سرویس: غیر تولیدی 15:02 - چهارشنبه 19 خرداد 1395

روزه داری ورزشکاران چگونه باشد؟

برای ورزشکاران که به صورت آماتور یا حتی حرفه‌ای ورزش می کنند، هیچ محدودیتی به لحاظ انجام فعالیت ورزشی در حین روزه داری نیست به شرط آنکه به توصیه های غذایی و تمرینی توجه لازم را داشته باشند.

به گزارش اصفهان شرق، به نقل از مهر، ورزشکارانی که آنها را در قالب ورزش همگانی می‌شناسیم یکی از گروه های دوگانه ورزشکاران در هر کشور را تشکیل می دهند، یعنی کسانی که روزانه و برای سلامتی عمومی خود ۳۰ دقیقه تا ۳ ساعت به ورزش روزمرده می‌پردازند و طبق آمار تعدادشان در ایران حدود ۱۵ میلیون نفر است. این دسته از ورزشکاران در گروه اول قرار دارند. گروه دوم ورزشکاران را هم حرفه‌ای‌ها و قهرمانان ملی تشکیل می‌دهند که به طور معمول روزانه باید طی دو تا سه مرحله تمرین حرفه‌ای داشته باشند.

اما «آیا ورزشکاران اعم از حرفه ای و آماتور می توانند در ایام ماه مبارک رمضان روزه دار باشند و در عین حال پیگیر تمرینات شان هم باشند؟»، هر سال به هنگام فرا رسیدن ماه رمضان به جهت مشخص شدن تکلیف ورزشکاران برای پیگیری فعالیت های شان در این ماه مطرح می شود. این در حالی است که ورزشکاران و حتی قهرمانان ملی بدون هیچ مشکل و محدودیتی و مانند افراد عادی می توانند در ایام ماه مبارک رمضان روزه بگیرند فقط اینکه بهتر است باید و نبایدهایی را در چگونگی تغذیه رعایت کنند ضمن اینکه در هر زمانی نمی توانند تمرین یا رقابت جدی داشته باشند مانند قبل و بعد از افطار.

این موضوع مورد تاکید  مرحوم دکتر لطفعلی پورکاظمی در یکی از مقالات به جا مانده از وی است. وی که در سال های پایانی حیات خود ریاست فدارسیون پزشکی ورزشی را بر عهده داشت، طی مقاله ای ویژه ورزش و روزه داری، به خیلی از باید و نبایدهای که باید توسط ورزشکاران در ایام ماه مبارک رمضان مورد توجه قرار بگیرد، اشاره کرده است.

روزه داری ورزشکاران به چه صورت و چگونه؟
روزه داری ورزشکاران هر یک از این دو گروه همگانی و حرفه ای بر اساس آنچه در مقاله موردنظر آمده، بلامانع عنوان شده است اما در عین حال توصیه‌هایی برای هر یک از ورزشکاران این دو گروه در نظر گرفته شده که باید لحاظ شود. بر این اساس ورزشکاران گروه اول که به صورت آماتور ورزش می کنند مجاز به روزه داری هستند اما باید از شدت تمرینات‌شان بکاهند تا آب بدن از دست نرود. ضمن اینکه نباید در ساعت گرم روز ورزش کنند و در عین حال باید مراقبت‌های پزشکی روزه و ورزش را هم به شدت رعایت کنند.

ورزشکاران گروه دوم یعنی آنهایی که در سطح قهرمانی و ملی ورزش می کنند هم باوجودیکه به لحاظ عملکرد حرفه‌ای روزانه ۵ تا ۱۰ هزار کالری  انرژی نیاز دارند می‌توانند روزه بگیرند به این شرط که در زمان افطار از مختصری غذا شامل نشاسته (به میزان بیشتر) و کمی هم پروتئین استفاده کنند و مایعات زیادی هم مصرف کنند. یعنی در فاصله زمانی میان افطار تا سحر هم حدود ۲ لیتر مایعات (معادل ۸ لیوان آب) استفاده کنند.

تاکید بر وعده سحری برای پیشگیری از زخم معده
در مجموع توصیه شده هرگز بدون سحری روزه گرفته نشود چراکه تغذیه سحری نقش صبحانه و نهار را دارد و بنابراین با نخوردن سحری میزان اسید معده در بعدازظهر و عصر به قدری زیاد می‌شود که احتمال بروز زخم معده و اثنی عشر و سایر اختلالات گوارش به وجود می‌آید.

در این میان تاکید شده که غذاهای پرادویه، نوشیدنی های گازدار، قهوه، چای پررنگ و غذاهای مدرن فست فود ( سوسیس، کالباس، پیتزا، همبرگر)، سس‌های غذایی، سیگار، قلیان، انواع مواد مخدر و سایر غذاهایه پرچرب و پرنمک و سرخ شده همگی برای سلامتی انسان زیانبار بوده و دارای انواع عوارض گوارشی، قلبی و مغزی هستند. پرخوری و کم تحرکی دوعامل اصلی در بروز انواع بیماری‌ها هستند.

کاهش تمرینات، چه زمان و چرا؟
توصیه می‌شود که ورزشکاران در هفته اول ماه مبارک رمضان از تمرینات شدید و حجیم و به ویژه تمرینات غیرهوازی بکاهند زیرا هنوز بدن ورزشکار با تغییرات آب و ساعت زیستی سازگاری پیدا نکرده و به دلیل تغییر زمان تمرینات و تغذیه مورد نیاز، احتیاج به تطابق بدن با شرایط جدید است.

همچنین ضرورت دارد که در فاصله ۲ ساعت مانده به افطار و ۲ ساعت و نیم پس از افطار از مسابقه یا تمرینات جدی و شدید پرهیز شود، این موضوع به شدت مورد تاکید قرار گرفته چراکه ورزش کردن در این زمان‌ها اثرات مخربی مانند خستگی و فشارهای عصبی، مفصلی و گوارشی به همراه دارد ضمن اینکه رعایت فاصله زمانی برای تمرین بعد از افطار  به هضم بهتر غذا کمک می کند. همچنین افرادی که بیماری ریفلاکس معده به مری و گلو دارند تا یک ساعت پس از مصرف غذا نباید درازکش کنند چراکه غذا و اسید از معده بازگشت نموده و سبب سوزش زیر جناغ و یا درد ناحیه پشت قفسه سینه می‌شود.

همچنین بخوانید:

دیدگاهتان را بنویسید

توجه: از انتشار نظرات توهین آمیز معذوریم.