوی زاده از کارشناسان مذهبی در گفتگو با ایمنا ضمن اشاره به کلام پیامبر در روز عید غدیر به کلمه مولا اشاره کرد و گفت: مولا در اینجا به معنای رهبری است و مشکلی که متاسفانه در درک این مطلب وجود دارد این است که افراد این مطلب را با توجه به سلایق خود معنا می کنند که خطبه پیامبر و مطلبی که پیامبر بر آن تاکید داشته اند همخوانی ندارد و کسی که می خواهد معنای این خطبه را درک کند باید به منابع دینی موثق شیعی مراجعه کند .
وی با بیان اینکه برخی این مطلب را به عنوان دوستی معنا کرده اند گفت: این خطبه در حالی از زبان پیامبر عنوان شدکه ایشان فرمودند: اگر من مولای شما هستم علی مولای شماست و هرکس با علی عداوت کند با من عداوت کرده، یعنی هرکس ولایت علی(ع) را پذیرفته مورد لطف خدا قرار گرفته است.
موسوی زاده افزود: پیامبر به اصحاب خود فرمودند با علی صحبت کنید و به وی تبریک بگویید که در همین راستا در تاریخ آمده است که سران امت اسلامی از جمله خلیفه اول و دوم نیز امدند و با امام علی(ع) بیعت کردند و هرکدام با امام علی سخن گفتند که ای علی تبریک به تو که مولای من و مولای هر مومن و مومنه ای هستی.
حجت الاسلام موسوی زاده در ادامه به درک واقعه غدیر اشاره کرد و افزود: واقعه غدیر خم، یکی از مسلّم ترین مسائل تاریخ اسلام است و صدها دانشمند از آن یاد کرده اند؛ مانند ابوریحان بیرونی و خواجه نصیرالدین طوسی. فیلسوف معروف، فارابی نیز بر همین اساس، به تحلیل فلسفه «امامت» پرداخته است. ابن سینا نیز به موضوع نص (حدیث صریح غدیر)، در کتاب شفا اهمیت داده است، و آن را بهترین راه برای تعیین جانشین دانسته است. گذشته از علمای بزرگ شیعه که همه موثّق اند و حجت،ده ها و ده ها دانشمند و محدث و مورّخ و مفسر از اهل سنت نیز حدیث غدیر و واقعه آن را نقل کرده اند؛ مانند طبری و ابن اثیر و احمد حنبل.
علامه امینی نیز در کتاب الغدیر هر چه باید و نباید در حادثه غدیر و معنای غدیر نهفته است را برای همگان تشریح کرده است.
اگر پس از درگذشت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به سفارش های روز غدیر و موارد مکرر دیگری که پیامبر (ص) ، علی (ع) را پیشوا معرفی فرموده بود عمل کرده بودند، اسلام جهان گیر می شد و دین خدا بشریت را به راه می آورد و عدالت و دادگری، آفاق تا آفاق گیتی را می گرفت. از اینجاست که همه هوشمندان تاریخ بشر که به گونه ای ازاین واقعه آگاهی یافته اند، از انحرافی که پس از رحلت پیامبر پیش آمد، اظهار تأسف کرده اند؛ ولتر، فیلسوف مشهور فرانسوی تأسف خودش را چنین اظهار کرده است: «آخرین اراده محمد انجام نشد؛ او علی را به جای خود منصوب کرده بود…».
غدیر در قرآن
حجت الاسلام موسوی زاده در ادامه به یکی از سوالات درگیر در ذهن جوانان که چرا از غدیر و حتی نام علی در قرآن چیزی بیان نشده است پاسخ داد و افزود : متاسفانه این سؤال ناشی از عدم آشنایی نسل نو با قرآن و معارف آن است، كه نمی‌دانند دهها آیه از قرآن كریم درباره حضرت علی نازل شده است و می‌توانند با مطالعه تفاسیر معتبر آن را در‌یابند.
اصولا یكی از شیوه‌های قرآن آن است كه به جای بیان نام افراد، ویژگی‌های آنان را ذكر می‌كند تا برای دیگران الگو باشند، چنانكه نام حضرت خضر و مؤمن آل فرعون در قرآن نیامده است.
از مجموع آیاتی كه راجع به حضرت علی علیه السلام می‌باشد، دو آیه مربوط به ماجرای  نصب حضرت به امامت، در غدیر خمّ است كه عبارتند از: آیات 3 و 67 سوره مائده.
سوره مائده، به اعتقاد عموم مفسّران، در اواخر عمر پیامبر (ص) نازل شده و لذا این دو آیه كه مربوط به جانشینی آن حضرت می‌باشد، در این سوره آمده است.
موسوی زاده افزود :آیه 67 سوره مائده پیش از ظهر روز هجدهم‌ ذی‌حجه‌ سال دهم هجری و هنگامی که پیامبر(ص) به غدیر ‏رسید از سوی جبرئیل بر وی نازل شد:«یَا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَیْکَ مِن رَّبِّکَ وَ إِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللّهَ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الْکَافِرِینَ»«اى پیامبر! آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده است، کاملاً (به مردم) برسان! و اگر نکنى، رسالت او را انجام نداده‏اى! خداوند تو را از (خطرات احتمالى) مردم، نگاه مى‏دارد؛ و خداوند، جمعیّت کافران را هدایت نمى‏کند»
وآیه 3 سوره مائده نیز پس از آنکه پیامبر، علی (ع) را در غدیرخم به عنوان جانشین خود معرفی کرد، جبرئیل آیه دیگری را بر آن حضرت نازل کرد:«الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِی وَرَضِیتُ لَکُمُ الإِسْلاَمَ دِینًا»«امروز دین شما را کامل ساخته و نعمتم را بر شما تمام کردم و به این که دین شما دین اسلام باشد، راضی شدم.»
علاوه بر این دو آیه، روایات بسیاری از یاران پیامبر درباره واقعه غدیر رسیده است كه مرحوم علامه امینی نام 110 نفر از آنان و نام دانشمندان و مورخان و شاعران بسیاری از شیعه و سنّی، كه در طول 14 قرن گذشته به این موضوع پرداخته‌اندو در مجموعه یازده جلدی الغدیر آورده است.
معجزه غدیر حجت را بر همه تمام کرد
حجت الاسلام والمسلمین موسوی به معجزه ای که در روز غدیر اتفاق افتاده و شاید کمتراز آن برای جوانان صحبت شده اشاره کردند و افزودند : واقعه ى عجیبى که به عنوان یک معجزه، امضاى الهى را بر خطوط پایانى واقعه ى غدیر ثبت کرد ماجراى ‘حارث فهرى’ بود. در آخرین ساعات از روز سوم، او با دوازده نفر از اصحابش نزد پیامبر صلى اللَّه علیه و آله آمد و گفت:
اى محمد! سه سؤال از تو دارم: آیا شهادت به یگانگى خداوند و پیامبرى خود را از جانب پروردگارت آورده اى یا از پیش خود گفتى؟ آیا نماز و زکات و حج و جهاد را از جانب پروردگار آورده اى یا از پیش خود گفتى؟ آیا اینکه درباره ى على بن ابى طالب گفتى: ‘مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِیّ مَوْلاه…’، از جانب پروردگار بود یا از پیش خود گفتى؟
حضرت در جواب هر سه سؤال فرمودند: «خداوند به من وحى کرده است و واسطه ى بین من و خدا جبرئیل است و من اعلان کننده ى پیام خدا هستم و بدون اجازه ى پروردگارم خبرى را اعلان نمى کنم.»
حارث گفت:خدایا، اگر آنچه محمد مى گوید حق و از جانب توست سنگى از آسمان بر ما ببار یا عذاب دردناکى بر ما بفرست.
سخن حارث تمام شد و به راه افتاد خداوند سنگى از آسمان بر او فرستاد که از مغزش وارد شد و از دُبُرش خارج گردید و همانجا او را هلاک کرد.
بعد از این جریان، آیه ى ‘سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ، لِلْکافِرینَ لَیْسَ لَهُ دافِعٌ…’ [ سوره ى معارج: آیه ى 21. ] نازل شد. پیامبر صلى اللَّه علیه و آله به اصحابشان فرمودند: آیا دیدید و شنیدید؟ گفتند: آرى.
با این معجزه، بر همگان مسلّم شد که ‘غدیر’ از منبع وحى سرچشمه گرفته و یک فرمان الهى است.
موسوس زاده خاطر نشان کرد :از سوى دیگر، تعیین تکلیف براى همه ى منافقان آن روز و طول تاریخ شد که همچون حارث فهرى فکر مى کنند و به گمان خود خدا و رسول را قبول دارند و بعد از آنکه مى دانند ولایت على بن ابى طالب (ع) از طرف خداست صریحاً مى گویند ما تحمل آن را نداریم. این پاسخ دندان شکن و فورى خداوند ثابت کرد که هر کس ولایت على (ع) را نپذیرد، خدا و رسول را قبول ندارد و کافر است.

انتهای پیام/ایمنا