سرویس: تولیدی 16:40 - شنبه 26 تیر 1395

بررسی چرایی حمایت جمهوری اسلامی از گروه های مقاومت/ قسمت اول

مبانی قرآنی و روایی حمایت از گروه های مقاومت

از جمله مسائل مهمی که در ادبیات دینی مطرح شده، ظلم ستیزی و دفاع از مظلوم می باشد که در موارد متعددی بر آن تأکید شده است.

به گزارش اصفهان شرق/ سید روح الله رفعتی پور، کمک به مظلومین و حمایت از ستم دیدگان، از جمله وظایف مهم جامعه و حکومت اسلامی است که تا سرحد توان باید به آن همت گمارد.

این موضوع در آیات قرآن کریم و فرمایشات حضرات معصومین: به عنوان مبانی دین و نیز در بیانات امام راحل; و رهبر معظم انقلاب و قانون اساسی به عنوان محکمات انقلاب اسلامی به صورت روشنی مطرح گردیده است.

نوشتار حاضر در تلاش است با تکیه بر مبانی، به این موضوع بپردازد.

خداوند متعال در آیات شریفه قرآن کریم، جامعه اسلامی را مکلف فرموده که در صورت یاری طلبیدن مؤمنین، باید آنان را یاری رسانند.

قرآن کریم یکی از ویژگیهای پیروان گرامی اسلام را دوستی و رحمت با مسلمین و دشمنی و مقابله با کفار مطرح می فرماید:

مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ الَّذِينَ مَعَهُ أشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاءُ بَيْنَهُمْ… : محمد(ص) پيامبر خداست و كسانى كه با اويند بر كافران سختگير[و] با همديگر مهربانند… (1)

پروردگار عالَم پس از بیان رابطه بین مؤمنین، به آنان می فرماید: … وَ إِنِ اسْتَنْصَرُوكُمْ فِي الدِّينِ فَعَلَيْكُمُ النَّصْرُ… : و اگر در [كار] دين از شما يارى جويند يارى آنان بر شما [واجب] است… (2)

همانگونه که در بیان نورانی آیه شریفه مشهود است، جامعه ایمانی مکلف است کسانی از مؤمنین را که درخواست یاری دارند، کمک رساند.

جالب تر آن که خدامند متعال در جای دیگر، حتی درخواست کمک از جامعه اسلامی و ایمانی از سوی ستم دیدگان را نیز مطرح نکرده و صرف آنکه عده ای از مؤمنین مورد ظلم و ستم قرار گرفته باشند، جامعه اسلامی را مکلف می داند که به یاری آنان شتافته و حتی با دشمن به پیکار بپردازد:

وَ مَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ الْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَ النِّسَاءِ وَ الْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أخْرِجْنَا مِنْ هَذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَ اجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا وَ اجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ نَصِيرًا : و چرا شما در راه خدا و [در راه نجات] مردان و زنان و كودكان مستضعف نمى ‏جنگيد همانان كه مى‏ گويند پروردگارا ما را از اين شهرى كه مردمش ستم‏پيشه‏ اند بيرون ببر و از جانب خود براى ما سرپرستى قرار ده و از نزد خويش ياورى براى ما تعيين فرما.(3)

نکته قابل تأمل، خطاب عتاب گونه حضرت حق به مسلمانان است که چرا به یاری مسلمانان ستم دیده نمی شتابید (وَ مَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُونَ…)

مستضعف کسی است که توسط دیگران به ضعف کشانده شده؛ به عبارت دیگر کسی را که مورد ظلم و ستم دیگران قرار گرفته، مستضعف گویند. بنابراین همه مسلمانان باید درباره مظلومیت دیگر مسلمین حساسیت داشته و نسبت به مبارزه با ظلم و ستم اقدام جدی نمایند.

حال باید از آنان که به رفتار جمهوری اسلامی در دفاع از مظلومان عالَم و دفاع از حریم آل الله ایراد می گیرند پرسید چه جوابی برای این آیه شریفه دارند؟

یکی دیگر از نکات جالب توجه این آیه مبارکه، بیان سه کلمه “الرجال“، “النساء” و “الولدان” است که دقیقاً منطبق بر شرایط امروز جوامع اسلامی است. آنچه امروز در جوامع مورد ظلم و ستم به روشنی آشکار است آن که امروز ستمگران و مستکبرین جهان، مردان و زنان و حتی کودکان بی گناه را هدف انواع رفتارهای وحشیانه خود قرار داده اند. آنچه سالهاست در فلسطین، لبنان، افغانستان، پاکستان، سوریه و یمن مشاهده می شود همین است. به راستی خداوند مهربان چه زیبا در قالب آیات قرآن این حقیقت را به ما نمایانده است.

آنچه باعث تأسف است رفتار برخی حکومتهای به اصطلاح مسلمان است که نه تنها به وظیفه خود در قبال مظلومین عمل نمی کنند، بلکه به یاری ظالمان پرداخته و با آنان هم پیمان شده اند؛ و سوگمندانه تر آن که برخی از حکومتهای مدعی مسلمانی، خود به ظالمانی بدل شده اند که بدترین فجایع را نسبت به دیگر مسلمانان مرتکب می شوند.

اینان دستشان به خون هزاران مرد و زن و کودک بی گناه آلوده است، چرا که از قاتلان و سفاکان حمایت کرده اند و بر خلاف دستورات دین، به جای یاری مظلوم، یاری ظالم را مسیر خود قرار داده اند.

موضوع حمایت از مظلومان، در فرمایشات نورانی حضرات معصومین: نیز مشهود بوده و حتی به عنوان شرط مسلمانی بیان شده است.

پیامبر اعظم(ص) می فرمایند: « مَنْ اَصْبَحَ وَ لا یَهْتَمَّ بِاُمورِ الْمُسْلِمینَ فَلَیْسَ مِنْهُمْ وَ مَنْ سَمِعَ رَجُلاً یُنادى یا لَلْمُسْلِمینَ فَلَمْ یُجِبْهُ فَلَیْسَ بِمُسْلِمٍ: هرکس صبح کند و به امور مسلمانان همّت نورزد، از آنان نیست و هرکس فریاد کمک خواهى کسى را بشنود و به کمکش نشتابد، مسلمان نیست.» (4) جالب آنکه رسول اکرم(ص) در بخش دوم فرمایش نورانی خویش، حتی مسلمان بودن مظلوم را شرط ندانسته و مسلمین را موظف به کمک به همه مظلومان دانسته اند(رَجُلاً یُنادى یا لَلْمُسْلِمینَ).

امیرالمؤمنین(ع) نیز یکی از دلایل اصلی پذیرش حکومت بر جامعه را دفاع از مظلوم و ایستادگی در برابر ظالمان مطرح می فرمایند: «… اَما وَ الَّذى فَلَقَ الْحَبَّةَ، وَ بَرَاَ النَّسَمَةَ، لَوْلا حُضُورُ الْحاضِرِ، وَ قيامُ الْحُجَّةِ بِوُجُودِ النّاصِرِ، وَ ما اَخَذَ اللّهُ عَلَى الْعُلَماءِ اَنْ لا يُقارُّوا عَلى كِظَّةِ ظالِم وَ لاسَغَبِ مَظْلُوم… »(5)

از امام صادق(ع) نيز نقل شده است: « مَا مِنْ مُؤْمِنٍ يُعِينُ مُؤْمِناً مَظْلُوماً إِلَّا كَانَ أَفْضَلَ مِنْ صِيَامِ شَهْرٍ وَ اعْتِكَافِهِ فِى الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَ مَا مِنْ مُؤْمِنٍ يَنْصُرُ أَخَاهُ وَ هُوَ يَقْدِرُ عَلَى نُصْرَتِهِ إِلَّا نَصَرَهُ اللَّهُ فِى الدُّنْيَا وَ الْآخِرة وَ مَا مِنْ مُؤْمِنٍ يَخْذُلُ أَخَاهُ وَ هُوَ يَقْدِرُ عَلَى نُصْرَتِهِ إِلَّا خَذَلَهُ اللَّهُ فِى الدُّنْيَا وَ الْآخِرَة: هيچ مؤمنى، مؤمن ستمديده اى را يارى نمى رساند، مگر اين كه عمل او، برتر از يك ماه روزه و اعتكاف در مسجدالحرام باشد و هيچ مؤمنى نيست كه بتواند برادر خود را يارى رساند و ياريش دهد، مگر اين كه خداوند در دنيا و آخرت او را يارى كند و هيچ مؤمنى نيست كه دست از يارى برادرش بردارد، در حالى كه قدرت و توانايى يارى كردن را دارد، الاّ اين كه خداوند در دنيا و آخرت دست از يارى او خواهد كشيد.» (6)

حمایت از مظلومان و دشمنی و مقابله با ظالمان و ستمگران همچنین یکی از سفارشات مهم امام المتقین حضرت علی(ع) به فرزندان بزرگوارشان است: «… وَ کُونَا لِلظَّالِمِ خَصْماً وَ لِلْمَظْلُومِ عَوْناً...» (7)

همچنین در عمل حضرات معصومین نیز این موضوع به خوبی مشهود است که به عنوان نمونه به دو مورد اشاره می شود:

الف- پیوستن پیامبر گرامی اسلام در دوران جوانی خویش (در سن 25سالگی) به پیمان “حلف الفضول” که بر اساس آن شرکت کنندگان اعلام کرده بودند که از مظلومان و ستم دیدگان دفاع خواهند کرد.

ب- موضع جدی امیرالمؤمنین(ع) در قبال تعرض مردی از لشکر شام به منزل زنان مسلمان و غیرمسلمان و غارت زیورآلات شان در حالی که آنان هیچ وسیله ای جز التماس و گریه نداشته اند و بدتر آن که هیچ دفاعی از آنان صورت نگرفته است. حضرت درباره این اتفاق فرمودند اگر مسلمانی از روی تأسف بمیرد، ملامت نخواهد شد و از نظر من سزاوار است. (8)

بنابراین می توان به روشنی دریافت که دفاع از مظلومان عالَم به ویژه مسلمانان مورد ستم دشمنان، از وظایف جامعه و حکومت اسلامی و بلکه آحاد مسلمانان است و هرکس در این زمینه کوتاهی ورزد چه بسا زمینه ظلم بیشتر را فراهم کرده و آنگاه دچار عذاب الهی خواهد شد، چرا که پیامبر بزرگوار اسلام(ص) فرمودند: « إِنَّ النّاسَ إِذا رَأَوُا الظّالِمَ فَلَمْ يَأْخُذوا عَلى يَدَيْهِ أَوْشَكَ أَنْ يَعُمَّهُمُ اللّه‏ُ بِعِقابٍ مِنْهُ: مردم آنگاه كه ظالم را ببينند و او را باز ندارند، انتظار مى‏رود كه خداوند همه را به عذاب خود گرفتار سازد.» (9) و امام سجاد(ع) از این قضیه به خدا پناه برده اند: « اللّهُمَّ إِنّى أَعوذُ بِكَ مِنْ… أَنْ نَعْضِدَ ظالِماً أَوْ نَخْذُلُ مَلْهوفاً أَؤْ نَرومَ ما لَيْسَ لَنا بِحَقٍّ: خدايا به تو پناه مى ‏برم… از اين كه ظالمى را يارى كنيم و يا مظلوم و دلسوخته ‏اى را بى ‏ياور گذاريم و يا آنچه حق ما نيست بخواهيم.»(10)

در مقابل، پیامبر اعظم(ص) می فرمایند: « مَن أخَذَ لِلمَظلُومِ مِنَ الظّالِمِ کانَ مَعِیَ فی الجَنَّةِ مُصاحِباً: هر که داد ستمدیده را از ظالم بگیرد در بهشت با من همنشین خواهد بود.» (11)

و چه چیز بالاتر از آن که انسان بتواند مسیری را طی کند که پایانش بهشت موعود و همنشینی با رسول مهربانی ها باشد.

ادامه دارد…

پی نوشت ها:

1) سوره فتح آیه 29

2) سوره انفال آیه 72

3) سوره نساء آیه 75

4) کافی/ ج2/ ص164

5) نهج البلاغه/ خطبه3

6) بحارالانوار/ ج20/ ص75

7) نهج البلاغه/ نامه47

8) نهج البلاغه/ خطبه27

9) نهج الفصاحه/ ص323/ ح833

10) صحیفه سجادیه/ بخشی از دعای 8

11) بحارالانوار/ ج72/ ص359

انتهای پیام/ ش

دیدگاهتان را بنویسید

توجه: از انتشار نظرات توهین آمیز معذوریم.